Jakk Goodday on Nostr: ### ...
### คนข้างกายที่มอบพลังบวกให้กับเรา
ถ้าบอกว่าภรรยาของผมไม่เข้าใจบิตคอยน์เลยแม้แต่นิดเดียว และไม่เคยอยากจะรู้จักมันเลยด้วยซ้ำ พวกเราจะเชื่อกันไหม?
"เมื่อไหร่ราคาจะขึ้นอะตั้ม..?"
นั่นเป็นคำถามจากเมียที่ผมมักได้ยินอยู่บ่อยๆ
..เมื่อผมเริ่มตั้งท่าจะอธิบายเกี่ยวกับบิตคอยน์ หากเธอไม่หลับใส่ เธอก็คงรีบพูดตัดบทอย่างเสียมิได้ เพื่อป้องกันไม่ให้ผมลากไปยาวๆ
ดังนั้น.. ตลอดเกือบ 2 ปีมานี้ เมียผมไม่เคยเข้าใจหรอกครับว่า.. ผมทำอะไรนักหนากับ Right Shift หรือทุ่มเทสิ่งต่างๆ ให้กับบิตคอยน์ไปทำไม..
ขอบคุณ ROV ที่ช่วยดึงความสนใจของเธอไม่ให้เข้ามารุ่มร่ามกับสิ่งที่ผมทำจนมากเกินไป..
เรายังคงให้เกียรติกันดี.. เธอปล่อยให้ผมได้ทำในสิ่งที่ใจอยากทำ ในขณะที่ผมก็ไม่รู้สึกอะไรเวลาที่เธอหัวร้อนบุ่นอุบกับ ROV ก็นั่นความสุขของคุณ..
ชาว Right Shift มักถามผมว่า..
"เมียพี่เคยรู้บ้างไหมว่าพี่ทำอะไรบ้าง?"
สมนึกก็เคยทักผมเช่นเดียวกัน..
"เมียพี่ต้องภูมิใจในตัวพี่มากแน่ๆ เลย"
ผมแค่ตอบสั้นๆ ว่า..
"เขาไม่เคยรู้หรอก..
พี่เองก็ไม่เคยเล่าให้เขาฟังเหมือนกัน.."
ผมไม่รู้ว่าตัวเองเป็นคนแบบไหน.. แม้ผมจะชอบเล่าเรื่อง แต่ก็มักไม่ชอบอวยตัวเองหรืออวดอ้างสรรพคุณของตัวเองให้ใครฟัง แม้กระทั่งกับเมียตัวเองหรือคนอื่นๆ รอบกาย
ไม่เว้นกระทั่งกับทีม Right Shift ที่ผมมักจะเลือกแสดงบางอย่างให้เห็น เมื่อผมคิดว่าผมจำเป็นต้องทำให้ดูในบางครั้งเท่านั้น เพื่อให้พวกเขาต่อยอดจากมันได้
นอกเหนือจากนั้น.. ผมก็ทำตัวเหมือนคนธรรมดาทั่วๆ ไป เฮฮาไร้สาระไปวันๆ ผมอยากให้ทุกคนเชื่อว่า ผมไม่ได้มีอะไรพิเศษไปกว่าใคร
ผมไม่ชอบให้แสงจับจ้องมาที่ตัวเองตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว ไม่มีอะไรหรอกครับ ผมแค่นึกรำคาญเวลาที่มีใครมารุ่มร่ามวุ่นวายกับผมมากๆ
---
จนกระทั่งถึงวันจัดงาน Bitcoin Thailand Conference 2023 ครั้งที่ผ่านมา
ผมคิดว่าผมอยากจะใช้โอกาสและเวทีแห่งนี้ในการอธิบายตัวเองให้เมียได้รู้ ผมจึงพาเมียมาด้วย และไม่ได้ให้ข้อมูลอะไรกับเธอมากนัก..
ผมอยากให้เขาได้มาเห็นกับตาตัวเอง ผมมีภาพอนาคตในหัวอยู่แล้ว ผมเชื่อว่ามันจะมีพลังพอที่จะอธิบายกับเมียผมได้ว่า.. ผมใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการพยายามสร้างอะไรขึ้นมา.. สิบปากว่าคงไม่เท่าตาเห็น
ทุกคนคงมีเหตุการณ์วันงานอยู่ในมโนภาพกันหมดแล้ว เมียผมก็ได้เห็นในสิ่งเดียวกัน..
เราเป็นพวกปากหนักกันทั้งคู่ เราไม่มีบทสนทนาอะไรพิเศษเพิ่มเติมเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น ผมไม่เคลมผลงานอะไรทั้งนั้น ผมไม่ได้พูดอะไร.. แต่ผมเห็นรอยยิ้มบางๆ บนความตื่นตาตื่นในใจลึกๆ ของเธอ..
เท่านั้นผมก็พอใจแล้ว..
มีใครไม่รู้สึกกับสิ่งที่ได้เห็นบ้างล่ะ คงจะมีแค่ผมคนเดียวกระมัง เพราะสมาธิผมมันไปอยู่ที่เรื่องอื่นนั่นเอง..
หลังงานจบ.. พวกเรารู้สึกเหนื่อยล้ากันมาก เราหาร้านข้าวแถวๆ นั้นเพื่อร่วมวงสนทนากันเล็กๆ น้อยๆ ก่อนจากลากัน แน่นอนว่าเมียของผมก็ต้องอยู่ในวงสนทนาเดียวกันนั้นด้วย
บทสนทนาปนความปราบปลื้มที่ทีมงานแต่ละคนเริ่มระบายกันออกมานััน ผมเชื่อได้เลยว่ามันต้องลอยกระแทกหูเมียผมทั้งหมด..
พวกเราแลกเปลี่ยนความรู้สึกและประสบการณ์ซึ่งกันและกัน และทั้งหมดนั่นคือเรื่องเล่าใหม่ๆ ที่เมียผมพึ่งได้ประจักษ์กับตาตัวเอง
เธอได้เห็นรอยยิ้ม.. ได้ยินเสียงหัวเราะเคล้าน้ำตาของบรรดาบิตคอยเนอร์ตัวกลั่นที่นั่งร่วมวงกับเธอ ซ้ายที ขวาที จนแทบตามไม่ทัน
พี่เป็ดมองหน้าผมเป็นระยะๆ เหมือนต้องการจะส่งซิกบางอย่าง.. ผมรู้ว่าพี่เป็ดกำลังจะบอกอะไรกับผม นั่นเป็นสายตาที่กำลังขออนุญาตเพื่อทำบางอย่าง
พี่เป็ดคืออีกคนที่ต้องการจะให้เมียผมรู้และเข้าใจในสิ่งที่ผมทุ่มเท พูดง่ายๆ ว่าอยากจะสนทนาอวยผมให้เมียผมฟังนั่นเอง..
---
ในเวลาเดียวกันนั้น..
ผมเห็นผู้หญิงอีกคนในวงสนทนาได้ลุกขึ้นและพาลูกๆ ของเธอเดินออกไปจากร้าน เด็กๆ คงเริ่มรู้สึกอึดอัดกับบทสนทนาเข้าใจยากของผู้ใหญ่ เธอพาเด็กๆ ออกไปเปลี่ยนบรรยากาศยังบริเวณด้านนอกนั่น
เธอไม่ได้เชื้อเชิญอะไรผม แต่ผมก็ตัดสินใจลุกขึ้นเดินตามเธอไป..
ผมไปยืนมองดูเด็กๆ เล่นเครื่องปีนป่ายใกล้ๆ กับเธอคนนั้น.. จริงๆ แล้วผมก็ไม่รู้หรอกว่าจะคุยอะไรกับเธอ..
"เป็นยังไงบ้าง?"
คำถามสั้นๆ ที่ไม่มีบริบทนำใดๆ แต่ผมพอจะเข้าใจได้ว่าเธอกำลังหมายถึงอะไร เธอน่าจะหมายถึงเมียผมนั่นเอง
"ก็ดีครับ.. ปล่อยให้คนอื่นๆ พูดแทนตัวผมก็แล้วกัน.."
ผมคิดว่าคำชื่นชมที่มีคุณค่าจริงๆ นั้น มันไม่ควรมาจากตัวเราเอง เมื่อไหร่ก็ตามที่เรามีคุณค่าเพียงพอ คนอื่นๆ คงจะพูดถึงตัวเราในทางที่ดี ผมเชื่อว่าเธอเข้าใจตัวตนและวิธีคิดของผมเป็นอย่างดี
ผู้หญิงคนนี้ (ซึ่งไม่ใช่เมียผม) บางครั้งเธอก็ทำให้ผมรู้สึกว่า.. เธอนั้นเข้าใจวิธีคิดและยุทธศาสตร์ของผมมากกว่าตัวผมเองเสียอีก
ผมเคยให้ฉายากับเธอว่า "อึ้งย้ง" เพราะทุกๆ ครั้งเธอมักจะทำให้ผมรู้สึกแบบนั้นจริงๆ เธอฉลาดหลักแหลม ซึ่งมันซุกซ่อนอยู่อย่างแนบเนียนภายใต้สีหน้าฉันยิ้มแย้มขี่เล่นนั้น.. และตาโตๆ ของเธอ
บางครั้งเธอทำตัวเองเข้ากับแผนที่ผมรู้อยู่คนเดียวได้ในทันที ราวกับว่าเธอสามารถอ่านความคิดของผมได้ ผมรู้สึกประหลาดใจแต่ไม่ได้กลัวเธอแต่อย่างใด
กลับกัน.. ผมรู้สึกว่า.. เออ.. มันต้องอย่างงี้สิ ฉันจะได้ไม่ต้องอธิบายอะไรให้มากความ.. มันคือความรู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูก
"เราอยากให้ทุกคนได้พูดคุยเฮฮากัน
โดยไม่ต้องรู้สึกเกรงใจที่มีเรานั่งอยู่ตรงนั้น
เราอยากให้พวกเขาผ่อนคลายกันบ้าง.."
ผมบอกกับเธอไปตรงๆ แบบนั้น..
"ตั๊มเค้าอยากจะกล่าวขอบคุณบางอย่างกับน้องๆ แต่รายนั้นเค้าคงไม่กล้าเริ่มเอง...
คุณตั้มจาาา..."
"โอเค.. ไว้เดินเข้าไปแล้วผมจะเริ่มให้เอง.."
คนประหลาดสองคนที่คุยกันไม่มากความ แต่เสือกเข้าใจกันได้อย่างดิบดี.. ผมรู้ว่าเธอกำลังจะบอกอะไร และเธอก็มักจะรู้ว่าผมกำลังคิดจะทำอะไรเช่นกัน..
เธอไม่ชอบให้ผมเรียกเธอว่า "อาจารย์"
แต่จะทำยังไงได้ ในเมื่อเราชินปากไปแล้ว.. "โบว์" เองก็เริ่มต้นมาคล้ายๆ กับเมียผม ไม่ได้อยากเข้าใจอะไรในสิ่งที่สามีทำมากนักหรอก เพราะภารกิจตัวเองก็หนักหนามากพออยู่แล้ว แต่ถึงกระนั้นก็ไม่เคยคิดจะเข้ามาขัดขวาง หรือทำให้เรารู้สึกลำบากใจ..
> #### คนที่รักเราจริงๆ จะต้องการอะไรไปจากเรา มากกว่าการที่ได้เห็นเรามีความสุขกันอีกล่ะ?
เมื่อผมยุ่ง หรือติดธุระอื่น เธอจะเข้าทดแทนการขาดหายไปของผมในทีมได้เสมอ แม้ภารกิจของเราจะรัดตัวแทบไม่ต่างกัน
เธอไม่เคยต่อว่าหรือตำหนิผมเลย ผมไม่รู้ว่าเราไปรู้จักกันก่อนมาจากที่ไหน แต่ก็เหมือนเข้าใจกันดีเฉยเลย มันคงเป็นเพราะ เราต่างเคารพและให้เกียรติซึ่งกันและกัน
ผมเป็นใครมาจากไหนกันเหรอ? ทำไมผมจึงได้รับเกียรติจากสามีภรรยาคู่นี้มากขนาดนี้..
ถ้าคุณลองมาเป็นผม คุณจะเข้าใจได้ในทันทีว่าทำไมผมจึงควรเอาจริงเอาจังจนแบบลืมตาย แม้ทั้งคู่จะไม่เคยเรียกร้องอะไรจากผมเลยก็ตาม..
ฝากผู้หญิงคนนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของมิตรรักแฟนเพลงทุกๆ ท่านด้วยนะครับ..
เอ่อ.. เธอมีสามีแล้วนะครับ...
#siamstr
ถ้าบอกว่าภรรยาของผมไม่เข้าใจบิตคอยน์เลยแม้แต่นิดเดียว และไม่เคยอยากจะรู้จักมันเลยด้วยซ้ำ พวกเราจะเชื่อกันไหม?
"เมื่อไหร่ราคาจะขึ้นอะตั้ม..?"
นั่นเป็นคำถามจากเมียที่ผมมักได้ยินอยู่บ่อยๆ
..เมื่อผมเริ่มตั้งท่าจะอธิบายเกี่ยวกับบิตคอยน์ หากเธอไม่หลับใส่ เธอก็คงรีบพูดตัดบทอย่างเสียมิได้ เพื่อป้องกันไม่ให้ผมลากไปยาวๆ
ดังนั้น.. ตลอดเกือบ 2 ปีมานี้ เมียผมไม่เคยเข้าใจหรอกครับว่า.. ผมทำอะไรนักหนากับ Right Shift หรือทุ่มเทสิ่งต่างๆ ให้กับบิตคอยน์ไปทำไม..
ขอบคุณ ROV ที่ช่วยดึงความสนใจของเธอไม่ให้เข้ามารุ่มร่ามกับสิ่งที่ผมทำจนมากเกินไป..
เรายังคงให้เกียรติกันดี.. เธอปล่อยให้ผมได้ทำในสิ่งที่ใจอยากทำ ในขณะที่ผมก็ไม่รู้สึกอะไรเวลาที่เธอหัวร้อนบุ่นอุบกับ ROV ก็นั่นความสุขของคุณ..
ชาว Right Shift มักถามผมว่า..
"เมียพี่เคยรู้บ้างไหมว่าพี่ทำอะไรบ้าง?"
สมนึกก็เคยทักผมเช่นเดียวกัน..
"เมียพี่ต้องภูมิใจในตัวพี่มากแน่ๆ เลย"
ผมแค่ตอบสั้นๆ ว่า..
"เขาไม่เคยรู้หรอก..
พี่เองก็ไม่เคยเล่าให้เขาฟังเหมือนกัน.."
ผมไม่รู้ว่าตัวเองเป็นคนแบบไหน.. แม้ผมจะชอบเล่าเรื่อง แต่ก็มักไม่ชอบอวยตัวเองหรืออวดอ้างสรรพคุณของตัวเองให้ใครฟัง แม้กระทั่งกับเมียตัวเองหรือคนอื่นๆ รอบกาย
ไม่เว้นกระทั่งกับทีม Right Shift ที่ผมมักจะเลือกแสดงบางอย่างให้เห็น เมื่อผมคิดว่าผมจำเป็นต้องทำให้ดูในบางครั้งเท่านั้น เพื่อให้พวกเขาต่อยอดจากมันได้
นอกเหนือจากนั้น.. ผมก็ทำตัวเหมือนคนธรรมดาทั่วๆ ไป เฮฮาไร้สาระไปวันๆ ผมอยากให้ทุกคนเชื่อว่า ผมไม่ได้มีอะไรพิเศษไปกว่าใคร
ผมไม่ชอบให้แสงจับจ้องมาที่ตัวเองตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว ไม่มีอะไรหรอกครับ ผมแค่นึกรำคาญเวลาที่มีใครมารุ่มร่ามวุ่นวายกับผมมากๆ
---
จนกระทั่งถึงวันจัดงาน Bitcoin Thailand Conference 2023 ครั้งที่ผ่านมา
ผมคิดว่าผมอยากจะใช้โอกาสและเวทีแห่งนี้ในการอธิบายตัวเองให้เมียได้รู้ ผมจึงพาเมียมาด้วย และไม่ได้ให้ข้อมูลอะไรกับเธอมากนัก..
ผมอยากให้เขาได้มาเห็นกับตาตัวเอง ผมมีภาพอนาคตในหัวอยู่แล้ว ผมเชื่อว่ามันจะมีพลังพอที่จะอธิบายกับเมียผมได้ว่า.. ผมใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการพยายามสร้างอะไรขึ้นมา.. สิบปากว่าคงไม่เท่าตาเห็น
ทุกคนคงมีเหตุการณ์วันงานอยู่ในมโนภาพกันหมดแล้ว เมียผมก็ได้เห็นในสิ่งเดียวกัน..
เราเป็นพวกปากหนักกันทั้งคู่ เราไม่มีบทสนทนาอะไรพิเศษเพิ่มเติมเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น ผมไม่เคลมผลงานอะไรทั้งนั้น ผมไม่ได้พูดอะไร.. แต่ผมเห็นรอยยิ้มบางๆ บนความตื่นตาตื่นในใจลึกๆ ของเธอ..
เท่านั้นผมก็พอใจแล้ว..
มีใครไม่รู้สึกกับสิ่งที่ได้เห็นบ้างล่ะ คงจะมีแค่ผมคนเดียวกระมัง เพราะสมาธิผมมันไปอยู่ที่เรื่องอื่นนั่นเอง..
หลังงานจบ.. พวกเรารู้สึกเหนื่อยล้ากันมาก เราหาร้านข้าวแถวๆ นั้นเพื่อร่วมวงสนทนากันเล็กๆ น้อยๆ ก่อนจากลากัน แน่นอนว่าเมียของผมก็ต้องอยู่ในวงสนทนาเดียวกันนั้นด้วย
บทสนทนาปนความปราบปลื้มที่ทีมงานแต่ละคนเริ่มระบายกันออกมานััน ผมเชื่อได้เลยว่ามันต้องลอยกระแทกหูเมียผมทั้งหมด..
พวกเราแลกเปลี่ยนความรู้สึกและประสบการณ์ซึ่งกันและกัน และทั้งหมดนั่นคือเรื่องเล่าใหม่ๆ ที่เมียผมพึ่งได้ประจักษ์กับตาตัวเอง
เธอได้เห็นรอยยิ้ม.. ได้ยินเสียงหัวเราะเคล้าน้ำตาของบรรดาบิตคอยเนอร์ตัวกลั่นที่นั่งร่วมวงกับเธอ ซ้ายที ขวาที จนแทบตามไม่ทัน
พี่เป็ดมองหน้าผมเป็นระยะๆ เหมือนต้องการจะส่งซิกบางอย่าง.. ผมรู้ว่าพี่เป็ดกำลังจะบอกอะไรกับผม นั่นเป็นสายตาที่กำลังขออนุญาตเพื่อทำบางอย่าง
พี่เป็ดคืออีกคนที่ต้องการจะให้เมียผมรู้และเข้าใจในสิ่งที่ผมทุ่มเท พูดง่ายๆ ว่าอยากจะสนทนาอวยผมให้เมียผมฟังนั่นเอง..
---
ในเวลาเดียวกันนั้น..
ผมเห็นผู้หญิงอีกคนในวงสนทนาได้ลุกขึ้นและพาลูกๆ ของเธอเดินออกไปจากร้าน เด็กๆ คงเริ่มรู้สึกอึดอัดกับบทสนทนาเข้าใจยากของผู้ใหญ่ เธอพาเด็กๆ ออกไปเปลี่ยนบรรยากาศยังบริเวณด้านนอกนั่น
เธอไม่ได้เชื้อเชิญอะไรผม แต่ผมก็ตัดสินใจลุกขึ้นเดินตามเธอไป..
ผมไปยืนมองดูเด็กๆ เล่นเครื่องปีนป่ายใกล้ๆ กับเธอคนนั้น.. จริงๆ แล้วผมก็ไม่รู้หรอกว่าจะคุยอะไรกับเธอ..
"เป็นยังไงบ้าง?"
คำถามสั้นๆ ที่ไม่มีบริบทนำใดๆ แต่ผมพอจะเข้าใจได้ว่าเธอกำลังหมายถึงอะไร เธอน่าจะหมายถึงเมียผมนั่นเอง
"ก็ดีครับ.. ปล่อยให้คนอื่นๆ พูดแทนตัวผมก็แล้วกัน.."
ผมคิดว่าคำชื่นชมที่มีคุณค่าจริงๆ นั้น มันไม่ควรมาจากตัวเราเอง เมื่อไหร่ก็ตามที่เรามีคุณค่าเพียงพอ คนอื่นๆ คงจะพูดถึงตัวเราในทางที่ดี ผมเชื่อว่าเธอเข้าใจตัวตนและวิธีคิดของผมเป็นอย่างดี
ผู้หญิงคนนี้ (ซึ่งไม่ใช่เมียผม) บางครั้งเธอก็ทำให้ผมรู้สึกว่า.. เธอนั้นเข้าใจวิธีคิดและยุทธศาสตร์ของผมมากกว่าตัวผมเองเสียอีก
ผมเคยให้ฉายากับเธอว่า "อึ้งย้ง" เพราะทุกๆ ครั้งเธอมักจะทำให้ผมรู้สึกแบบนั้นจริงๆ เธอฉลาดหลักแหลม ซึ่งมันซุกซ่อนอยู่อย่างแนบเนียนภายใต้สีหน้าฉันยิ้มแย้มขี่เล่นนั้น.. และตาโตๆ ของเธอ
บางครั้งเธอทำตัวเองเข้ากับแผนที่ผมรู้อยู่คนเดียวได้ในทันที ราวกับว่าเธอสามารถอ่านความคิดของผมได้ ผมรู้สึกประหลาดใจแต่ไม่ได้กลัวเธอแต่อย่างใด
กลับกัน.. ผมรู้สึกว่า.. เออ.. มันต้องอย่างงี้สิ ฉันจะได้ไม่ต้องอธิบายอะไรให้มากความ.. มันคือความรู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูก
"เราอยากให้ทุกคนได้พูดคุยเฮฮากัน
โดยไม่ต้องรู้สึกเกรงใจที่มีเรานั่งอยู่ตรงนั้น
เราอยากให้พวกเขาผ่อนคลายกันบ้าง.."
ผมบอกกับเธอไปตรงๆ แบบนั้น..
"ตั๊มเค้าอยากจะกล่าวขอบคุณบางอย่างกับน้องๆ แต่รายนั้นเค้าคงไม่กล้าเริ่มเอง...
คุณตั้มจาาา..."
"โอเค.. ไว้เดินเข้าไปแล้วผมจะเริ่มให้เอง.."
คนประหลาดสองคนที่คุยกันไม่มากความ แต่เสือกเข้าใจกันได้อย่างดิบดี.. ผมรู้ว่าเธอกำลังจะบอกอะไร และเธอก็มักจะรู้ว่าผมกำลังคิดจะทำอะไรเช่นกัน..
เธอไม่ชอบให้ผมเรียกเธอว่า "อาจารย์"
แต่จะทำยังไงได้ ในเมื่อเราชินปากไปแล้ว.. "โบว์" เองก็เริ่มต้นมาคล้ายๆ กับเมียผม ไม่ได้อยากเข้าใจอะไรในสิ่งที่สามีทำมากนักหรอก เพราะภารกิจตัวเองก็หนักหนามากพออยู่แล้ว แต่ถึงกระนั้นก็ไม่เคยคิดจะเข้ามาขัดขวาง หรือทำให้เรารู้สึกลำบากใจ..
> #### คนที่รักเราจริงๆ จะต้องการอะไรไปจากเรา มากกว่าการที่ได้เห็นเรามีความสุขกันอีกล่ะ?
เมื่อผมยุ่ง หรือติดธุระอื่น เธอจะเข้าทดแทนการขาดหายไปของผมในทีมได้เสมอ แม้ภารกิจของเราจะรัดตัวแทบไม่ต่างกัน
เธอไม่เคยต่อว่าหรือตำหนิผมเลย ผมไม่รู้ว่าเราไปรู้จักกันก่อนมาจากที่ไหน แต่ก็เหมือนเข้าใจกันดีเฉยเลย มันคงเป็นเพราะ เราต่างเคารพและให้เกียรติซึ่งกันและกัน
ผมเป็นใครมาจากไหนกันเหรอ? ทำไมผมจึงได้รับเกียรติจากสามีภรรยาคู่นี้มากขนาดนี้..
ถ้าคุณลองมาเป็นผม คุณจะเข้าใจได้ในทันทีว่าทำไมผมจึงควรเอาจริงเอาจังจนแบบลืมตาย แม้ทั้งคู่จะไม่เคยเรียกร้องอะไรจากผมเลยก็ตาม..
ฝากผู้หญิงคนนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของมิตรรักแฟนเพลงทุกๆ ท่านด้วยนะครับ..
เอ่อ.. เธอมีสามีแล้วนะครับ...
#siamstr