lvlick on Nostr: ตอนที่ 8 ...
ตอนที่ 8 คำชี้แจงเกี่ยวกับการศึกษาเรื่องปฏิจจสมุปบาท
สอนผิดจนปฏิบัติไม่ได้
เรื่องปฏิจจสมุปบาทที่กำลังสอนอยู่นี้ไม่ตรงหรือไม่ถูกต้องตามบาลีเดิม ของเดิมมีไว้อย่างนึงเดี๋ยวนี้มาสอนกันเสียอีกอย่างหนึ่ง ก็คือในบาลีเดิมพูดไว้ในลักษณะติดต่อกันเป็นสาย ใน 1 รอบมี 11 อาการ เดี๋ยวนี้มาสอนว่า ใน 11 อาการรอบนึงนี้จะกินเวลายืดออกไปตั้ง 3 ชาติคืออดีตปัจจุบันอนาคตไปสอนอย่างนี้จนปฏิบัติอะไรไม่ได้
ในบาลีเดิมมันติดต่อกัน 11อาการในสายเดียวที่คนเรามีเรื่องที่เป็นกิเลสเกิดขึ้นในใจครั้งหนึ่ง หมายความว่าบางทีชั่วกะพริบตาเดียวเท่านั้นธรรรมนี้ก็เต็มรอบ กินเวลาไม่ถึงชาติ ถึงปี ถึงเดือน ถึงวัน นี่สอนผิดจากบาลีเดิมก็กลายเป็นเรื่องที่ไม่มีประโยชน์อะไรเลย ถ้าสอนถูกมันจะตรงกับปัญหาเฉพาะหน้าที่มีอยู่ประจำวัน
การจะเข้าใจได้ดีต้องรู้จำนวนปฏิจจสมุปบาททั้ง 11 อาการก่อน
1เพราะอวิชชาเป็นปัจจัยจึงเกิดสังขาร
2 เพราะสังขารเป็นปัจจัยจึงเกิดวิญญาณ
3 เพราะวิญญาณเป็นปัจจัยจึงเกิดนามรูป
4 เพราะนามรูปเป็นปัจจัยจึงเกิดอายตนะ 6
5 เพราะอายตนะเป็นปัจจัยจึงเกิดผัสสะ
6 เพราะผัสสะเป็นปัจจัยจึงเกิดเวทนา
7 พระเวทนาเป็นปัจจัยจึงเกิดตัณหา
8 เพราะตัณหาเป็นปัจจัยจึงเกิดอุปาทาน
9 เพราะอุปทานเป็นปัจจัยจึงเกิดภพ
10 เพราะภพเป็นปัจจัยจึงเกิดชาติ
11 เพราะชาติเป็นปัจจัยจึงมีชรา มรณะ โสกะ ปริเทวะ ทุกขโทมนัส อุปายาส ซึ่งเป็นความทุกข์ทั้งนั้นเกิดขึ้น
จะเห็นได้ว่าติดต่อกันไปไม่มีอะไรมาคั่น ไม่จำเป็นต้องเอา 2 ตอนแรกไว้ชาติในอดีต เอา 8 ตอนกลางมาไว้ในชาติปัจจุบัน แล้วเอาอีกตอนหนึ่งไว้ในชาติหน้า ถ้ารอบนึงสาย 1 กินเวลา 3 ชาติอย่างนี้มันจะทำอะไรได้ ควบคุมมันได้อย่างไร จะปฏิบัติดับทุกอย่างไร เพราะมันแยกกันอยู่ เหตุชาติหนึ่ง ผลชาติหนึ่ง แล้วมันจะควบคุมได้อย่างไร
ผมจะขอเสริมตรงนี้นะครับจากคำชี้แจงจะยังไม่มีส่วนที่เกี่ยวข้องกับการเกิดอวิชชา(อาหารของอวิชชา) เพราะกว่าจะรู้ที่มาของอวิชชาเนี่ยก็อยู่ท้ายๆ เล่มแล้วแต่จะหยิบมาให้ทำความเข้าใจก่อน เรียงลำดับการเกิดอวิชชาแบบนี้
อวิชชามีอาหารคือนิวรณ์ 5 (ลองหาคำอธิบายเพิ่มนะครับ) นิวรณ์ 5 มีอาหารคือทุจริต 3 ทุจริต 3 มีอาหารคือการไม่สำรวมอินทรีย์ การไม่สำรวมอินทรีย์มีอาหารคือความไม่มีสติสัมปชัญญะ ความไม่มีสติสัมปชัญญะมีอาหารคือการทำไว้ในใจโดยไม่แยบคาย(อโยนิโสมนสิการ) อโยนิโสมนะสิการมีอาหารคือความไม่มีศรัทธา ความไม่มีศรัทธามีอาหารคือการไม่ได้ฟังสัทธรรม การไม่ได้ฟังสัจธรรมมีอาหารคือการไม่คบสัตบุรุษ
ตอนที่ 8 จบเพียงเท่านี้ เพราะว่าจริงๆ แล้วมันจะมีตัวอย่างอีก 4 ตัวอย่าง ในชีวิตประจำวันซึ่งยาวพอสมควร ไว้ผมจะเอาตัวอย่าง มาให้อ่านในโน๊ตถัดๆไป ราตรีสวัสดิ์รักษาสุขภาพครับ #siamstr #ปฏิจจสมุปบาท #พ่อออกค้ำ
สอนผิดจนปฏิบัติไม่ได้
เรื่องปฏิจจสมุปบาทที่กำลังสอนอยู่นี้ไม่ตรงหรือไม่ถูกต้องตามบาลีเดิม ของเดิมมีไว้อย่างนึงเดี๋ยวนี้มาสอนกันเสียอีกอย่างหนึ่ง ก็คือในบาลีเดิมพูดไว้ในลักษณะติดต่อกันเป็นสาย ใน 1 รอบมี 11 อาการ เดี๋ยวนี้มาสอนว่า ใน 11 อาการรอบนึงนี้จะกินเวลายืดออกไปตั้ง 3 ชาติคืออดีตปัจจุบันอนาคตไปสอนอย่างนี้จนปฏิบัติอะไรไม่ได้
ในบาลีเดิมมันติดต่อกัน 11อาการในสายเดียวที่คนเรามีเรื่องที่เป็นกิเลสเกิดขึ้นในใจครั้งหนึ่ง หมายความว่าบางทีชั่วกะพริบตาเดียวเท่านั้นธรรรมนี้ก็เต็มรอบ กินเวลาไม่ถึงชาติ ถึงปี ถึงเดือน ถึงวัน นี่สอนผิดจากบาลีเดิมก็กลายเป็นเรื่องที่ไม่มีประโยชน์อะไรเลย ถ้าสอนถูกมันจะตรงกับปัญหาเฉพาะหน้าที่มีอยู่ประจำวัน
การจะเข้าใจได้ดีต้องรู้จำนวนปฏิจจสมุปบาททั้ง 11 อาการก่อน
1เพราะอวิชชาเป็นปัจจัยจึงเกิดสังขาร
2 เพราะสังขารเป็นปัจจัยจึงเกิดวิญญาณ
3 เพราะวิญญาณเป็นปัจจัยจึงเกิดนามรูป
4 เพราะนามรูปเป็นปัจจัยจึงเกิดอายตนะ 6
5 เพราะอายตนะเป็นปัจจัยจึงเกิดผัสสะ
6 เพราะผัสสะเป็นปัจจัยจึงเกิดเวทนา
7 พระเวทนาเป็นปัจจัยจึงเกิดตัณหา
8 เพราะตัณหาเป็นปัจจัยจึงเกิดอุปาทาน
9 เพราะอุปทานเป็นปัจจัยจึงเกิดภพ
10 เพราะภพเป็นปัจจัยจึงเกิดชาติ
11 เพราะชาติเป็นปัจจัยจึงมีชรา มรณะ โสกะ ปริเทวะ ทุกขโทมนัส อุปายาส ซึ่งเป็นความทุกข์ทั้งนั้นเกิดขึ้น
จะเห็นได้ว่าติดต่อกันไปไม่มีอะไรมาคั่น ไม่จำเป็นต้องเอา 2 ตอนแรกไว้ชาติในอดีต เอา 8 ตอนกลางมาไว้ในชาติปัจจุบัน แล้วเอาอีกตอนหนึ่งไว้ในชาติหน้า ถ้ารอบนึงสาย 1 กินเวลา 3 ชาติอย่างนี้มันจะทำอะไรได้ ควบคุมมันได้อย่างไร จะปฏิบัติดับทุกอย่างไร เพราะมันแยกกันอยู่ เหตุชาติหนึ่ง ผลชาติหนึ่ง แล้วมันจะควบคุมได้อย่างไร
ผมจะขอเสริมตรงนี้นะครับจากคำชี้แจงจะยังไม่มีส่วนที่เกี่ยวข้องกับการเกิดอวิชชา(อาหารของอวิชชา) เพราะกว่าจะรู้ที่มาของอวิชชาเนี่ยก็อยู่ท้ายๆ เล่มแล้วแต่จะหยิบมาให้ทำความเข้าใจก่อน เรียงลำดับการเกิดอวิชชาแบบนี้
อวิชชามีอาหารคือนิวรณ์ 5 (ลองหาคำอธิบายเพิ่มนะครับ) นิวรณ์ 5 มีอาหารคือทุจริต 3 ทุจริต 3 มีอาหารคือการไม่สำรวมอินทรีย์ การไม่สำรวมอินทรีย์มีอาหารคือความไม่มีสติสัมปชัญญะ ความไม่มีสติสัมปชัญญะมีอาหารคือการทำไว้ในใจโดยไม่แยบคาย(อโยนิโสมนสิการ) อโยนิโสมนะสิการมีอาหารคือความไม่มีศรัทธา ความไม่มีศรัทธามีอาหารคือการไม่ได้ฟังสัทธรรม การไม่ได้ฟังสัจธรรมมีอาหารคือการไม่คบสัตบุรุษ
ตอนที่ 8 จบเพียงเท่านี้ เพราะว่าจริงๆ แล้วมันจะมีตัวอย่างอีก 4 ตัวอย่าง ในชีวิตประจำวันซึ่งยาวพอสมควร ไว้ผมจะเอาตัวอย่าง มาให้อ่านในโน๊ตถัดๆไป ราตรีสวัสดิ์รักษาสุขภาพครับ #siamstr #ปฏิจจสมุปบาท #พ่อออกค้ำ