pangolins on Nostr: #CDCTalk ep 11: รู้เขาว่ายากแล้ว ...
#CDCTalk ep 11:
รู้เขาว่ายากแล้ว รู้เราย่อมยากกว่า
Store of wealth / value คือสิ่งที่เราได้ยินบ่อยๆ
เราทราบกันดีว่า value หรือ ความมีค่านั้นจริงๆ ขึ้นกับสิ่งอื่น (ปรุงแต่งมาจากข้อมูลอื่น) ขึ้นกับเหตุและปัจจัย เป็น subjective value และเราลงทุนเพื่อความมั่งคั่ง ร่ำรวย
สิ่งที่มนุษย์ปรารถนาตามลำดับ
ลาภ > ยศ > สรรเสริญ > สุข
ลาภ = มั่งคั่ง ร่ำรวย
ยศ = ความเป็นใหญ่
สรรเสริญ = การกล่าวคำยกย่อง เชิดชู
ความสุข = สิ่งสุดท้ายที่เราปรารถนา
ในโลกนี้ เรารู้ว่า Bitcoin คือ store of value ที่เอาชนะเวลา เอาชนะ inflation เราไม่เก็บเป็น fiat เพราะมันเสื่อมค่า
คนอื่น หาเช้ากินค่ำ แต่คนฉลาด หาเช้ากิน 100 ปี แสนล้านปีข้างหน้า (เขารู้ value ที่แท้จริงของการลงทุน)
แล้วชีวิตเราล่ะ การลงทุนของชีวิต อะไรคือสิ่งที่มีค่า ?
สมมติถ้าเราไม่ได้เกิดเป็นคนล่ะ..
เทวดา ต้องการรัศมี
สุนัข ต้องการกระดูก
ในนรก ต้องการส่วนบุญ
ในสวรรค์ ต้องการบารมี
ที่กล่าวมานี้ไม่มีใครต้องการเงินทองเลย
เราเคยคิดว่าชีวิตนึงของคนสั้นแค่ 70-80 ปี แต่ในความเป็นจริงแล้ว เราอยู่ในจักรวาลอันกว้างใหญ่ (time and space) ที่เวลาในชีวิตหาจุดเริ่มต้นไม่เจอ เพราะยาวนานมาก
เมื่อเรารู้ว่าเวลาในชีวิตมันยาวนาน เราจะเริ่มสร้าง ‘ทานและบารมี’ บารมีคือสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิต และทำให้เราหลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิด
ทาน vs ทานบารมี
ทานบารมี มาจากจิตใจที่เป็น ‘เมตตา’
เมตตา คือ ปรารถนาให้เขามีความสุข
การทำทานที่มาจากเมตตา จึงเกิดบารมี
นอกจากนี้ยังต้องมีปัญญา จึงมีบารมี
เมตตาที่เป็นบารมี ทานจะมีผลมาก เราแผ่เมตตาตอนทำทาน จะเกิดทานบารมีไปเรื่อยๆ ละโลภ โกรธ หลง และทานบารมีอันสูงที่สุด จะให้ความไม่มีภัย ให้ชีวิต ไม่ทำร้ายใครอีกต่อไป เกิดศีลที่เกิดจากความเมตตา ศีลที่ยังไงก็ไม่ฆ่าสัตว์ คือ ‘ศีลบารมี’
เมื่อเข้าใจที่กล่าวมาข้างต้น เราจะเข้าใจว่าอะไรมีค่า ไม่ใช่การทำบุญอย่างเดียว เพียงพิจารณาทาน ศีล การสวดมนต์ไหว้พระ การระลึกถึงพระพุทธเจ้า ฯลฯ ไปเรื่อยๆ อย่างน้อยก็ใช้ชีวิตแบบไม่ประมาทแล้ว
สรุป คือ..
เราควรรู้ว่าอะไรมีค่า หาเหตุและผล ดำเนินชีวิตแบบพิจารณาและลงทุนอย่างเป็นระบบ* เพราะวันนึงลาภ ยศ สรรเสริญ สุข ท้ายสุดสิ่งเหล่านี้มันตามมาด้วยความเสื่อมเสมอ เสียดายเวลา และเงินก็เอาไปไม่ได้ เมื่อเราตายไป :)
Have a nice day everyone !
#siamstr
รู้เขาว่ายากแล้ว รู้เราย่อมยากกว่า
Store of wealth / value คือสิ่งที่เราได้ยินบ่อยๆ
เราทราบกันดีว่า value หรือ ความมีค่านั้นจริงๆ ขึ้นกับสิ่งอื่น (ปรุงแต่งมาจากข้อมูลอื่น) ขึ้นกับเหตุและปัจจัย เป็น subjective value และเราลงทุนเพื่อความมั่งคั่ง ร่ำรวย
สิ่งที่มนุษย์ปรารถนาตามลำดับ
ลาภ > ยศ > สรรเสริญ > สุข
ลาภ = มั่งคั่ง ร่ำรวย
ยศ = ความเป็นใหญ่
สรรเสริญ = การกล่าวคำยกย่อง เชิดชู
ความสุข = สิ่งสุดท้ายที่เราปรารถนา
ในโลกนี้ เรารู้ว่า Bitcoin คือ store of value ที่เอาชนะเวลา เอาชนะ inflation เราไม่เก็บเป็น fiat เพราะมันเสื่อมค่า
คนอื่น หาเช้ากินค่ำ แต่คนฉลาด หาเช้ากิน 100 ปี แสนล้านปีข้างหน้า (เขารู้ value ที่แท้จริงของการลงทุน)
แล้วชีวิตเราล่ะ การลงทุนของชีวิต อะไรคือสิ่งที่มีค่า ?
สมมติถ้าเราไม่ได้เกิดเป็นคนล่ะ..
เทวดา ต้องการรัศมี
สุนัข ต้องการกระดูก
ในนรก ต้องการส่วนบุญ
ในสวรรค์ ต้องการบารมี
ที่กล่าวมานี้ไม่มีใครต้องการเงินทองเลย
เราเคยคิดว่าชีวิตนึงของคนสั้นแค่ 70-80 ปี แต่ในความเป็นจริงแล้ว เราอยู่ในจักรวาลอันกว้างใหญ่ (time and space) ที่เวลาในชีวิตหาจุดเริ่มต้นไม่เจอ เพราะยาวนานมาก
เมื่อเรารู้ว่าเวลาในชีวิตมันยาวนาน เราจะเริ่มสร้าง ‘ทานและบารมี’ บารมีคือสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิต และทำให้เราหลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิด
ทาน vs ทานบารมี
ทานบารมี มาจากจิตใจที่เป็น ‘เมตตา’
เมตตา คือ ปรารถนาให้เขามีความสุข
การทำทานที่มาจากเมตตา จึงเกิดบารมี
นอกจากนี้ยังต้องมีปัญญา จึงมีบารมี
เมตตาที่เป็นบารมี ทานจะมีผลมาก เราแผ่เมตตาตอนทำทาน จะเกิดทานบารมีไปเรื่อยๆ ละโลภ โกรธ หลง และทานบารมีอันสูงที่สุด จะให้ความไม่มีภัย ให้ชีวิต ไม่ทำร้ายใครอีกต่อไป เกิดศีลที่เกิดจากความเมตตา ศีลที่ยังไงก็ไม่ฆ่าสัตว์ คือ ‘ศีลบารมี’
เมื่อเข้าใจที่กล่าวมาข้างต้น เราจะเข้าใจว่าอะไรมีค่า ไม่ใช่การทำบุญอย่างเดียว เพียงพิจารณาทาน ศีล การสวดมนต์ไหว้พระ การระลึกถึงพระพุทธเจ้า ฯลฯ ไปเรื่อยๆ อย่างน้อยก็ใช้ชีวิตแบบไม่ประมาทแล้ว
สรุป คือ..
เราควรรู้ว่าอะไรมีค่า หาเหตุและผล ดำเนินชีวิตแบบพิจารณาและลงทุนอย่างเป็นระบบ* เพราะวันนึงลาภ ยศ สรรเสริญ สุข ท้ายสุดสิ่งเหล่านี้มันตามมาด้วยความเสื่อมเสมอ เสียดายเวลา และเงินก็เอาไปไม่ได้ เมื่อเราตายไป :)
Have a nice day everyone !
#siamstr