kerutonotme on Nostr: #freewriting day 7.1 เขียนขีดอิสระ วันที่ 7.1 ...
#freewriting day 7.1
เขียนขีดอิสระ วันที่ 7.1
#siamstr
ไปเที่ยว!
ตอนนั่งรถ แล้วพูดไปเรื่อยๆ
สนุกกว่า ตอนลงไปเจอแดดร้อนๆ ที่ปลายทาง
“จริงๆ ชอบนั่งรถเล่นมากกว่าชอบไปเที่ยวแหละ”
ได้ไปเที่ยวเปลี่ยนบรรยากาศ เปลี่ยนสถานที่ อารมณ์ก็เปลี่ยน ความคิดก็เปลี่ยน ที่ที่คุ้นเคยเดินทางไม่ยากเย็น ก็ทำให้ผ่อนคลายสบายใจ ที่ที่ไม่เคยไปหรือเดินทางลำบาก ก็สร้างความท้าทาย วัดพลังความอยากไป
คนร่วมทางก็เช่นกัน คนที่คุ้นเคยก็ตัดสินใจได้ไม่ยาก แต่กับคนไม่ค่อยสนิทใจ ก็ต้องวัดใจกันหน่อยว่าจะออกหัวหรือก้อย
ไม่เคยรู้สึกว่า ปลายทางที่จะไปสำคัญเลย ไม่ใช่คนที่สนใจวิวหรือบรรยากาศสักเท่าไหร่ แต่ถ้าเรื่องกินจะชอบ explore มาก ยิ่งอายุเยอะยิ่งรู้สึกว่า ใครสำคัญกว่าที่ไหน เป็นเพราะต้องอยู่กับใครนานกว่าอยู่ที่ไหนรึเปล่านะ เหมือนทำงานกลุ่ม ตั้งแต่หาข้อมูล วางแผนเดินทาง จองอะไรต่างๆ สำคัญที่สุดคือ การวางตัวต่อปัญหาระหว่างเดินทาง หากคนร่วมทางหรือเราเองเป็นคนอ่อนไหวต่อความผิดพลาด ทริปนั้นจะกลายเป็นการบริหารความสัมพันธ์หรือหากมีหลายคนก็แทบจะเป็นการบริหารคนละ
ไปเที่ยวทำให้ได้เห็นสิ่งใหม่ สังคมใหม่ อาคารแปลกตา ธรรมชาติต่างไป ได้ออกจากกะลา ได้ความรู้ใหม่ ได้มุมมองใหม่ ได้ลองพูดภาษาแปลกๆ ได้เจอการต้อนรับอย่างดี ได้เจอการดูถูกหรือมองข้าม ทำให้ได้ย้อนกลับมามองชาวต่างด้าวที่มาอาศัยอยู่ในประเทศเรา เข้าใจความรู้สึกพวกเค้ามากขึ้น ความรู้สึกของชนชั้นสองหรือชั้นสามเลยด้วยซ้ำ ไม่เคยดูถูกคนเหล่านี้ โดยเฉพาะคนที่ตั้งใจทำงานและมีอัธยาศัยดี แต่จากที่เราเคยแซววิธีการพูดแบบไม่ชัด เราเลิกคิดหรือทำไปเลย แม้ว่าจะไม่เคยมีเจตนาไม่ดีก็ตาม แต่การทำแบบนั้นเป็ยการย้ำเตือนความต่างกันโดยไม่จำเป็น ลดความมั่นใจของอีกฝ่าย เรารู้สึกทันทีเวลาได้พูดต่างภาษากับเจ้าของภาษา ทุกครั้งมันสะท้อนกลับมา
ยุคสมัยที่เปลี่ยนไป ภาษาที่ใช้ร่วมกันอย่างอังกฤษ ก็ยอมรับสำเนียงที่หลากหลายมากขึ้น คนดัง คนใหญ่คนโตระดับโลกหลายคน สำเนียงต่างถิ่นก็มากมาย สำเนียง อินเดีย สิงคโปร์ จีน อาหรับ แอฟริกา แม้จะยังมีการล้อเลียนกันอยู่ในในคลิปต่างๆ
การล้อเลียนนั้นสนุก ตลก แต่ที่แน่ๆ ไม่ใช่การให้เกียรติหรือชื่นชม ขอบเขตอยู่ที่ตรงไหน บางครั้งล้อเลียนต่อหน้าเจ้าตัว ยังขำขันไปด้วยกัน เท่าที่เคยโดนมาก็มีทั้ง ตลก กวนตีน หรือดูถูก สถานการณ์กับบุคคลทำให้ผลลัพธ์ต่างกัน จากเจตนาที่ต่างกัน ไม่ชอบตลกที่ล้อเลียนแรงๆ โดยเฉพาะของต่างประเทศ คนเราหัวเราะได้เสมอเมื่อไม่ใช่เรื่องของเรา เวลาที่มีคนถูกดูถูกต่อหน้าคนมากมาย ขณะที่คนเหล่านั้นกำลังหัวเราะ บางครั้งเราก็หัวเราะตามอย่างไม่คิดอะไร ทั้งที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตลกตรงไหน กระแสทำให้เราไหลตามไปได้ง่าย ทำให้เราไม่ทันได้ฉุกคิด
เขียนขีดอิสระ วันที่ 7.1
#siamstr
ไปเที่ยว!
ตอนนั่งรถ แล้วพูดไปเรื่อยๆ
สนุกกว่า ตอนลงไปเจอแดดร้อนๆ ที่ปลายทาง
“จริงๆ ชอบนั่งรถเล่นมากกว่าชอบไปเที่ยวแหละ”
ได้ไปเที่ยวเปลี่ยนบรรยากาศ เปลี่ยนสถานที่ อารมณ์ก็เปลี่ยน ความคิดก็เปลี่ยน ที่ที่คุ้นเคยเดินทางไม่ยากเย็น ก็ทำให้ผ่อนคลายสบายใจ ที่ที่ไม่เคยไปหรือเดินทางลำบาก ก็สร้างความท้าทาย วัดพลังความอยากไป
คนร่วมทางก็เช่นกัน คนที่คุ้นเคยก็ตัดสินใจได้ไม่ยาก แต่กับคนไม่ค่อยสนิทใจ ก็ต้องวัดใจกันหน่อยว่าจะออกหัวหรือก้อย
ไม่เคยรู้สึกว่า ปลายทางที่จะไปสำคัญเลย ไม่ใช่คนที่สนใจวิวหรือบรรยากาศสักเท่าไหร่ แต่ถ้าเรื่องกินจะชอบ explore มาก ยิ่งอายุเยอะยิ่งรู้สึกว่า ใครสำคัญกว่าที่ไหน เป็นเพราะต้องอยู่กับใครนานกว่าอยู่ที่ไหนรึเปล่านะ เหมือนทำงานกลุ่ม ตั้งแต่หาข้อมูล วางแผนเดินทาง จองอะไรต่างๆ สำคัญที่สุดคือ การวางตัวต่อปัญหาระหว่างเดินทาง หากคนร่วมทางหรือเราเองเป็นคนอ่อนไหวต่อความผิดพลาด ทริปนั้นจะกลายเป็นการบริหารความสัมพันธ์หรือหากมีหลายคนก็แทบจะเป็นการบริหารคนละ
ไปเที่ยวทำให้ได้เห็นสิ่งใหม่ สังคมใหม่ อาคารแปลกตา ธรรมชาติต่างไป ได้ออกจากกะลา ได้ความรู้ใหม่ ได้มุมมองใหม่ ได้ลองพูดภาษาแปลกๆ ได้เจอการต้อนรับอย่างดี ได้เจอการดูถูกหรือมองข้าม ทำให้ได้ย้อนกลับมามองชาวต่างด้าวที่มาอาศัยอยู่ในประเทศเรา เข้าใจความรู้สึกพวกเค้ามากขึ้น ความรู้สึกของชนชั้นสองหรือชั้นสามเลยด้วยซ้ำ ไม่เคยดูถูกคนเหล่านี้ โดยเฉพาะคนที่ตั้งใจทำงานและมีอัธยาศัยดี แต่จากที่เราเคยแซววิธีการพูดแบบไม่ชัด เราเลิกคิดหรือทำไปเลย แม้ว่าจะไม่เคยมีเจตนาไม่ดีก็ตาม แต่การทำแบบนั้นเป็ยการย้ำเตือนความต่างกันโดยไม่จำเป็น ลดความมั่นใจของอีกฝ่าย เรารู้สึกทันทีเวลาได้พูดต่างภาษากับเจ้าของภาษา ทุกครั้งมันสะท้อนกลับมา
ยุคสมัยที่เปลี่ยนไป ภาษาที่ใช้ร่วมกันอย่างอังกฤษ ก็ยอมรับสำเนียงที่หลากหลายมากขึ้น คนดัง คนใหญ่คนโตระดับโลกหลายคน สำเนียงต่างถิ่นก็มากมาย สำเนียง อินเดีย สิงคโปร์ จีน อาหรับ แอฟริกา แม้จะยังมีการล้อเลียนกันอยู่ในในคลิปต่างๆ
การล้อเลียนนั้นสนุก ตลก แต่ที่แน่ๆ ไม่ใช่การให้เกียรติหรือชื่นชม ขอบเขตอยู่ที่ตรงไหน บางครั้งล้อเลียนต่อหน้าเจ้าตัว ยังขำขันไปด้วยกัน เท่าที่เคยโดนมาก็มีทั้ง ตลก กวนตีน หรือดูถูก สถานการณ์กับบุคคลทำให้ผลลัพธ์ต่างกัน จากเจตนาที่ต่างกัน ไม่ชอบตลกที่ล้อเลียนแรงๆ โดยเฉพาะของต่างประเทศ คนเราหัวเราะได้เสมอเมื่อไม่ใช่เรื่องของเรา เวลาที่มีคนถูกดูถูกต่อหน้าคนมากมาย ขณะที่คนเหล่านั้นกำลังหัวเราะ บางครั้งเราก็หัวเราะตามอย่างไม่คิดอะไร ทั้งที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตลกตรงไหน กระแสทำให้เราไหลตามไปได้ง่าย ทำให้เราไม่ทันได้ฉุกคิด