Hipknox on Nostr: "มือที่มองไม่เห็น" ...
"มือที่มองไม่เห็น" ฟังดูเหมือนกับ "ความต้องการที่แท้จริงของตลาด" เลยครับ
สมมติให้ชายคนหนึ่งที่เขานั้นสามารถจับปลากินเองภายในครอบครัว เมื่อเพื่อนบ้าน(มือที่1) ที่เห็นว่าเขานั้นหาปลาเก่ง ก็บอกความ[ต้องการ]กับเขาว่าต้องการปลามากินเหมือนกัน
ชายคนนั้นจึงต้องใช้เวลาในการหาปลาเพิ่มขึ้น เมื่อเขา[ต้องการ]หาปลาให้ได้รวดเร็วและมีประสิทธิภาพมากขึ้น เขาจำเป็นจะต้องหาเครื่องมือในการหาปลาที่ดีขึ้น
เมื่อช่างทอ(มือที่2)ในหมู่บ้านได้ยินว่าชายหาปลา[ต้องการ]เครื่องมือหาปลาที่ดีกว่าเบ็ดตกปลาที่เขาใช้อยู่ ช่างทอจึงเสนอว่าจะสร้างแห ที่สามารถช่วยให้ชายหาปลาจับปลาได้มากขึ้น โดยจะของแบ่งปลาจำนวนหนึ่งจากชายหาปลาเมื่อเขาจับปลาได้
เมื่อชายหาปลาใช้เครื่องมือชนิดใหม่ในการหาปลา แหที่ถูกเหวี่ยงลงไปในน้ำนั้นสามารถจับปลาได้มากมาย เกินกว่าถังไม้ที่เขามีจะบรรจุปลาที่มากมายขนาดนั้นได้ไหว เขา[ต้องการ]สิ่งที่จะบรรจุปลาลงไปได้มากขึ้นกว่านี้
ยาย(มือที่3)ที่บังเอิญผ่านมาตรงนั้นพอดี มีอาชีพสานตะกร้า และเครื่องสานต่าง ๆ ขาย เห็นว่าชายหาปลาต้องการสิ่งที่จะใช้บรรจุปลาจำนวนมาก จึงเสนอขายข้องใส่ปลาให้กับเขา โดยแลกเป็นปลาจำนวนหนึ่ง
หลายวันต่อมา เมื่อปลาที่ใช่เป็นอาหารมีปริมาณมากขึ้นในชุมชน เพื่อนบ้านที่รับปลาจำนวนมากมาจากชายหาปลา รู้สึกว่าปลาที่เก็บไว้นานเกินไปอาจจะเน่าเสีย ดังนั้นเขาจึงต้องถนอมอาหาร ด้วยการทำปลาเค็ม แต่เขาจะต้องมีเกลือซะก่อน
พ่อค้าเร่(มือที่4)ที่ผ่านเขามาในชุมชนนั้น เป็นความประจวบเหมาะพอดีที่เขาเพิ่งจะซื้อเกลือมาจากอีกหมู่บ้านหนึ่ง เขาเร่ขายเกลือให้กับทั้งชายหาปลา ช่างทอ และยายที่ทำเครื่องสาน ก็ไม่มีใครซื้อเกลือจากเขา เพราะมันไม่ใช่สิ่งที่พวกเขา[ต้องการ]ในตอนนี้
เป็นความบังเอิญที่มีเด็กหนุ่ม(มือที่5)ที่รู้ว่ามีคนต้องการเกลือนำไปถนอมอาหาร เขาจึงบอกกับพ่อค้าเร่ว่าจะพาไปหาคนที่ต้องการจะซื้อเกลือ แต่พ่อค้าเร่จะต้องให้อะไรบางอย่างกับเขา
พ่อค้าเร่(มือที่4)ได้ขายเกลือเพราะเขา[ต้องการ]กำไรจากการทำการค้า เพื่อนบ้านของชายหาปลา(มือที่1)ก็ได้เกลือไปทำปลาเค็มจากความ[ต้องการ]ถนอมอาหาร และปลาจากชายหาปลา
ช่างทอ(มือที่2)และยาย(มือที่3)ได้ก็ปลามากินจากความ[ต้องการ]เครื่องมือของชายหาปลา และเด็กหนุ่ม(มือที่5)ก็ได้อะไรบางอย่างจากพ่อค้าเร่
มันเป็นมือที่ยื่นเขามาตามกลไกความต้องการของตลาดที่แท้จริง เมื่อมีความต้องการย่อมต้องมีผู้ที่สร้าง ถึงจะเป็นบริบทเพียงด้านเดียวที่นำเสนอใน Senario ที่มีมือของผู้คนที่ไม่ได้มีความรู้จักมาก่อน หยิบยื่นการสนองต่อความต้องการให้กับผู้ที่มีความต้องการ กลับกันถ้ากลไกนี้หายไปและถูกแทรกแซงโดยใครบางคน ความร่วมมือเหล่านี้ และความต้องการที่แท้จริงคงจะหายไป
เหลือไว้เพียงแค่ความต้องการอันจอมปลอม demand เทียมที่เราสามารถเห็นมันได้ในสังคมอย่างทุกวันนี้
ปล.ว่าแต่เด็กหนุมได้อะไรจากพ่อค้าเร่อ่ะ 🤣
#Siamstr
สมมติให้ชายคนหนึ่งที่เขานั้นสามารถจับปลากินเองภายในครอบครัว เมื่อเพื่อนบ้าน(มือที่1) ที่เห็นว่าเขานั้นหาปลาเก่ง ก็บอกความ[ต้องการ]กับเขาว่าต้องการปลามากินเหมือนกัน
ชายคนนั้นจึงต้องใช้เวลาในการหาปลาเพิ่มขึ้น เมื่อเขา[ต้องการ]หาปลาให้ได้รวดเร็วและมีประสิทธิภาพมากขึ้น เขาจำเป็นจะต้องหาเครื่องมือในการหาปลาที่ดีขึ้น
เมื่อช่างทอ(มือที่2)ในหมู่บ้านได้ยินว่าชายหาปลา[ต้องการ]เครื่องมือหาปลาที่ดีกว่าเบ็ดตกปลาที่เขาใช้อยู่ ช่างทอจึงเสนอว่าจะสร้างแห ที่สามารถช่วยให้ชายหาปลาจับปลาได้มากขึ้น โดยจะของแบ่งปลาจำนวนหนึ่งจากชายหาปลาเมื่อเขาจับปลาได้
เมื่อชายหาปลาใช้เครื่องมือชนิดใหม่ในการหาปลา แหที่ถูกเหวี่ยงลงไปในน้ำนั้นสามารถจับปลาได้มากมาย เกินกว่าถังไม้ที่เขามีจะบรรจุปลาที่มากมายขนาดนั้นได้ไหว เขา[ต้องการ]สิ่งที่จะบรรจุปลาลงไปได้มากขึ้นกว่านี้
ยาย(มือที่3)ที่บังเอิญผ่านมาตรงนั้นพอดี มีอาชีพสานตะกร้า และเครื่องสานต่าง ๆ ขาย เห็นว่าชายหาปลาต้องการสิ่งที่จะใช้บรรจุปลาจำนวนมาก จึงเสนอขายข้องใส่ปลาให้กับเขา โดยแลกเป็นปลาจำนวนหนึ่ง
หลายวันต่อมา เมื่อปลาที่ใช่เป็นอาหารมีปริมาณมากขึ้นในชุมชน เพื่อนบ้านที่รับปลาจำนวนมากมาจากชายหาปลา รู้สึกว่าปลาที่เก็บไว้นานเกินไปอาจจะเน่าเสีย ดังนั้นเขาจึงต้องถนอมอาหาร ด้วยการทำปลาเค็ม แต่เขาจะต้องมีเกลือซะก่อน
พ่อค้าเร่(มือที่4)ที่ผ่านเขามาในชุมชนนั้น เป็นความประจวบเหมาะพอดีที่เขาเพิ่งจะซื้อเกลือมาจากอีกหมู่บ้านหนึ่ง เขาเร่ขายเกลือให้กับทั้งชายหาปลา ช่างทอ และยายที่ทำเครื่องสาน ก็ไม่มีใครซื้อเกลือจากเขา เพราะมันไม่ใช่สิ่งที่พวกเขา[ต้องการ]ในตอนนี้
เป็นความบังเอิญที่มีเด็กหนุ่ม(มือที่5)ที่รู้ว่ามีคนต้องการเกลือนำไปถนอมอาหาร เขาจึงบอกกับพ่อค้าเร่ว่าจะพาไปหาคนที่ต้องการจะซื้อเกลือ แต่พ่อค้าเร่จะต้องให้อะไรบางอย่างกับเขา
พ่อค้าเร่(มือที่4)ได้ขายเกลือเพราะเขา[ต้องการ]กำไรจากการทำการค้า เพื่อนบ้านของชายหาปลา(มือที่1)ก็ได้เกลือไปทำปลาเค็มจากความ[ต้องการ]ถนอมอาหาร และปลาจากชายหาปลา
ช่างทอ(มือที่2)และยาย(มือที่3)ได้ก็ปลามากินจากความ[ต้องการ]เครื่องมือของชายหาปลา และเด็กหนุ่ม(มือที่5)ก็ได้อะไรบางอย่างจากพ่อค้าเร่
มันเป็นมือที่ยื่นเขามาตามกลไกความต้องการของตลาดที่แท้จริง เมื่อมีความต้องการย่อมต้องมีผู้ที่สร้าง ถึงจะเป็นบริบทเพียงด้านเดียวที่นำเสนอใน Senario ที่มีมือของผู้คนที่ไม่ได้มีความรู้จักมาก่อน หยิบยื่นการสนองต่อความต้องการให้กับผู้ที่มีความต้องการ กลับกันถ้ากลไกนี้หายไปและถูกแทรกแซงโดยใครบางคน ความร่วมมือเหล่านี้ และความต้องการที่แท้จริงคงจะหายไป
เหลือไว้เพียงแค่ความต้องการอันจอมปลอม demand เทียมที่เราสามารถเห็นมันได้ในสังคมอย่างทุกวันนี้
ปล.ว่าแต่เด็กหนุมได้อะไรจากพ่อค้าเร่อ่ะ 🤣
#Siamstr