U on Nostr: วันนี้ไปกิจกรรม Zen day ...
วันนี้ไปกิจกรรม Zen day ที่สวนโมกข์ กรุงเทพ ไปถึงตอน Session ดนตรีช่วง 15 นาทีสุดท้าย
เพลงที่ได้ฟัง ผู้บรรเลงเล่าว่านี่คือบทเพลงของความตาย ที่ตัวเขาเองตีความหมายว่า มันไม่ใช่การตายแบบอบอุ่น แต่มันคือการตายแบบแข็งกล้า ตามแบบของนักรบ
ผู้บรรเลงเลือกใช้ขลุ่ยในการถ่ายทอดอารมณ์
จังหวะที่เพลงบรรเลง เราที่ยังไม่คุ้นชินกับบรรยากาศ และ ยังไม่สงบนิ่งมากพอ ความรู้สึกตอนนั้นคือไม่ชอบเสียงที่ได้ยิน มันไม่เสนาะหูเอาซะเลย
แต่พอถึงช่วงท้ายของเพลง จังหวะดนตรีมันแบบโคตรรรรรรอึดอัด อึดอัด อึดอัด อึดอัด อึดอัดมาก อึดอัดมากที่สุด เสียงดนตรีแหบพร่า แบบคนที่เป่าขลุ่ยแล้วไม่เอามือปิดโน้ต เป่าแบบอัดลมเข้าไปเต็มที่ เต็มที่อีก เต็มที่อีก เต็มที่อีก ถ้ามีกล้องจับที่หน้า คงได้ภาพออกมาว่า นี่กูมาทำอะไรตรงนี้!
แต่แล้วมันก็หยุดลงอย่างแผ่วเบา...ตามมาด้วยเสียงที่พริ้วไหว คนละแบบกับเมื่อวินาทีที่ผ่านมาเมื่อกี้นี้เลย
วินาทีนั้น รับรู้ได้ทันทีเลยว่า ความอึดอัดที่เรารู้สึกผ่านเสียงดนตรีนั้นถ่ายทอดถึงลมหายใจเฮือกสุดท้ายก่อนที่ทุกอย่างจะดับลง
OMG! ฉันสัมผัสความตายได้อีกครั้งผ่านเสียงดนตรี
#Siamstr
เพลงที่ได้ฟัง ผู้บรรเลงเล่าว่านี่คือบทเพลงของความตาย ที่ตัวเขาเองตีความหมายว่า มันไม่ใช่การตายแบบอบอุ่น แต่มันคือการตายแบบแข็งกล้า ตามแบบของนักรบ
ผู้บรรเลงเลือกใช้ขลุ่ยในการถ่ายทอดอารมณ์
จังหวะที่เพลงบรรเลง เราที่ยังไม่คุ้นชินกับบรรยากาศ และ ยังไม่สงบนิ่งมากพอ ความรู้สึกตอนนั้นคือไม่ชอบเสียงที่ได้ยิน มันไม่เสนาะหูเอาซะเลย
แต่พอถึงช่วงท้ายของเพลง จังหวะดนตรีมันแบบโคตรรรรรรอึดอัด อึดอัด อึดอัด อึดอัด อึดอัดมาก อึดอัดมากที่สุด เสียงดนตรีแหบพร่า แบบคนที่เป่าขลุ่ยแล้วไม่เอามือปิดโน้ต เป่าแบบอัดลมเข้าไปเต็มที่ เต็มที่อีก เต็มที่อีก เต็มที่อีก ถ้ามีกล้องจับที่หน้า คงได้ภาพออกมาว่า นี่กูมาทำอะไรตรงนี้!
แต่แล้วมันก็หยุดลงอย่างแผ่วเบา...ตามมาด้วยเสียงที่พริ้วไหว คนละแบบกับเมื่อวินาทีที่ผ่านมาเมื่อกี้นี้เลย
วินาทีนั้น รับรู้ได้ทันทีเลยว่า ความอึดอัดที่เรารู้สึกผ่านเสียงดนตรีนั้นถ่ายทอดถึงลมหายใจเฮือกสุดท้ายก่อนที่ทุกอย่างจะดับลง
OMG! ฉันสัมผัสความตายได้อีกครั้งผ่านเสียงดนตรี
#Siamstr