kerutonotme on Nostr: #freewriting day 14 เขียนขีดอิสระ วันที่ 14 ...
#freewriting day 14
เขียนขีดอิสระ วันที่ 14
#siamstr
ความไม่สอดคล้องกันของตัวเราในปัจจุบัน อนาคต และอดีต ปัญหาอาจเกิดจากจุดนี้ ข้อจำกัดความเป็นมนุษย์อาจทำให้เรามองไม่ออกว่า อนาคตจะเป็นอย่างไร แม้จะพอมองเห็นบ้างว่า จากอดีตมาเป็นเราในปัจจุบันได้อย่างไร จะมีสักกี่คนที่สามารถไตร่ตรองและบอกได้ว่า ตอนนี้เรามาถึงจุดนี้ได้อย่างไร มีผู้คนไม่น้อยที่บอกว่าเค้าโชคดี อาจไม่ใช่แค่การถ่อมตัว แต่เค้าหมายความเช่นนั้นจริงๆ แม้ว่าสิ่งที่ควบคุมได้คือทำตัวให้พร้อมตลอด และเปิดเผยตัวตนเพื่อสร้างโอกาส แต่ถ้าทอยเต๋าได้ไม่ถูกเลขก็ยังเดินไปไม่ตรงช่องที่ต้องการอยู่ดี
อดีตสร้างบทเรียนให้ได้ปรับปรุงตัวเอง บางอย่างเราก็ฉลาดพอจะแก้ แต่บางอย่างก็ไม่ จนเป็นนิสัย ถ้าย้อนอดีตได้ สิ่งที่ต้องกลับไปแก้ อาจไม่ใช่เหตุการณ์ใดเหตุการณ์หนึ่ง แต่เป็นนิสัยที่ต้องอาศัยการทำซ้ำๆ สิ่งแวดล้อมก็ช่วยปรับปรุงนิสัยได้ ก็อาจกล่าวได้เช่นกันว่า มาถึงจุดนี้เพราะสิ่งแวดล้อม การให้เกียรติและขอบคุณ คนอื่น คนรอบข้าง องค์กร สถาบัน สภาวะอากาศ สภาพพื้นที่อยู่อาศัย จึงไม่ใช่แค่การวางอัตตา แต่เป็นการซาบซึ้งและชื่นชมอย่างแท้จริง
หรือกุญแจสำคัญที่จะพาเราไปอนาคตที่คาดหวังได้ จะเป็นสิ่งแวดล้อม สิ่งที่ได้รับทำให้ตัวเราแปรเปลี่ยนเสมอไม่ว่าจะใหญ่หรือเล็กก็ตาม แม้กระทั่งวิธีที่เราสื่อสารออกมา ขณะเดียวกันสิ่งแวดล้อมเป็นสิ่งที่เปลี่ยนยากมาก ยิ่งมีความเคยชิน ยิ่งไม่อยากเปลี่ยน แถมนิสัยแบบเดิมก็ยังมักจะพาไปในสภาพแวดล้อมแบบเดิม วนเวียนเสริมกันและกัน
นิสัยเดิม สภาพแวดล้อมเดิม เป็นโครงสร้างที่แข็งแรง ใช้พลังงานน้อย แทบไม่ต้องเปลี่ยนแปลงใดๆ หลอกตัวเองทีละนิดสร้างสิ่งใหม่ในสภาพแวดล้อมเดิม ก็พอจะเป็นไปได้ ไม่เกิดความเครียดต่อชีวิตมากเกินไปนัก
ทำไมต้องกลัวความเครียด และทำไมเปลี่ยนแปลงมากเกินไปถึงทำให้เครียด ความมั่นใจลดลง ความแน่นอนลดลง ความประเมินไม่ได้ การใช้พลังงานเพิ่มขึ้นแบบประมาณไม่ถูก ความไม่เคย ความวุ่นวาย ความยืดหยุ่นอาจช่วยได้ คนที่เปลี่ยนแปลงบ่อยๆ ดูจะมีความยืดหยุ่นสูง ไม่รู้เค้าเครียดน้อยกว่าหรือรับมือกับความเครียดได้ไม่ยาก ความเครียดทำร้ายเรา หรือเราทำร้ายตัวเองเพราะกลัวความเครียด ถ้าการเปลี่ยนแปลงจะต้องเครียด แปลว่า อยากเป็นคนที่ดีขึ้นยังไงก็ต้องผ่านความเครียด
เขียนขีดอิสระ วันที่ 14
#siamstr
ความไม่สอดคล้องกันของตัวเราในปัจจุบัน อนาคต และอดีต ปัญหาอาจเกิดจากจุดนี้ ข้อจำกัดความเป็นมนุษย์อาจทำให้เรามองไม่ออกว่า อนาคตจะเป็นอย่างไร แม้จะพอมองเห็นบ้างว่า จากอดีตมาเป็นเราในปัจจุบันได้อย่างไร จะมีสักกี่คนที่สามารถไตร่ตรองและบอกได้ว่า ตอนนี้เรามาถึงจุดนี้ได้อย่างไร มีผู้คนไม่น้อยที่บอกว่าเค้าโชคดี อาจไม่ใช่แค่การถ่อมตัว แต่เค้าหมายความเช่นนั้นจริงๆ แม้ว่าสิ่งที่ควบคุมได้คือทำตัวให้พร้อมตลอด และเปิดเผยตัวตนเพื่อสร้างโอกาส แต่ถ้าทอยเต๋าได้ไม่ถูกเลขก็ยังเดินไปไม่ตรงช่องที่ต้องการอยู่ดี
อดีตสร้างบทเรียนให้ได้ปรับปรุงตัวเอง บางอย่างเราก็ฉลาดพอจะแก้ แต่บางอย่างก็ไม่ จนเป็นนิสัย ถ้าย้อนอดีตได้ สิ่งที่ต้องกลับไปแก้ อาจไม่ใช่เหตุการณ์ใดเหตุการณ์หนึ่ง แต่เป็นนิสัยที่ต้องอาศัยการทำซ้ำๆ สิ่งแวดล้อมก็ช่วยปรับปรุงนิสัยได้ ก็อาจกล่าวได้เช่นกันว่า มาถึงจุดนี้เพราะสิ่งแวดล้อม การให้เกียรติและขอบคุณ คนอื่น คนรอบข้าง องค์กร สถาบัน สภาวะอากาศ สภาพพื้นที่อยู่อาศัย จึงไม่ใช่แค่การวางอัตตา แต่เป็นการซาบซึ้งและชื่นชมอย่างแท้จริง
หรือกุญแจสำคัญที่จะพาเราไปอนาคตที่คาดหวังได้ จะเป็นสิ่งแวดล้อม สิ่งที่ได้รับทำให้ตัวเราแปรเปลี่ยนเสมอไม่ว่าจะใหญ่หรือเล็กก็ตาม แม้กระทั่งวิธีที่เราสื่อสารออกมา ขณะเดียวกันสิ่งแวดล้อมเป็นสิ่งที่เปลี่ยนยากมาก ยิ่งมีความเคยชิน ยิ่งไม่อยากเปลี่ยน แถมนิสัยแบบเดิมก็ยังมักจะพาไปในสภาพแวดล้อมแบบเดิม วนเวียนเสริมกันและกัน
นิสัยเดิม สภาพแวดล้อมเดิม เป็นโครงสร้างที่แข็งแรง ใช้พลังงานน้อย แทบไม่ต้องเปลี่ยนแปลงใดๆ หลอกตัวเองทีละนิดสร้างสิ่งใหม่ในสภาพแวดล้อมเดิม ก็พอจะเป็นไปได้ ไม่เกิดความเครียดต่อชีวิตมากเกินไปนัก
ทำไมต้องกลัวความเครียด และทำไมเปลี่ยนแปลงมากเกินไปถึงทำให้เครียด ความมั่นใจลดลง ความแน่นอนลดลง ความประเมินไม่ได้ การใช้พลังงานเพิ่มขึ้นแบบประมาณไม่ถูก ความไม่เคย ความวุ่นวาย ความยืดหยุ่นอาจช่วยได้ คนที่เปลี่ยนแปลงบ่อยๆ ดูจะมีความยืดหยุ่นสูง ไม่รู้เค้าเครียดน้อยกว่าหรือรับมือกับความเครียดได้ไม่ยาก ความเครียดทำร้ายเรา หรือเราทำร้ายตัวเองเพราะกลัวความเครียด ถ้าการเปลี่ยนแปลงจะต้องเครียด แปลว่า อยากเป็นคนที่ดีขึ้นยังไงก็ต้องผ่านความเครียด