Riina on Nostr: เมื่อสงครามโลกปี87 ...
เมื่อสงครามโลกปี87
จังหวัดพระนคร2487 สงครามโลก2 เพิ่มความรุนแรงขึ้น เครื่องบินมาโจมตียิงทิ้งลูกระเบิด สถานที่ถูกทำลายคนตายน่าอนาจสัญญาณหลบภัยลั่นใจสั่นทุกที
ผมอยู่กับพ่อ ปทุมวัน. สถานที่หลายแห่งมีทหารญี่ปุ่นอยู่ มีหลุมหลบภัยสาธารณะอยู่ทั่วไป พ่อสร้างหลุมหลบภัยไว้ใต้ถุนบ้าน. เครื่องบินมายิงทิ้งระเบิดทั้งกลางวันกลางคืนระเบิดลงสะพานพระรามหกพัง ลงสถานีรถไฟบางกอกน้อยพัง ลงสถานีรถไฟหัวลำโพงพลาดไปวัดไตรมิตร ลงที่อื่นหลายแห่งพังทะลาย คนตายมากขึ้นต้องปิดรร. ที่ทำงานร้านค้า ประชาชนอบพยบหลบหนีออกจากพระนครมากมายเกือบจะเป็นเมืองร้าง
พ่อให้พี่สมพรพาน้องๆหลบไปอยู่กับแม่ที่บ้านบางใหญ่ สินค้ามีราคาแพงมาก บ้างก็ไม่มีขาย. ต้องขายปันส่วนจำกัดจำนวน ไม้ขีดไฟไม่มีขาย ผมทำ”ชุดจุดไฟโบราณ”ใช้. พี่สมพรเอาผมเข้าเรียน รร.ศรีบุณญานนท์ ชุดนร.ยุวชนไม่มี ผ้าสีเขียวก็ไม่มีขาย แม่เอาถุงแป้งผ้าดิบย้อมใบแค ตัดเย็บให้ไปรร. ต้องตื่นก่อนตี5หุงข้าวด้วยหม้อดินเผาเตาไฟฟืนเชิงกราน ใส่ปิ่นโตไปกิน 3 มื้อ
(เรือจ้างแจวมารับ6โมงเช้า) วันหยุดลงคลองหาปลาหากุ้งไว้ทำกับข้าวต้องช่วยตัวเองไม่มีใครทำให้ เลี้ยงเป็ดเอาไว้กินไข่เลี้ยงหมูเอาไว้ขายหาเงินใช้.
เครื่องบินบินไปโจมตีพระนครเห็นได้ชัด ลี้ภัยมาอยู่บางใหญ่ ญี่ปุ่นโดนระเบิดปรมานู2ลูกยอมแพ้.สงครามยุติ. พี่สมพรพาผมและน้องๆกลับพระนคร
สถานที่หลายแห่ง มีทหารฝรั่งอยู่(ทหารสหประชาชาติ) เมืองที่เกือบจะร้างเงียบเหงา
เริ่มคึกครื้น มีสินค้าของเหลือใช้หลังสงครามขายข้างถนนราคาถูกมาก ผมยังใส่กางเกง
เวสปอยต์เลย
ทิดส่ง
#siamstr #บันทึกคุณปู่
จังหวัดพระนคร2487 สงครามโลก2 เพิ่มความรุนแรงขึ้น เครื่องบินมาโจมตียิงทิ้งลูกระเบิด สถานที่ถูกทำลายคนตายน่าอนาจสัญญาณหลบภัยลั่นใจสั่นทุกที
ผมอยู่กับพ่อ ปทุมวัน. สถานที่หลายแห่งมีทหารญี่ปุ่นอยู่ มีหลุมหลบภัยสาธารณะอยู่ทั่วไป พ่อสร้างหลุมหลบภัยไว้ใต้ถุนบ้าน. เครื่องบินมายิงทิ้งระเบิดทั้งกลางวันกลางคืนระเบิดลงสะพานพระรามหกพัง ลงสถานีรถไฟบางกอกน้อยพัง ลงสถานีรถไฟหัวลำโพงพลาดไปวัดไตรมิตร ลงที่อื่นหลายแห่งพังทะลาย คนตายมากขึ้นต้องปิดรร. ที่ทำงานร้านค้า ประชาชนอบพยบหลบหนีออกจากพระนครมากมายเกือบจะเป็นเมืองร้าง
พ่อให้พี่สมพรพาน้องๆหลบไปอยู่กับแม่ที่บ้านบางใหญ่ สินค้ามีราคาแพงมาก บ้างก็ไม่มีขาย. ต้องขายปันส่วนจำกัดจำนวน ไม้ขีดไฟไม่มีขาย ผมทำ”ชุดจุดไฟโบราณ”ใช้. พี่สมพรเอาผมเข้าเรียน รร.ศรีบุณญานนท์ ชุดนร.ยุวชนไม่มี ผ้าสีเขียวก็ไม่มีขาย แม่เอาถุงแป้งผ้าดิบย้อมใบแค ตัดเย็บให้ไปรร. ต้องตื่นก่อนตี5หุงข้าวด้วยหม้อดินเผาเตาไฟฟืนเชิงกราน ใส่ปิ่นโตไปกิน 3 มื้อ
(เรือจ้างแจวมารับ6โมงเช้า) วันหยุดลงคลองหาปลาหากุ้งไว้ทำกับข้าวต้องช่วยตัวเองไม่มีใครทำให้ เลี้ยงเป็ดเอาไว้กินไข่เลี้ยงหมูเอาไว้ขายหาเงินใช้.
เครื่องบินบินไปโจมตีพระนครเห็นได้ชัด ลี้ภัยมาอยู่บางใหญ่ ญี่ปุ่นโดนระเบิดปรมานู2ลูกยอมแพ้.สงครามยุติ. พี่สมพรพาผมและน้องๆกลับพระนคร
สถานที่หลายแห่ง มีทหารฝรั่งอยู่(ทหารสหประชาชาติ) เมืองที่เกือบจะร้างเงียบเหงา
เริ่มคึกครื้น มีสินค้าของเหลือใช้หลังสงครามขายข้างถนนราคาถูกมาก ผมยังใส่กางเกง
เวสปอยต์เลย
ทิดส่ง
#siamstr #บันทึกคุณปู่