SOUP on Nostr: ...
รัฐเกิดขึ้นจากกลุ่มคนที่ต้องการผลประโยชน์ โดยใช้กฎหมายบังคับในการจัดเก็บภาษี ดังนั้น การขึ้น VAT อาจเป็นเพียงเครื่องมือในการเพิ่มรายได้ของรัฐ ไม่ใช่เพื่อประโยชน์ของประชาชนอย่างแท้จริง รัฐบาลมักใช้กลไกโฆษณาชวนเชื่อเพื่อโน้มน้าวประชาชนให้ยอมรับนโยบาย เช่น อ้างความจำเป็น สร้างความกลัว หรืออ้างว่าประเทศอื่นๆ ก็ทำเช่นเดียวกัน
อย่างไรก็ตาม การขึ้น VAT อาจส่งผลตรงกันข้ามกับที่รัฐบาลอ้าง ผู้มีรายได้น้อยต่างหากที่จะได้รับผลกระทบจากราคาสินค้าที่สูงขึ้นอย่างรุนแรง ในขณะที่ผู้มีรายได้สูงแทบไม่ได้รับผลกระทบ แล้วการที่ประเทศอื่นๆ เขาจะมีอัตรา VAT ที่สูงกว่า ก็ไม่ได้หมายความว่านโยบายนั้นถูกต้องเสมอไป เพราะในแต่ละประเทศมีบริบททางเศรษฐกิจและสังคมที่แตกต่างกัน การลอกเลียนแบบนโยบายโดยไม่พิจารณาบริบทของไทยอาจนำไปสู่หายนะ
.
จริงๆ แล้ว “เงินเฟ้อ” มันคือ "ภาษีล่องหน" ที่กัดกร่อนกำลังซื้อของผู้มีรายได้น้อยมาอย่างต่อเนื่อง การขึ้น VAT ยิ่งซ้ำเติมภาระของพวกเขา โดยเฉพาะเมื่อราคาสินค้าและบริการปรับตัวสูงขึ้นตามอัตรา VAT แล้วยิ่งไปกว่านั้น VAT ไม่ใช่เครื่องมือที่มีประสิทธิภาพในการลดความเหลื่อมล้ำ แต่มันเป็นการเพิ่มภาระให้กับทุกคนโดยไม่เลือกปฏิบัติ การปฏิรูปโครงสร้างภาษีทั้งระบบ หรือการส่งเสริมโอกาสทางเศรษฐกิจให้กับผู้มีรายได้น้อยน่าจะเป็นทางออกที่ตรงจุดกว่า
.
การขึ้น VAT มันจะทำให้กำลังซื้อของประชาชนลดลง กระทบต่อการบริโภคและการลงทุนในระยะยาว ที่อาจนำไปสู่ภาวะเศรษฐกิจถดถอย และรัฐบาลอาจไม่ได้รับรายได้เพิ่มขึ้นจริงตามที่คาดหวัง แม้รัฐบาลอาจอ้างว่าจะนำรายได้จาก VAT ไปช่วยเหลือผู้มีรายได้น้อย แต่ผลกระทบจากราคาสินค้าที่สูงขึ้น ก็จะไปตกอยู่กับคนกลุ่มนี้หนักกว่าผู้ที่มีรายได้สูง ที่สำคัญคือ การใช้จ่ายงบประมาณของรัฐบาลอาจไม่มีประสิทธิภาพเท่ากับการให้ภาคเอกชนหรือองค์กรการกุศลเป็นผู้ดำเนินการ เช่น การช่วยเหลือคนจน
.
แทนที่จะมุ่งเน้นการขึ้นภาษี รัฐบาลควรพิจารณาการลดขนาดและบทบาทของตนเอง เช่น การแปรรูปรัฐวิสาหกิจ การลดกฎระเบียบที่ไม่จำเป็น และการส่งเสริมบทบาทของภาคเอกชนในการให้บริการสาธารณะ ส่งเสริมระบบการเงินที่มีเสถียรภาพ เพื่อลดความผันผวนทางเศรษฐกิจ และมุ่งเน้นการปลูกฝังให้ประชาชนเห็นคุณค่าของ “การออม” และ “การลงทุน” เพื่อสร้างความมั่งคั่งและยกระดับคุณภาพชีวิตของผู้คนในประเทศได้อย่างยั่งยืน
#Siamstr #ภาษีVAT #ภาระภาษี #ความเหลื่อมล้ำ #เศรษฐกิจ
#รัฐบาล #ลดขนาดรัฐบาล #การออม #เศรษฐกิจยั่งยืน
อย่างไรก็ตาม การขึ้น VAT อาจส่งผลตรงกันข้ามกับที่รัฐบาลอ้าง ผู้มีรายได้น้อยต่างหากที่จะได้รับผลกระทบจากราคาสินค้าที่สูงขึ้นอย่างรุนแรง ในขณะที่ผู้มีรายได้สูงแทบไม่ได้รับผลกระทบ แล้วการที่ประเทศอื่นๆ เขาจะมีอัตรา VAT ที่สูงกว่า ก็ไม่ได้หมายความว่านโยบายนั้นถูกต้องเสมอไป เพราะในแต่ละประเทศมีบริบททางเศรษฐกิจและสังคมที่แตกต่างกัน การลอกเลียนแบบนโยบายโดยไม่พิจารณาบริบทของไทยอาจนำไปสู่หายนะ
.
จริงๆ แล้ว “เงินเฟ้อ” มันคือ "ภาษีล่องหน" ที่กัดกร่อนกำลังซื้อของผู้มีรายได้น้อยมาอย่างต่อเนื่อง การขึ้น VAT ยิ่งซ้ำเติมภาระของพวกเขา โดยเฉพาะเมื่อราคาสินค้าและบริการปรับตัวสูงขึ้นตามอัตรา VAT แล้วยิ่งไปกว่านั้น VAT ไม่ใช่เครื่องมือที่มีประสิทธิภาพในการลดความเหลื่อมล้ำ แต่มันเป็นการเพิ่มภาระให้กับทุกคนโดยไม่เลือกปฏิบัติ การปฏิรูปโครงสร้างภาษีทั้งระบบ หรือการส่งเสริมโอกาสทางเศรษฐกิจให้กับผู้มีรายได้น้อยน่าจะเป็นทางออกที่ตรงจุดกว่า
.
การขึ้น VAT มันจะทำให้กำลังซื้อของประชาชนลดลง กระทบต่อการบริโภคและการลงทุนในระยะยาว ที่อาจนำไปสู่ภาวะเศรษฐกิจถดถอย และรัฐบาลอาจไม่ได้รับรายได้เพิ่มขึ้นจริงตามที่คาดหวัง แม้รัฐบาลอาจอ้างว่าจะนำรายได้จาก VAT ไปช่วยเหลือผู้มีรายได้น้อย แต่ผลกระทบจากราคาสินค้าที่สูงขึ้น ก็จะไปตกอยู่กับคนกลุ่มนี้หนักกว่าผู้ที่มีรายได้สูง ที่สำคัญคือ การใช้จ่ายงบประมาณของรัฐบาลอาจไม่มีประสิทธิภาพเท่ากับการให้ภาคเอกชนหรือองค์กรการกุศลเป็นผู้ดำเนินการ เช่น การช่วยเหลือคนจน
.
แทนที่จะมุ่งเน้นการขึ้นภาษี รัฐบาลควรพิจารณาการลดขนาดและบทบาทของตนเอง เช่น การแปรรูปรัฐวิสาหกิจ การลดกฎระเบียบที่ไม่จำเป็น และการส่งเสริมบทบาทของภาคเอกชนในการให้บริการสาธารณะ ส่งเสริมระบบการเงินที่มีเสถียรภาพ เพื่อลดความผันผวนทางเศรษฐกิจ และมุ่งเน้นการปลูกฝังให้ประชาชนเห็นคุณค่าของ “การออม” และ “การลงทุน” เพื่อสร้างความมั่งคั่งและยกระดับคุณภาพชีวิตของผู้คนในประเทศได้อย่างยั่งยืน
#Siamstr #ภาษีVAT #ภาระภาษี #ความเหลื่อมล้ำ #เศรษฐกิจ
#รัฐบาล #ลดขนาดรัฐบาล #การออม #เศรษฐกิจยั่งยืน