kerutonotme on Nostr: freewriting day 2 เขียนขีดอิสระ วันที่ 2 ...
freewriting day 2
เขียนขีดอิสระ วันที่ 2
#freewriting
#siamstr
หมุนเวียนเปลี่ยนผ่าน วานวันชื่นเชย เอ่ยขานพานพบ จบจรดหมดเมือน ผ่านมานานแค่ไหน อายุที่มีคืออะไร เป็นแค่กายเสื่อมไปหรือใจได้รับมา เวลานั้นจริง หรือทิ้งปริศนา ลมน้ำต่างพัดพา กามาวนสับสน รสลิ้มชิมอร่อย ชดช้อยทยอยหยด ซดอารมณ์ชมสลด
คลี่คลายคล้ายดอกบาน วิญญาณพานสว่าง ความชัดกลับเลือนลาง
พกเพ้อละเมอ
ในแจกันเพียงดอกเดียว โต๊ะหนึ่งเก้าอี้หนึ่ง สิ่งเศร้ากระเซ้าแหย่ ยืนตรงดำรงอยู่ ไร้คู่ชูสว่าง
ใจจิตคิดรำคาญ ใจพาลไม่ดั่งใจ แม้คิดสะกิดแก้ว ใยแคล้วคละฆาตไป
แค่เขียนยังเพียรยาก ให้ใจอยากพรากสงสัย ว่างไว้ไม่อาลัย จากไปใดใดมา
ไม่สนแต่อยากสน กังวลแต่ตัวตา พาเราเฝ้าพ้นไป
อยากสร้างเพราะอยากสืบ ใจที่ตีบอยู่ข้างใน
เค้นขึ้งตะบึงแผ่ ไร้แผลแต่ยังเผลอ ดึงสุขให้ทุกข์เจอ
สุขวานก็พาลหาย เสี่ยงทายแต่ไม่เจอ
เรียกร้องสิ่งสวยงาม เลวทรามไม่ถอยหนี ไปมากับชีวี นทีเน่าเข้าออกรัว
ในหัวทั้งชีวิต เปลี่ยนตามจิตคิดเมามึน
ทุกสิ่งอยากให้รู้ จากครูมีมากหลาย แต่สิ่งต่างกลับกลาย มลายลงแค่ใจ
ไร้ชีวิตไร้ความหมาย ร้องฟูมฟายละลายวน
อยากให้ดีแต่ไร้ขี้ มีแต่ที่ไม่มีของ ค้นหาให้ได้มอง พอลองไร้ราคา
อยากให้รู้ดูข้างใน เห็นไปใช่หมองหม่น ฉงนใช่กังวล พรรคพลสนุกพา
นำคนระคนเสพ เทพชนต่างก่นด่า ไร้ซึ่งดวงดารา นภาร้างอาลัย
ยังคงชอบสิ่งสร้าง ไม่ร้างว่างเวียนไกล สร้างแล้วเสพเสพสร้างไป เป็นใครๆ ก็ใช่เรา
ขุดค้นภายในใจ ขุดเข้าไปให้เจอตน ความจริงกลับวกวน ปะปนไม่สนใคร
เขียนขีดอิสระ วันที่ 2
#freewriting
#siamstr
หมุนเวียนเปลี่ยนผ่าน วานวันชื่นเชย เอ่ยขานพานพบ จบจรดหมดเมือน ผ่านมานานแค่ไหน อายุที่มีคืออะไร เป็นแค่กายเสื่อมไปหรือใจได้รับมา เวลานั้นจริง หรือทิ้งปริศนา ลมน้ำต่างพัดพา กามาวนสับสน รสลิ้มชิมอร่อย ชดช้อยทยอยหยด ซดอารมณ์ชมสลด
คลี่คลายคล้ายดอกบาน วิญญาณพานสว่าง ความชัดกลับเลือนลาง
พกเพ้อละเมอ
ในแจกันเพียงดอกเดียว โต๊ะหนึ่งเก้าอี้หนึ่ง สิ่งเศร้ากระเซ้าแหย่ ยืนตรงดำรงอยู่ ไร้คู่ชูสว่าง
ใจจิตคิดรำคาญ ใจพาลไม่ดั่งใจ แม้คิดสะกิดแก้ว ใยแคล้วคละฆาตไป
แค่เขียนยังเพียรยาก ให้ใจอยากพรากสงสัย ว่างไว้ไม่อาลัย จากไปใดใดมา
ไม่สนแต่อยากสน กังวลแต่ตัวตา พาเราเฝ้าพ้นไป
อยากสร้างเพราะอยากสืบ ใจที่ตีบอยู่ข้างใน
เค้นขึ้งตะบึงแผ่ ไร้แผลแต่ยังเผลอ ดึงสุขให้ทุกข์เจอ
สุขวานก็พาลหาย เสี่ยงทายแต่ไม่เจอ
เรียกร้องสิ่งสวยงาม เลวทรามไม่ถอยหนี ไปมากับชีวี นทีเน่าเข้าออกรัว
ในหัวทั้งชีวิต เปลี่ยนตามจิตคิดเมามึน
ทุกสิ่งอยากให้รู้ จากครูมีมากหลาย แต่สิ่งต่างกลับกลาย มลายลงแค่ใจ
ไร้ชีวิตไร้ความหมาย ร้องฟูมฟายละลายวน
อยากให้ดีแต่ไร้ขี้ มีแต่ที่ไม่มีของ ค้นหาให้ได้มอง พอลองไร้ราคา
อยากให้รู้ดูข้างใน เห็นไปใช่หมองหม่น ฉงนใช่กังวล พรรคพลสนุกพา
นำคนระคนเสพ เทพชนต่างก่นด่า ไร้ซึ่งดวงดารา นภาร้างอาลัย
ยังคงชอบสิ่งสร้าง ไม่ร้างว่างเวียนไกล สร้างแล้วเสพเสพสร้างไป เป็นใครๆ ก็ใช่เรา
ขุดค้นภายในใจ ขุดเข้าไปให้เจอตน ความจริงกลับวกวน ปะปนไม่สนใคร