kerutonotme on Nostr: Free writing day 1 เขียนขีดอิสระ วันที่ 1 ...
Free writing day 1
เขียนขีดอิสระ วันที่ 1
#freewriting
#siamstr
ความไร้แก่นสารของชีวิตที่ไม่สร้างคุณค่าหรือความหมายใดๆ
ความรู้สึกเต็มอิ่มเมื่อทำอะไรได้อย่างพอดีจบวัน ไม่ใช่ดีที่สุด แต่ดีเท่าที่เป็นได้แล้ว วันนี้สามารถทำได้มั้ย สร้างได้มั้ย วันที่เต็มอิ่ม สร้างได้ทุกวันมั้ย ทำให้เกิดขึ้นบ่อยๆ ได้มั้ย
วันที่เต็มอิ่ม
ในหนึ่งวันคนเราทำได้หลายอย่าง แต่จะเหลือสิ่งสำคัญเพียงไม่กี่อย่างที่เราอยากจะนับเข้ามาในใจ แรงที่ออกไปมากแค่ไหน ก็ไม่ใช่ทั้งหมดที่เรามี น้อยแค่ไหนก็ไม่ใช่ความสบายที่เราอยากจะเป็น
เต็มอิ่มคือความหมายที่สร้างให้เราเป็น อิ่มกับความพอดี อิ่มมากก็ล้นปรี่ พร่องไปก็ใช้วันไม่เต็มที่ อยากได้มากกว่านี้อีก
เป็นไปได้หรือที่จะสร้างวันที่เต็มอิ่มได้ตลอดชีวิต
เลือกได้หรือไม่กับชีวิตที่เราต้องต่อสู้กับร่างกายและความอยาก อยากสบายไม่อยากลำบาก แต่ก็ไม่อยากอดตาย อยากมีความหมาย แต่ไม่อยากทำอะไรเลย อยู่เฉยๆ ก็ได้มา นั่นคงสบาย แต่คงไม่มีความมั่นใจ ความภูมิใจ และไม่ได้ตรงกับความต้องการเสมอไป
การไขว่คว้าด้วยตนเอง สร้างอัตตาเพิ่มขึ้น แต่ก็สร้างความหมายด้วยเช่นกัน เต็มอิ่มหรือไม่ พอดีหรือไม่ เราต้องสนองความอยากของเราอยู่ตลอด ทำก็อยาก ไม่ทำก็อยาก
คำตอบของการไม่ทำนั้นคืออะไร
ไม่ทำแล้วดีแค่ไหน ไม่ทำแล้วคุณค่า ความหมายจะมาอย่างไร เราจะเต็มอิ่มอยู่มั้ย คุณค่าของการไม่ทำคืออะไร ไม่ทำแล้วยังเรียกขี้เกียจมั้ย ละเลยหน้าที่มั้ย ลึกลงไปสัตว์รวมถึงมนุษย์ชอบความสบายอยู่แล้ว ร่างกายไม่ต้องขยับดีดนิ้ว ไม่สิ แค่คิดนึกอยาก ก็มาเอง แบบนี้เรายังเต็มอิ่มมั้ย เราภูมิใจ มั่นใจตัวเองมั้ย เราต้องพยายามเหรอ ต้องกระเสือกกระสนเหรอ ยิ่งมากยิ่งดีใช่มั้ย เพราะได้มายากจึงภูมิใจ
หรือเราไม่เคยเต็มอิ่ม ทำได้ดีก็ต้องดีกว่า ไม่ดีก็ต้องให้มันดี ดีกว่าแต่ไม่เคยดีที่สุด พวกเราชื่นชมคนแบบนี้ ซึ่งควรจะเป็นแบบนั้น โลกจะหมุนได้อย่างไร
การไม่ทำจึงสำคัญ เราจะคอยสังเกตการหมุนของทุกคนและตัวเรา โลกหมุนนั้นสนุกแต่ก็ปวดหัวด้วย
การไม่ทำนั้นน่าเบื่อ แท้จริงมันมีสุขพิเศษ แต่ยังไม่ชิน อยู่กับมันได้ไม่นานก็ต้องหาอะไรมาเสพ มาทำให้ไม่เบื่อ นั่นคือ สูญสิ้นการไม่ทำ นั่นคือการทำที่เอาเข้าตัว เอาเข้าตัวกับจำแนกแจกจ่าย ด้อยกว่ากันจริงหรือ จำแนกแจกตลอดมีวันหมดมั้ย
สร้างตัวตนสร้างของเขาของเรา แล้ววันนึงเราจะพบคำตอบ ของ? เชื่อได้จริงหรือ?
เขียนขีดอิสระ วันที่ 1
#freewriting
#siamstr
ความไร้แก่นสารของชีวิตที่ไม่สร้างคุณค่าหรือความหมายใดๆ
ความรู้สึกเต็มอิ่มเมื่อทำอะไรได้อย่างพอดีจบวัน ไม่ใช่ดีที่สุด แต่ดีเท่าที่เป็นได้แล้ว วันนี้สามารถทำได้มั้ย สร้างได้มั้ย วันที่เต็มอิ่ม สร้างได้ทุกวันมั้ย ทำให้เกิดขึ้นบ่อยๆ ได้มั้ย
วันที่เต็มอิ่ม
ในหนึ่งวันคนเราทำได้หลายอย่าง แต่จะเหลือสิ่งสำคัญเพียงไม่กี่อย่างที่เราอยากจะนับเข้ามาในใจ แรงที่ออกไปมากแค่ไหน ก็ไม่ใช่ทั้งหมดที่เรามี น้อยแค่ไหนก็ไม่ใช่ความสบายที่เราอยากจะเป็น
เต็มอิ่มคือความหมายที่สร้างให้เราเป็น อิ่มกับความพอดี อิ่มมากก็ล้นปรี่ พร่องไปก็ใช้วันไม่เต็มที่ อยากได้มากกว่านี้อีก
เป็นไปได้หรือที่จะสร้างวันที่เต็มอิ่มได้ตลอดชีวิต
เลือกได้หรือไม่กับชีวิตที่เราต้องต่อสู้กับร่างกายและความอยาก อยากสบายไม่อยากลำบาก แต่ก็ไม่อยากอดตาย อยากมีความหมาย แต่ไม่อยากทำอะไรเลย อยู่เฉยๆ ก็ได้มา นั่นคงสบาย แต่คงไม่มีความมั่นใจ ความภูมิใจ และไม่ได้ตรงกับความต้องการเสมอไป
การไขว่คว้าด้วยตนเอง สร้างอัตตาเพิ่มขึ้น แต่ก็สร้างความหมายด้วยเช่นกัน เต็มอิ่มหรือไม่ พอดีหรือไม่ เราต้องสนองความอยากของเราอยู่ตลอด ทำก็อยาก ไม่ทำก็อยาก
คำตอบของการไม่ทำนั้นคืออะไร
ไม่ทำแล้วดีแค่ไหน ไม่ทำแล้วคุณค่า ความหมายจะมาอย่างไร เราจะเต็มอิ่มอยู่มั้ย คุณค่าของการไม่ทำคืออะไร ไม่ทำแล้วยังเรียกขี้เกียจมั้ย ละเลยหน้าที่มั้ย ลึกลงไปสัตว์รวมถึงมนุษย์ชอบความสบายอยู่แล้ว ร่างกายไม่ต้องขยับดีดนิ้ว ไม่สิ แค่คิดนึกอยาก ก็มาเอง แบบนี้เรายังเต็มอิ่มมั้ย เราภูมิใจ มั่นใจตัวเองมั้ย เราต้องพยายามเหรอ ต้องกระเสือกกระสนเหรอ ยิ่งมากยิ่งดีใช่มั้ย เพราะได้มายากจึงภูมิใจ
หรือเราไม่เคยเต็มอิ่ม ทำได้ดีก็ต้องดีกว่า ไม่ดีก็ต้องให้มันดี ดีกว่าแต่ไม่เคยดีที่สุด พวกเราชื่นชมคนแบบนี้ ซึ่งควรจะเป็นแบบนั้น โลกจะหมุนได้อย่างไร
การไม่ทำจึงสำคัญ เราจะคอยสังเกตการหมุนของทุกคนและตัวเรา โลกหมุนนั้นสนุกแต่ก็ปวดหัวด้วย
การไม่ทำนั้นน่าเบื่อ แท้จริงมันมีสุขพิเศษ แต่ยังไม่ชิน อยู่กับมันได้ไม่นานก็ต้องหาอะไรมาเสพ มาทำให้ไม่เบื่อ นั่นคือ สูญสิ้นการไม่ทำ นั่นคือการทำที่เอาเข้าตัว เอาเข้าตัวกับจำแนกแจกจ่าย ด้อยกว่ากันจริงหรือ จำแนกแจกตลอดมีวันหมดมั้ย
สร้างตัวตนสร้างของเขาของเรา แล้ววันนึงเราจะพบคำตอบ ของ? เชื่อได้จริงหรือ?