SecretmanDF on Nostr: เรื่องสยองหลายบรรทัด ...
เรื่องสยองหลายบรรทัด
เมื่อคุณป่วย
เมื่อวานเจอคนไข้ที่เป็นพนักงานทำงานในห้างแห่งหนึ่ง
เค้าบอกว่า ไม่สบายป่วยมาเป็นอาทิตย์แล้ว
แต่หัวหน้างานก็ไม่ยอมให้ลา(อาจจะเพราะลูกค้าเยอะมั้ง)
เค้าขู่น้องว่า จะลาป่วย ก็ลาออกไปเลยจะได้หาคนอื่นมาทำแทน
จนวันนี้น้องไม่ไหวเลยลางานมาหาผม
เริ่มแรกคนไข้ก็หน้าซีดๆ มีไข้ ไอมีน้ำมูกเจ็บคอ
คือ เป็นหวัดนั่นแหละ
สัญญาชีพก็มี ชีพจรไวนิดหน่อย
ปกติ ถ้าคุณแค่เป็นหวัด แค่พักก็หายแหละ
เราอาจจะให้ยาบรรเทาอาการ ก็พอ
แต่ประเด็นคือ
ถ้าไม่ได้พัก ร่ายกายก็จะเหนื่อยและล้า ง่ายกว่าปกติ
และจะหายช้า และ อาการที่เป็นน้อยๆ ก็อาจจะเป็นเยอะขึ้น
โอเค ป่วยจริง ผมก็ระบุลาให้ 3 วัน
ทุกอย่างเหมือนจะไม่มีอะไร....จนขณะที่คนไข้ไปรับยา
...หมอค่ะ คนไข้ที่เป็นหวัดที่หมอตรวจ หน้ามืดขณะรอรับยาไปแล้ว
ผมก็รีบไปดู โอเค เราเจาะเลือด และ ให้คนไข้นอนพักที่ โรงพยาบาล ดีกว่า
..เผื่อเป็นอย่างอื่นร่วมด้วย
สุดท้ายแล้ว ผลเลือด ผลตรวจทุกอย่างเค้าก็เป็นหวัดนั่นแหละ
แต่ที่หน้ามืดเป็นลม ก็น่าจะเพราะ ฝืนร่างกาย ไม่ได้พักเต็มที่จนร่างกายไม่ไหว
เรื่องที่ผมเจอมันได้ให้ผมได้คิดอะไรบ้าง
Work (การทำงาน)
เราทำงานเพื่อเงิน เพื่อหวังว่า เงินนั้นจะเป็นคำมั่นสัญญาว่าในอนาคต
วันที่เราทำงานไม่ได้แล้ว เราไม่มีพลัง ไม่มีแรงเหลือแล้ว เราจะสามารถนำมันมาใช้ได้
...แต่ในปัจจุบันสิ่งที่เกิดขึ้น คือ แทบทุกคน ทำงานเดือนชนเดือน วันชนวัน
หยุดทำงานก็ไม่ได้ ไม่เงินจะโดนไล่ออกจากงาน ไม่งั้นจะไม่มีอะไรกิน
เรื่องนี้ มีทางแก้ไขได้ ด้วยการ มีเงินสำรอง(3-6 เดือน)
เมื่อวันที่เราป่วย โอเค เราอาจจะตกงาน หรือ ไม่มีงานทำแต่เราก็ไม่ถึงกับลำบาก
รอเราหายป่วย
แต่ก็นั่นแหละ ถ้าเราไม่ได้ป่วยล่ะ เราแค่.....แก่ ไปตามอายุ เงินเก็บสำรองสำหรับระยะยาวหลังจากที่เราไม่มีแรงทำงานแล้วล่ะ
เราอาจจะต้องการเงินที่พอจะใช้เวลาไปอีก 10 ปี -20 ปี โดยที่เราทำงานได้น้อยลง รายได้เราน้องลง
...ทางออก คือ รัฐสวัสดีการ ....ผมก็อยากจะบอกอย่างนี้เหมือนกัน แต่มันใช่หรอ 55
ทางออกคือ เงินที่ไม่เสื่อมค่าต่างหาก ถ้าเงินที่เราเก็บสมัยหนุ่ม 1 หน่อย มันยังสามารถแลก อาหารได้ 1 มื้อ ไม่ว่ามันจะผ่านไปกี่ปี
มีอีกหลายประเด็น วันนี้เอาแค่นี้ก่อนครับ 🥹 #siamstr #saving
เมื่อคุณป่วย
เมื่อวานเจอคนไข้ที่เป็นพนักงานทำงานในห้างแห่งหนึ่ง
เค้าบอกว่า ไม่สบายป่วยมาเป็นอาทิตย์แล้ว
แต่หัวหน้างานก็ไม่ยอมให้ลา(อาจจะเพราะลูกค้าเยอะมั้ง)
เค้าขู่น้องว่า จะลาป่วย ก็ลาออกไปเลยจะได้หาคนอื่นมาทำแทน
จนวันนี้น้องไม่ไหวเลยลางานมาหาผม
เริ่มแรกคนไข้ก็หน้าซีดๆ มีไข้ ไอมีน้ำมูกเจ็บคอ
คือ เป็นหวัดนั่นแหละ
สัญญาชีพก็มี ชีพจรไวนิดหน่อย
ปกติ ถ้าคุณแค่เป็นหวัด แค่พักก็หายแหละ
เราอาจจะให้ยาบรรเทาอาการ ก็พอ
แต่ประเด็นคือ
ถ้าไม่ได้พัก ร่ายกายก็จะเหนื่อยและล้า ง่ายกว่าปกติ
และจะหายช้า และ อาการที่เป็นน้อยๆ ก็อาจจะเป็นเยอะขึ้น
โอเค ป่วยจริง ผมก็ระบุลาให้ 3 วัน
ทุกอย่างเหมือนจะไม่มีอะไร....จนขณะที่คนไข้ไปรับยา
...หมอค่ะ คนไข้ที่เป็นหวัดที่หมอตรวจ หน้ามืดขณะรอรับยาไปแล้ว
ผมก็รีบไปดู โอเค เราเจาะเลือด และ ให้คนไข้นอนพักที่ โรงพยาบาล ดีกว่า
..เผื่อเป็นอย่างอื่นร่วมด้วย
สุดท้ายแล้ว ผลเลือด ผลตรวจทุกอย่างเค้าก็เป็นหวัดนั่นแหละ
แต่ที่หน้ามืดเป็นลม ก็น่าจะเพราะ ฝืนร่างกาย ไม่ได้พักเต็มที่จนร่างกายไม่ไหว
เรื่องที่ผมเจอมันได้ให้ผมได้คิดอะไรบ้าง
Work (การทำงาน)
เราทำงานเพื่อเงิน เพื่อหวังว่า เงินนั้นจะเป็นคำมั่นสัญญาว่าในอนาคต
วันที่เราทำงานไม่ได้แล้ว เราไม่มีพลัง ไม่มีแรงเหลือแล้ว เราจะสามารถนำมันมาใช้ได้
...แต่ในปัจจุบันสิ่งที่เกิดขึ้น คือ แทบทุกคน ทำงานเดือนชนเดือน วันชนวัน
หยุดทำงานก็ไม่ได้ ไม่เงินจะโดนไล่ออกจากงาน ไม่งั้นจะไม่มีอะไรกิน
เรื่องนี้ มีทางแก้ไขได้ ด้วยการ มีเงินสำรอง(3-6 เดือน)
เมื่อวันที่เราป่วย โอเค เราอาจจะตกงาน หรือ ไม่มีงานทำแต่เราก็ไม่ถึงกับลำบาก
รอเราหายป่วย
แต่ก็นั่นแหละ ถ้าเราไม่ได้ป่วยล่ะ เราแค่.....แก่ ไปตามอายุ เงินเก็บสำรองสำหรับระยะยาวหลังจากที่เราไม่มีแรงทำงานแล้วล่ะ
เราอาจจะต้องการเงินที่พอจะใช้เวลาไปอีก 10 ปี -20 ปี โดยที่เราทำงานได้น้อยลง รายได้เราน้องลง
...ทางออก คือ รัฐสวัสดีการ ....ผมก็อยากจะบอกอย่างนี้เหมือนกัน แต่มันใช่หรอ 55
ทางออกคือ เงินที่ไม่เสื่อมค่าต่างหาก ถ้าเงินที่เราเก็บสมัยหนุ่ม 1 หน่อย มันยังสามารถแลก อาหารได้ 1 มื้อ ไม่ว่ามันจะผ่านไปกี่ปี
มีอีกหลายประเด็น วันนี้เอาแค่นี้ก่อนครับ 🥹 #siamstr #saving