itssara on Nostr: รีวิว #east102 ...
รีวิว #east102 “นี่เราเป็นอิสระรึยังนะ…” จากคำพูดที่ล้อเลียนอนิเมะ สู่การพูดคุย Deeptalk กันแบบสั้นๆ ท่ามกลางท้องทะเลอันกว้างใหญ่
ร่างกายที่แหวกคลื่นไปจนระดับน้ำปริ่มที่คอ ถูกคลื่นใต้น้ำพัดพาเป็นเป็นพักๆ ปลายเท้าย่ำอยู่บนทรายที่เป็นลูกคลื่นตามธรรมชาติของมัน
“นี่เราเป็นอิสระรึยังนะ…” พี่เทนโด้พูดขึ้น ขณะกำลังแหงนหน้ามองท้องฟ้ายามพระอาทิตย์ตกดิน แสงสีชมพูตัดกับสีฟ้าของท้องฟ้าและมันค่อยๆมืดลงเรื่อยๆ
“ทำไมเหรอพี่ ? “ ผมถาม
”เปล่าหรอก ชั้นแค่มักจะตั้งคำถามกับตัวเองแบบนี้ เวลาเราได้มาทำอะไรแบบนี้กัน จะมีสักกี่คนที่สามารถมาทำอะไรแบบนี้เหมือนอย่างพวกเราได้“ พี่เทนโด้ตอบ
หลังจากนั้นเราก็พูดคุยกันเล็กน้อย แล้วปลดปล่อยตัวเองให้ดื่มด่ำกับธรรมชาติอย่างเต็มที่…
พอกลับนั่งคิดดูแล้ว หลังจากที่พวกเราบุกป่าฝ่าดงตลาดหมี เรามี nostr เรามาเจอกันมากมายนับครั้งไม่ถ้วน จนมากกว่าแค่เพื่อนบิตคอยน์เนอร์ผู้ร่วมอุดมการณ์
เมื่อเราพูดคุยกันมันมากกว่าแค่เรื่องบิตคอยน์ มันไปถึงเรื่องสารทุกข์สุขดิบ, ครอบครัว, การมีลูก, การวางแผนครอบครัว, โรงเรียนลูก, งานอดิเรก, ความรู้ ประสบการณ์เฉพาะตน, หรือแม้แต่ประสบการณ์แผลงๆ เช่น การทดลองจับลมที่ความเร็ว 120 ว่าสัมผัสมันจะเหมือนจับอะไรสักอย่างของมนุษย์, ฯลฯ
เราได้เพื่อน บางคนได้แฟน บางคนได้ลูก
ในช่วงทำงานพวกเราต่างทำงาน รับผิดชอบหน้าที่ของตนอย่างหนักหน่วง ทำงาน ทำงาน ทำงาน เหลือเก็บออม เพื่อสร้างชีวิตที่ดีขึ้น เพื่อสร้างความ สีเขียว(secure) ให้กับตัวเองและคนที่อยู่ข้างหลัง
คำถามคือ การที่พวกเรามารวมตัวกันอยู่ในวันนี้, ได้มีหาดส่วนตัว ที่พักแบบนี้, มีเนื้อสรรพสัตว์ไม่อั้น เบียร์ไม่มีหมด ส้มตำสูตรเด็ดส่งต่อรุ่นสู่รุ่น และอาหารมีมากเกินกว่าจะพูดถึงได้หมด, มีเพื่อน.. ญาติ.. ครอบครัว.. ที่สนิทสนมเปิดอกคุยกันได้ทุกเรื่อง สนุกเฮฮา พร้อมเป็นพื้นที่ปลอดภัยให้ใครก็ตามสามารถปลดปล่อยตัวเองได้เต็มที่, ได้มีเวลามานอนแผ่กลางทะเลจ้องท้องฟ้า พลางฟังเสียงคลื่นลมก่อนอาทิตย์จะลับขอบฟ้าไปแบบนี้แล้วทำเรื่องทุกอย่างที่ว่ามาได้… นี่เราเป็นอิสระรึยังนะ ?
#siamstr
:)
ร่างกายที่แหวกคลื่นไปจนระดับน้ำปริ่มที่คอ ถูกคลื่นใต้น้ำพัดพาเป็นเป็นพักๆ ปลายเท้าย่ำอยู่บนทรายที่เป็นลูกคลื่นตามธรรมชาติของมัน
“นี่เราเป็นอิสระรึยังนะ…” พี่เทนโด้พูดขึ้น ขณะกำลังแหงนหน้ามองท้องฟ้ายามพระอาทิตย์ตกดิน แสงสีชมพูตัดกับสีฟ้าของท้องฟ้าและมันค่อยๆมืดลงเรื่อยๆ
“ทำไมเหรอพี่ ? “ ผมถาม
”เปล่าหรอก ชั้นแค่มักจะตั้งคำถามกับตัวเองแบบนี้ เวลาเราได้มาทำอะไรแบบนี้กัน จะมีสักกี่คนที่สามารถมาทำอะไรแบบนี้เหมือนอย่างพวกเราได้“ พี่เทนโด้ตอบ
หลังจากนั้นเราก็พูดคุยกันเล็กน้อย แล้วปลดปล่อยตัวเองให้ดื่มด่ำกับธรรมชาติอย่างเต็มที่…
พอกลับนั่งคิดดูแล้ว หลังจากที่พวกเราบุกป่าฝ่าดงตลาดหมี เรามี nostr เรามาเจอกันมากมายนับครั้งไม่ถ้วน จนมากกว่าแค่เพื่อนบิตคอยน์เนอร์ผู้ร่วมอุดมการณ์
เมื่อเราพูดคุยกันมันมากกว่าแค่เรื่องบิตคอยน์ มันไปถึงเรื่องสารทุกข์สุขดิบ, ครอบครัว, การมีลูก, การวางแผนครอบครัว, โรงเรียนลูก, งานอดิเรก, ความรู้ ประสบการณ์เฉพาะตน, หรือแม้แต่ประสบการณ์แผลงๆ เช่น การทดลองจับลมที่ความเร็ว 120 ว่าสัมผัสมันจะเหมือนจับอะไรสักอย่างของมนุษย์, ฯลฯ
เราได้เพื่อน บางคนได้แฟน บางคนได้ลูก
ในช่วงทำงานพวกเราต่างทำงาน รับผิดชอบหน้าที่ของตนอย่างหนักหน่วง ทำงาน ทำงาน ทำงาน เหลือเก็บออม เพื่อสร้างชีวิตที่ดีขึ้น เพื่อสร้างความ สีเขียว(secure) ให้กับตัวเองและคนที่อยู่ข้างหลัง
คำถามคือ การที่พวกเรามารวมตัวกันอยู่ในวันนี้, ได้มีหาดส่วนตัว ที่พักแบบนี้, มีเนื้อสรรพสัตว์ไม่อั้น เบียร์ไม่มีหมด ส้มตำสูตรเด็ดส่งต่อรุ่นสู่รุ่น และอาหารมีมากเกินกว่าจะพูดถึงได้หมด, มีเพื่อน.. ญาติ.. ครอบครัว.. ที่สนิทสนมเปิดอกคุยกันได้ทุกเรื่อง สนุกเฮฮา พร้อมเป็นพื้นที่ปลอดภัยให้ใครก็ตามสามารถปลดปล่อยตัวเองได้เต็มที่, ได้มีเวลามานอนแผ่กลางทะเลจ้องท้องฟ้า พลางฟังเสียงคลื่นลมก่อนอาทิตย์จะลับขอบฟ้าไปแบบนี้แล้วทำเรื่องทุกอย่างที่ว่ามาได้… นี่เราเป็นอิสระรึยังนะ ?
#siamstr
:)