arsenianataa on Nostr: Amerikalı anarko-transhümanist William Gillis'e göre Rothbardyenler, Georgistler, ...
Amerikalı anarko-transhümanist William Gillis'e göre Rothbardyenler, Georgistler, Anarşist komünistler veya mutualistlerin mülkiyet üzerine yaptıkları sonsuz tartışmalar, anarşist fraksiyonları siyasi platformlardan farksız kılıyor. Sıfatsız bir anarşist olarak özel mülkiyeti reddetmiyorum. Ancak mülki normların karar verme süreci ile belirlenemeyeceği, toplumun deneyimi ve ihtiyacının onları alttan üste doğru anarşist metodolojiyle uyumluluk halinde oluşturması gerektiği kanısındayım.
Hollandadaki bir topluluk ile, kongodaki bir topluluğun oluşturacağı devrim sonrası yapılanmaların aynı ve nihai olması tabii ki imkansız. Kültürden ekonomik faktörlere, coğrafyadan teknolojik ve düşünsel seviyeler gibi en ufak farklılıklara kadar bunu mümkün kılmayı zorlaştıracak faktörler var. Verdiğim ülke örnekleri uç olsa da bu herhangi bir ülkenin kendi bölgelerinin içinde bile ayrışacağı gerçeğini çürütmüyor -bu olumsuz bir durumdan çok, merkeziyetsiz mikro federasyonların oluşmasına yol açacak- Ayrıca Nihai bir mülk doktrininin uygulanamazlığının toplumlara göre değişme seviyesi, Devrimin de ne kadar Laissez faire bir süreç içinde oluşacağını belirleyecektir. Merkeziyetsiz topluma merkeziyetsiz bireysel bir devrimler bütünüyle ulaşılması anarşist yönteme daha uygun olacaktır. 21. yüzyılda gerçekten de devrimlerin harala gürele, kanla sonlanması gerektiği düşüncesinin yeri, yeni alternatiflerle statükonun organlarını çürütmek için daha marjinal yollarla gerçekleştirilen eylemler ile -Bitcoin gibi- değiştirilebilir. Bu devrim daha bireysel, daha post-organize, merkeziyetsiz bir devrim. Dolayısıyla bir laissez faire devrimi. Pratik düzlemde merkeziyetsiz geniş çaplı bir devrimin zorluğu üzerine zaten tartışmak anlamsızken başka alternatiflerin varlığı bizi daha başka devrim alternatiflerine yönlendirmeye devam edecek. Kaçınılmaz son devleti bekliyor.
Hollandadaki bir topluluk ile, kongodaki bir topluluğun oluşturacağı devrim sonrası yapılanmaların aynı ve nihai olması tabii ki imkansız. Kültürden ekonomik faktörlere, coğrafyadan teknolojik ve düşünsel seviyeler gibi en ufak farklılıklara kadar bunu mümkün kılmayı zorlaştıracak faktörler var. Verdiğim ülke örnekleri uç olsa da bu herhangi bir ülkenin kendi bölgelerinin içinde bile ayrışacağı gerçeğini çürütmüyor -bu olumsuz bir durumdan çok, merkeziyetsiz mikro federasyonların oluşmasına yol açacak- Ayrıca Nihai bir mülk doktrininin uygulanamazlığının toplumlara göre değişme seviyesi, Devrimin de ne kadar Laissez faire bir süreç içinde oluşacağını belirleyecektir. Merkeziyetsiz topluma merkeziyetsiz bireysel bir devrimler bütünüyle ulaşılması anarşist yönteme daha uygun olacaktır. 21. yüzyılda gerçekten de devrimlerin harala gürele, kanla sonlanması gerektiği düşüncesinin yeri, yeni alternatiflerle statükonun organlarını çürütmek için daha marjinal yollarla gerçekleştirilen eylemler ile -Bitcoin gibi- değiştirilebilir. Bu devrim daha bireysel, daha post-organize, merkeziyetsiz bir devrim. Dolayısıyla bir laissez faire devrimi. Pratik düzlemde merkeziyetsiz geniş çaplı bir devrimin zorluğu üzerine zaten tartışmak anlamsızken başka alternatiflerin varlığı bizi daha başka devrim alternatiflerine yönlendirmeye devam edecek. Kaçınılmaz son devleti bekliyor.