Jakk Goodday on Nostr: “ขนมปังมีค่าเสมอ ...
“ขนมปังมีค่าเสมอ แต่คุณค่าที่แท้จริงของมันจะถูกเปิดเผยก็ต่อเมื่ออยู่ในมือของผู้ที่ต้องการมันจริงๆ”
ขนมปังกับปลา (REVISED) ศาสตร์แห่งการส่งต่อที่แท้จริง
ผมได้เรียนรู้เรื่องราวนี้มานานมากแล้ว จากพี่ ped66 (nprofile…mwkp) นานเสียจนจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าผมได้ฟังมันครั้งแรกเมื่อไหร่ แต่มันก็ติดอยู่ในใจของผมตลอดมา
มันไม่ใช่แค่เรื่องของขนมปังหรือปลา แต่มันคือหลักการที่ผมใช้เป็นแนวทางในการส่งต่อความรู้ ความคิด และโอกาสให้กับผู้คน
โดยเฉพาะเมื่อพูดถึงสิ่งที่ผมเชื่อมั่นอย่างบิตคอยน์
มันคือบทเรียนที่ว่าด้วยเรื่องของ ‘เวลาและจังหวะ’ ในการให้และรับ ซึ่งมีความสำคัญพอๆ กับตัวเนื้อหาที่เราต้องการส่งต่อ
ขนมปัง >> สิ่งที่เราหยิบยื่นให้กัน
“ขนมปัง” ในที่นี้คือสัญลักษณ์ขององค์ความรู้ ทักษะ โอกาส หรือมุมมองชีวิตที่สามารถเปลี่ยนแปลงบางสิ่งในตัวใครสักคนได้
แต่ถึงแม้มันจะเป็นขนมปังที่ดีที่สุด อบจากแป้งที่ดีที่สุด หากผู้รับยังไม่พร้อมจะเปิดใจ ขนมปังนั้นก็เป็นเพียงก้อนแป้งธรรมดา ไม่มีพลัง ไม่มีความหมาย
เราอาจเคยพยายาม ‘ให้’ สิ่งดีๆ แก่ใครสักคน
เราพยายามบอกเขาว่าสิ่งนี้สำคัญ พยายามอธิบาย พยายามโน้มน้าวให้พวกเขาเห็นถึงประโยชน์
แต่สุดท้าย...
บางครั้งพวกเขากลับวางขนมปังลงโดยไม่แม้แต่จะลองกัดดูสักคำ
มันไม่ใช่ว่าขนมปังของเราด้อยค่า.. แต่เป็นเพราะเขายังไม่ได้รู้สึกถึงความหมายของมัน
ปลา >> ผู้รับที่แตกต่างกัน
หากขนมปังคือสิ่งที่เราส่งต่อ "ปลา" ก็คือผู้รับ
ปลาที่กำลังหิว จะเข้าใจคุณค่าของขนมปังตั้งแต่คำแรกที่กัดลงไป
ปลาที่ยังอิ่มอยู่ อาจจะมองขนมปังเฉยๆ หรือเขมือบกินแบบไม่ได้ใส่ใจ เพราะพวกเขายังไม่รู้สึกว่าต้องการมันจริงๆ
สิ่งสำคัญก็คือ..
“อย่าส่งขนมปังให้เพียงเพราะอยากให้ แต่จงให้กับผู้ที่พร้อมจะรับมัน”
ในการเผยแพร่แนวคิด การสอน หรือการแบ่งปันสิ่งดีๆ เรามักมีเจตนาดี แต่หากเราเลือกจังหวะไม่ถูกต้อง ความหวังดีนั้นอาจไม่บรรลุเป้าหมาย
เพราะบางครั้ง...
คนเราต้องเผชิญกับบางสิ่งในชีวิตก่อน ถึงจะเข้าใจคุณค่าของสิ่งที่เคยถูกส่งต่อให้
ทำไมเราต้องเลือกจังหวะที่เหมาะสม?
การส่งต่อสิ่งที่มีคุณค่าควรเกิดขึ้นในเวลาที่เหมาะสม ไม่ใช่ทุกคนจะเปิดรับสิ่งใหม่ในเวลาเดียวกัน
เราทุกคนมีเวลา พลังงาน และทรัพยากรที่จำกัด เราไม่สามารถ ‘หว่านขนมปัง’ ให้ทุกคนบนโลกได้ และความจริงที่สำคัญกว่านั้นคือ..
ขนมปังที่ดีจะมีค่าที่สุด เมื่อมันไปถึงมือของคนที่พร้อมจะรับมัน
เราไม่ได้ปฏิเสธหรือมองว่าผู้ที่ยังไม่พร้อมเป็นสิ่งที่ผิด
เราเพียงแค่ตระหนักได้ว่า.. ความพร้อมของแต่ละคนไม่เท่ากัน และสิ่งที่ดีที่สุดที่เราทำได้คือรอคอยจังหวะที่เหมาะสม
หลักการส่งต่อ >> หย่อนขนมปังตามทาง
แทนที่จะพยายาม ‘ให้’ ขนมปังกับทุกคน เราแค่ต้องเดินไปข้างหน้าอย่างมั่นคง และค่อยๆ หย่อนขนมปังของเราไว้ตลอดเส้นทาง
คนที่พร้อมจะเปิดรับ จะหยิบมันขึ้นมาเอง
คนที่ต้องการมันจริงๆ จะก้มลงเก็บมันขึ้นมากินด้วยความซาบซึ้ง
คนที่เข้าใจคุณค่าของมัน จะเริ่ม ‘อบขนมปัง’ และส่งต่อให้คนรุ่นต่อไป
และเมื่อวันนั้นมาถึง เราจะไม่ต้องเป็นคนเดียวที่แจกขนมปังอีกต่อไป
เพราะคนที่เคยได้รับมัน จะกลายเป็นผู้ส่งต่อคุณค่านั้นไปสู่ผู้อื่น
เอาล่ะ.. ขนมปังของเรามีค่ามากแค่ไหน?
หากเรามีบางสิ่งที่ดีพอจะแบ่งปัน.. แนวคิด ความรู้ โอกาส ทัศนคติ หรือสัจธรรมบางอย่าง จงเลือกมอบให้กับคนที่พร้อมจะรับมัน
อย่ากังวลว่าทุกคนจะต้องเข้าใจในทันที บางครั้งสิ่งที่เราส่งต่อวันนี้ อาจต้องใช้เวลาก่อนที่จะเผยคุณค่าของมัน
และที่สำคัญที่สุด…
จงเป็นทั้งผู้ให้ และเป็นผู้ที่เปิดใจรับสิ่งใหม่อยู่เสมอ
เพราะโลกนี้เต็มไปด้วยขนมปังแห่งปัญญาที่รอให้เราหยิบไปสร้างอนาคตของตัวเอง
#LifeShift #Siamstr
ขนมปังกับปลา (REVISED) ศาสตร์แห่งการส่งต่อที่แท้จริง
ผมได้เรียนรู้เรื่องราวนี้มานานมากแล้ว จากพี่ ped66 (nprofile…mwkp) นานเสียจนจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าผมได้ฟังมันครั้งแรกเมื่อไหร่ แต่มันก็ติดอยู่ในใจของผมตลอดมา
มันไม่ใช่แค่เรื่องของขนมปังหรือปลา แต่มันคือหลักการที่ผมใช้เป็นแนวทางในการส่งต่อความรู้ ความคิด และโอกาสให้กับผู้คน
โดยเฉพาะเมื่อพูดถึงสิ่งที่ผมเชื่อมั่นอย่างบิตคอยน์
มันคือบทเรียนที่ว่าด้วยเรื่องของ ‘เวลาและจังหวะ’ ในการให้และรับ ซึ่งมีความสำคัญพอๆ กับตัวเนื้อหาที่เราต้องการส่งต่อ
ขนมปัง >> สิ่งที่เราหยิบยื่นให้กัน
“ขนมปัง” ในที่นี้คือสัญลักษณ์ขององค์ความรู้ ทักษะ โอกาส หรือมุมมองชีวิตที่สามารถเปลี่ยนแปลงบางสิ่งในตัวใครสักคนได้
แต่ถึงแม้มันจะเป็นขนมปังที่ดีที่สุด อบจากแป้งที่ดีที่สุด หากผู้รับยังไม่พร้อมจะเปิดใจ ขนมปังนั้นก็เป็นเพียงก้อนแป้งธรรมดา ไม่มีพลัง ไม่มีความหมาย
เราอาจเคยพยายาม ‘ให้’ สิ่งดีๆ แก่ใครสักคน
เราพยายามบอกเขาว่าสิ่งนี้สำคัญ พยายามอธิบาย พยายามโน้มน้าวให้พวกเขาเห็นถึงประโยชน์
แต่สุดท้าย...
บางครั้งพวกเขากลับวางขนมปังลงโดยไม่แม้แต่จะลองกัดดูสักคำ
มันไม่ใช่ว่าขนมปังของเราด้อยค่า.. แต่เป็นเพราะเขายังไม่ได้รู้สึกถึงความหมายของมัน
ปลา >> ผู้รับที่แตกต่างกัน
หากขนมปังคือสิ่งที่เราส่งต่อ "ปลา" ก็คือผู้รับ
ปลาที่กำลังหิว จะเข้าใจคุณค่าของขนมปังตั้งแต่คำแรกที่กัดลงไป
ปลาที่ยังอิ่มอยู่ อาจจะมองขนมปังเฉยๆ หรือเขมือบกินแบบไม่ได้ใส่ใจ เพราะพวกเขายังไม่รู้สึกว่าต้องการมันจริงๆ
สิ่งสำคัญก็คือ..
“อย่าส่งขนมปังให้เพียงเพราะอยากให้ แต่จงให้กับผู้ที่พร้อมจะรับมัน”
ในการเผยแพร่แนวคิด การสอน หรือการแบ่งปันสิ่งดีๆ เรามักมีเจตนาดี แต่หากเราเลือกจังหวะไม่ถูกต้อง ความหวังดีนั้นอาจไม่บรรลุเป้าหมาย
เพราะบางครั้ง...
คนเราต้องเผชิญกับบางสิ่งในชีวิตก่อน ถึงจะเข้าใจคุณค่าของสิ่งที่เคยถูกส่งต่อให้
ทำไมเราต้องเลือกจังหวะที่เหมาะสม?
การส่งต่อสิ่งที่มีคุณค่าควรเกิดขึ้นในเวลาที่เหมาะสม ไม่ใช่ทุกคนจะเปิดรับสิ่งใหม่ในเวลาเดียวกัน
เราทุกคนมีเวลา พลังงาน และทรัพยากรที่จำกัด เราไม่สามารถ ‘หว่านขนมปัง’ ให้ทุกคนบนโลกได้ และความจริงที่สำคัญกว่านั้นคือ..
ขนมปังที่ดีจะมีค่าที่สุด เมื่อมันไปถึงมือของคนที่พร้อมจะรับมัน
เราไม่ได้ปฏิเสธหรือมองว่าผู้ที่ยังไม่พร้อมเป็นสิ่งที่ผิด
เราเพียงแค่ตระหนักได้ว่า.. ความพร้อมของแต่ละคนไม่เท่ากัน และสิ่งที่ดีที่สุดที่เราทำได้คือรอคอยจังหวะที่เหมาะสม
หลักการส่งต่อ >> หย่อนขนมปังตามทาง
แทนที่จะพยายาม ‘ให้’ ขนมปังกับทุกคน เราแค่ต้องเดินไปข้างหน้าอย่างมั่นคง และค่อยๆ หย่อนขนมปังของเราไว้ตลอดเส้นทาง
คนที่พร้อมจะเปิดรับ จะหยิบมันขึ้นมาเอง
คนที่ต้องการมันจริงๆ จะก้มลงเก็บมันขึ้นมากินด้วยความซาบซึ้ง
คนที่เข้าใจคุณค่าของมัน จะเริ่ม ‘อบขนมปัง’ และส่งต่อให้คนรุ่นต่อไป
และเมื่อวันนั้นมาถึง เราจะไม่ต้องเป็นคนเดียวที่แจกขนมปังอีกต่อไป
เพราะคนที่เคยได้รับมัน จะกลายเป็นผู้ส่งต่อคุณค่านั้นไปสู่ผู้อื่น
เอาล่ะ.. ขนมปังของเรามีค่ามากแค่ไหน?
หากเรามีบางสิ่งที่ดีพอจะแบ่งปัน.. แนวคิด ความรู้ โอกาส ทัศนคติ หรือสัจธรรมบางอย่าง จงเลือกมอบให้กับคนที่พร้อมจะรับมัน
อย่ากังวลว่าทุกคนจะต้องเข้าใจในทันที บางครั้งสิ่งที่เราส่งต่อวันนี้ อาจต้องใช้เวลาก่อนที่จะเผยคุณค่าของมัน
และที่สำคัญที่สุด…
จงเป็นทั้งผู้ให้ และเป็นผู้ที่เปิดใจรับสิ่งใหม่อยู่เสมอ
เพราะโลกนี้เต็มไปด้วยขนมปังแห่งปัญญาที่รอให้เราหยิบไปสร้างอนาคตของตัวเอง
#LifeShift #Siamstr