bosstanabe on Nostr: ...

เราคือซอมบี้หิวกระหายความช่วยเหลือ เพราะได้รับการอุ้มชูจนเคยชิน เราหิวแสง หิวความสนใจ หิวเวลาเอาใจใส่จากคนอื่น
เราลืมไปแล้วว่าเมื่อนานมาแล้วเราเคยเป็นมนุษย์ที่มีความคิดเป็นของตัวเอง พึ่งพาตนเอง รับผิดชอบต่อการกระทำของตนเอง

ทุกวันนี้เราคือเด็กหย่านมแม่(ที่ไม่เคยแม้แต่สัมผัสรสนมแม่จริงๆ) ที่อยู่ในร่างผู้ใหญ่ เราต้องการให้ทุกสิ่งอย่างอำนวยความสะดวกแก่ร่างกายและจิตใจที่บอบบางลงเรื่อยๆอยู่ตลอดเวลา
เวลาทำอะไรพลาด เราจำเป็นต้องมีข้ออ้างให้ตัวเองเสมอเพื่อปกปิดความอ่อนแอในจิตใจ
เราจะไม่ยอมรับผลของการกระทำตัวเองจนกว่าจะได้เจอสถานการณ์ที่บีบบังคับให้ต้องรับผิดชอบ

เราหวังพึ่งทุกคน ทุกสิ่ง ฟ้า อากาศ หมา แมว พ่อ แม่ ญาติ มิตร ศัตรู ให้มาช่วยเติมเต็มชีวิตเราโดยที่เราจะไม่ไขว่ขว้าอะไรไปมากกว่ารีโมตทีวีเพื่อกระดิกนิ้วหาซีรีย์เพ้อฝันตอนต่อไป

ตื่นจากฝันได้แล้วครับ
ถ้าคุณไม่ดิ้นรนเอาตัวรอดด้วยตัวเอง ชีวิตนี้คุณก็จะเป็นได้แค่ปลิงของใครสักคน
รอวันที่เค้าจะสลัดคุณทิ้งเมื่อหมดประโยชน์แล้ว ก็แค่นั้นเอง

รสชาติของความเป็นทาสก็เหมือนกับน้ำตาล มันสดชื่นในตอนแรก แต่มันเสพติดจนคุณไม่อยากได้อย่างอื่นอีกแล้ว และถ้ามีใครมาพรากมันไปจากคุณ คุณก็จะทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้ “ความเป็นทาส”กลับคืนมา

ถ้าคุณไม่ตระหนักด้วยตัวเอง คุณจะตายไปแบบไม่มีอิสรภาพ

ถ้าคุณรู้สึกว่าเริ่มสมองงอกแล้ว ก็รีบศึกษาหาวิธีปลดความเป็นทาสนี้ออกจากตัวให้เร็วที่สุด

แต่ถ้าคุณยังอยากใช้ชีวิตแบบสะดวกสบายต่อไปเรื่อยๆ มายไลฟ์อิสฟัคกิ้งวอนเดอฟูลล์ บลาๆๆ...ผมก็ขอให้คุณ โ ช ค ดี!

no one is coming to save you.

#siamstr