kerutonotme on Nostr: #freewriting day 8 เขียนขีดอิสระ วันที่ 8 ...
#freewriting day 8
เขียนขีดอิสระ วันที่ 8
#siamstr
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในดินแดนแห่งจินตนาการ ท้องฟ้าสดใส ป่าเขาเขียวชอุ่ม ลำธารสวยใสไหลเย็น เมืองไม่ใหญ่ไม่เล็ก ผู้คนอาศัยกันอยู่อย่างมีความสุข เจ้าชายองค์หนึ่งอาศัยอยู่ในปราสาท จิตใจงดงาม ตั้งใจเรียนรู้การปกครองที่ดีจากพระราชา ฝึกฝนการต่อสู้จากปรมาจารย์ ชอบท่องเที่ยวสำรวจผู้คนและสัตว์น้อยใหญ่ในเมืองและในป่า
มังกรตัวหนึ่งรูปลักษณ์สวยสง่า น่าเกรงขาม รักการบินเที่ยวเล่น เป็นอิสระ เกิดไปหลงรักนางฟ้าที่กำลังล่อยลอยร่วมกับหมู่นก มังกรจึงบินโฉบไปใกล้มากขึ้น เหล่านกน้อยก็ตกใจรีบบินหนี พลอยทำให้นางฟ้าหนีตามไปด้วย ยังไม่ทันได้เห็นกัน ดี แต่มังกรก็ไม่กล้าจะตามต่อ
ในดินแดนแสนไกลออกไป ยังมีอีกเมืองและปราสาทหลังใหญ่ ปกครองโดยราชินีและองค์หญิง 3 องค์ องค์โตชอบขี่อินทรียักษ์บินสำรวจเมืองและป่ารอบข้าง องค์กลางชอบขี่ม้าพูดคุยกับผู้คนและสัตว์ป่า องค์เล็กชอบเกาะครีบปลาวาฬและสัตว์น้ำต่างๆ ดำน้ำดูใต้ทะเล ทุกเย็นทั้งสี่พระองค์นั่งเสวยอาหารร่วมกัน และเล่าเรื่องที่ได้พบเจอในแต่ละวันอย่างสนุกสนาน
เมื่อเจ้าชายเรียนรู้จากพระราชาและราชครูในปราสาทในเมืองหมดแล้ว ก็ถึงเวลาที่จะต้องออกไปเรียนรู้โลกภายนอก โดยมีเงื่อนไขข้อเดียวที่ต้องทำตามให้ได้ คือ กลับมาปกครองเมืองและดูแลพระราชายามแก่เฒ่า แล้วเจ้าชายก็เริ่มออกเดินทาง
กว่าเจ้าชายจะเดินเท้าออกจากป่าในเมืองเข้าสู่ป่านอกเมือง ก็ค่ำเสียแล้ว ระหว่างที่เจ้าชายกำลังจัดวางสัมภาระและหาพื้นที่เหมาะแก่การพักแรม ก็เหลือบไปเห็นดวงตาสีแดงจ้องอยู่ในความมืด คว้าดาบขึ้นทันใด แล้วตาคู่นั้นก็ค่อยๆ ถอยหายไปในความมืด ทุกอย่างกำลังมืดลง เริ่มมองอะไรต่างๆ ไม่เห็น แม้แต่ดาบที่ถือก็ยังเลือนลาง ฟืนก็ยังไม่ได้เตรียมสำหรับการก่อไฟ อากาศเริ่มหนาวสั่น ลมหายใจออกเป็นไอเบาๆ หายใจเริ่มถี่ขึ้น กระวนกระวายถึงดวงตาที่จ้องมองมา หันไปรอบด้านไม่เห็นอะไร และไม่สามารถมองเห็นอะไรได้แล้วในตอนนี้
เมื่อพลบค่ำมังกรบินกลับเข้าถ้ำอาศัยอยู่ในเขาสูง ในถ้ำมีเพียงซากกระดูกของสัตว์ต่างๆ วางกองพะเนินส่งกลิ่นคาวเลือด กลิ่นกระดูกและเศษเนื้อเน่าปนกลิ่นสาปกายมังกร เมื่อชำเลืองไปเห็นกระดูกปีกนก ก็ย้อนนึกถึงนางฟ้า ยังเฝ้าเพ้อและลุ่มหลงอยู่ในความทรงจำ และสงสัยว่า พรุ่งนี้จะได้เจออีกหรือไม่ และต้องไปที่ไหนอีกจึงเจอ วนกลับไปมาอยู่อย่างนั้น จนเผลอหลับไป
ณ ปราสาทแสนไกล องค์หญิงกลางห่มคลุมตัวเองด้วยผ้าอย่างชาวบ้าน ขี่ม้าคู่ใจ ลอบออกหลังปราสาท ความน่าตื่นตาตื่นใจในดินแดนแห่งท้องนภาและมหาสมุทรที่ได้ฟังจากองค์พี่และน้อง ช่างน่าอัศจรรย์เหลือเกิน ราวกับอยู่คนละโลก จึงออกตามหาความมหัศจรรย์ที่อยากเจอด้วยตัวเองบ้าง
เขียนขีดอิสระ วันที่ 8
#siamstr
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในดินแดนแห่งจินตนาการ ท้องฟ้าสดใส ป่าเขาเขียวชอุ่ม ลำธารสวยใสไหลเย็น เมืองไม่ใหญ่ไม่เล็ก ผู้คนอาศัยกันอยู่อย่างมีความสุข เจ้าชายองค์หนึ่งอาศัยอยู่ในปราสาท จิตใจงดงาม ตั้งใจเรียนรู้การปกครองที่ดีจากพระราชา ฝึกฝนการต่อสู้จากปรมาจารย์ ชอบท่องเที่ยวสำรวจผู้คนและสัตว์น้อยใหญ่ในเมืองและในป่า
มังกรตัวหนึ่งรูปลักษณ์สวยสง่า น่าเกรงขาม รักการบินเที่ยวเล่น เป็นอิสระ เกิดไปหลงรักนางฟ้าที่กำลังล่อยลอยร่วมกับหมู่นก มังกรจึงบินโฉบไปใกล้มากขึ้น เหล่านกน้อยก็ตกใจรีบบินหนี พลอยทำให้นางฟ้าหนีตามไปด้วย ยังไม่ทันได้เห็นกัน ดี แต่มังกรก็ไม่กล้าจะตามต่อ
ในดินแดนแสนไกลออกไป ยังมีอีกเมืองและปราสาทหลังใหญ่ ปกครองโดยราชินีและองค์หญิง 3 องค์ องค์โตชอบขี่อินทรียักษ์บินสำรวจเมืองและป่ารอบข้าง องค์กลางชอบขี่ม้าพูดคุยกับผู้คนและสัตว์ป่า องค์เล็กชอบเกาะครีบปลาวาฬและสัตว์น้ำต่างๆ ดำน้ำดูใต้ทะเล ทุกเย็นทั้งสี่พระองค์นั่งเสวยอาหารร่วมกัน และเล่าเรื่องที่ได้พบเจอในแต่ละวันอย่างสนุกสนาน
เมื่อเจ้าชายเรียนรู้จากพระราชาและราชครูในปราสาทในเมืองหมดแล้ว ก็ถึงเวลาที่จะต้องออกไปเรียนรู้โลกภายนอก โดยมีเงื่อนไขข้อเดียวที่ต้องทำตามให้ได้ คือ กลับมาปกครองเมืองและดูแลพระราชายามแก่เฒ่า แล้วเจ้าชายก็เริ่มออกเดินทาง
กว่าเจ้าชายจะเดินเท้าออกจากป่าในเมืองเข้าสู่ป่านอกเมือง ก็ค่ำเสียแล้ว ระหว่างที่เจ้าชายกำลังจัดวางสัมภาระและหาพื้นที่เหมาะแก่การพักแรม ก็เหลือบไปเห็นดวงตาสีแดงจ้องอยู่ในความมืด คว้าดาบขึ้นทันใด แล้วตาคู่นั้นก็ค่อยๆ ถอยหายไปในความมืด ทุกอย่างกำลังมืดลง เริ่มมองอะไรต่างๆ ไม่เห็น แม้แต่ดาบที่ถือก็ยังเลือนลาง ฟืนก็ยังไม่ได้เตรียมสำหรับการก่อไฟ อากาศเริ่มหนาวสั่น ลมหายใจออกเป็นไอเบาๆ หายใจเริ่มถี่ขึ้น กระวนกระวายถึงดวงตาที่จ้องมองมา หันไปรอบด้านไม่เห็นอะไร และไม่สามารถมองเห็นอะไรได้แล้วในตอนนี้
เมื่อพลบค่ำมังกรบินกลับเข้าถ้ำอาศัยอยู่ในเขาสูง ในถ้ำมีเพียงซากกระดูกของสัตว์ต่างๆ วางกองพะเนินส่งกลิ่นคาวเลือด กลิ่นกระดูกและเศษเนื้อเน่าปนกลิ่นสาปกายมังกร เมื่อชำเลืองไปเห็นกระดูกปีกนก ก็ย้อนนึกถึงนางฟ้า ยังเฝ้าเพ้อและลุ่มหลงอยู่ในความทรงจำ และสงสัยว่า พรุ่งนี้จะได้เจออีกหรือไม่ และต้องไปที่ไหนอีกจึงเจอ วนกลับไปมาอยู่อย่างนั้น จนเผลอหลับไป
ณ ปราสาทแสนไกล องค์หญิงกลางห่มคลุมตัวเองด้วยผ้าอย่างชาวบ้าน ขี่ม้าคู่ใจ ลอบออกหลังปราสาท ความน่าตื่นตาตื่นใจในดินแดนแห่งท้องนภาและมหาสมุทรที่ได้ฟังจากองค์พี่และน้อง ช่างน่าอัศจรรย์เหลือเกิน ราวกับอยู่คนละโลก จึงออกตามหาความมหัศจรรย์ที่อยากเจอด้วยตัวเองบ้าง