kerutonotme on Nostr: #เขียนขีดอิสระ วันที่ 53 #siamstr ...

#เขียนขีดอิสระ วันที่ 53
#siamstr

ผ่อนวันประกันพรุ่ง

ลองเปรียบเทียบ

การซื้อสินค้าแบบผ่อน คือ
การได้สินค้ามาใช้ ก่อนที่เราจะชำระเงินทั้งหมด
อาจมีดอกเบี้ย หรือไม่มีดอกเบี้ย ก็ตาม
ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาของระบบเศรษฐกิจยุคปัจจุบัน
ยุคขับเคลื่อนด้วยหนี้
เป็นการได้ใช้ก่อนได้สร้าง

ในยุคที่ไม่นิยมการสร้างหนี้ จะต้องสร้างผลงาน สร้างผลผลิตก่อน และสะสมจนมากพอ
จึงจะมีอำนาจในการจ่าย แล้วจึงได้มาซึ่งสินค้าและบริการ
เป็นการสร้างก่อนจึงจะได้ใช้

พอมาลองเทียบกับงานที่อย่างไรก็หลีกเลี่ยงไม่ได้
แต่กลับไม่ลงมือทำ เมื่อถึงเวลาที่จัดสรรไว้หรือมีช่วงเวลาที่สามารถทำได้อยู่

ใช้เวลาไปกับการทำเรื่องอื่นๆ ที่ไม่มีสาระหรืออาจจะมีสาระมากกว่าก็ตาม
เราได้เอาเวลาของวันพรุ่งนี้ มาใช้ก่อนที่จะสร้าง
หากมองว่า การสะสางงานที่ตั้งใจไว้ คือ การสร้างเวลาสำหรับวันถัดไป

คล้ายกันกับการซื้อสินค้าแบบผ่อนหรือไม่

งานที่จำเป็นถูกสั่งสมคั่งค้าง ก่อตัวใหญ่ขึ้น ซับซ้อนมากขึ้น อยู่ภายในจิตใจ
ถูกดอกเบี้ยเล่นงานเสียแล้ว
ความไม่เป็นอิสระ ไม่สบายอกสบายใจ ขณะทำสิ่งอื่น
ความเฉยชาต่อภาระหน้าที่ที่ควรกระทำ
ความไม่มั่นใจต่อความสามารถในการทำสิ่งใดให้สำเร็จ
ยิ่งจ่ายช้า ไม่ยอมจ่าย ดอกเบี้ยในใจยิ่งสูงเป็นทวีคูณ

พฤติกรรมที่เห็นสุขระยะสั้นสำคัญกว่าสุขระยะยาว
“สุขชั่วคราว ทุกข์ชั่วโคตร” แอดทอย Datarockie

เป็นนิสัยส่วนตัวที่สั่งสมมาตั้งแต่เด็ก
ไม่ทำการบ้าน ห่วงแต่เล่นเกม ไปลอกการบ้านเพื่อนตอนเช้าแทน
รายงาน โครงงาน สั่งต้นเทอมส่งปลายเทอม ทำก่อนวันส่งคืนเดียว
สอบพรุ่งนี้ อ่านคืนนี้ หลับ
นิสัยแบบนี้หลอมรวมร่วมกับนิสัยอื่น เติบโตขึ้นเป็นตัวเรา

แต่กลับสอดคล้องกับพฤติกรรมของระบบเศรษฐกิจปัจจุบันตั้งแต่ระดับบุคคลไปถึงมหภาค
พฤติกรรมกินหวานก่อนอดเปรี้ยว
พฤติกรรมที่ใครไม่ทำ ก็อยู่ได้ยาก

การสร้างนิสัยสร้างก่อนค่อยใช้ จึงรู้สึกเหมือนทวนกระแส
ทั้งกระแสความรู้สึกภายในตัวเองที่สะสมมานานและกระแสสังคมที่หมักหมมมานานยิ่งกว่า
แต่หากทำได้ คงมีค่ามหาศาล เพราะเป็นสิ่งหาได้ยาก ทำได้ยาก

และถ้าโชคดี คงได้เจอกับกลุ่มเพื่อนร่วมทวนกระแส
ทวนกระแสนิสัยของเราเองและกระแสเศรษฐกิจที่กำลังผิดเพี้ยน