Bob on Nostr: "ความฝัน" ...
"ความฝัน"
เป็นคำง่ายๆที่ทุกคนมี แต่แตกต่างกันไปตามแต่บุคคลปรับเปลี่ยนไปตามช่วงวัย
ในวัยเด็กอาจเคยฝันว่าอยากสอบได้ที่ 1
วัยรุ่นอาจฝันว่าอยากได้รับการยอมรับจากคนรอบข้าง
วัยกำลังใช้ชีวิตอาจฝันว่าอยากมีชีวิตที่มั่นคง มีบ้าน มีรถ มีทรัพย์สิน ฯลฯ
วัยชราอาจฝันว่าจะได้อยู่ถึงวันที่ลูก หลาน เติบโต
ในแต่ละช่วงวัย, มนุษย์คนนึงสร้างความฝันขึ้นมามากมาย และทำหล่นระหว่างทางอีกนับรัอยพัน
หลายคนใช้ชีวิตจนสิ้นอายุขัย ยังคงค้างคาอะไรบางอย่าง เสมือนไม่ได้ใช้ชีวิต
ในขณะที่คนอีกมากมาย เข้าใจในสิ่งที่ธรรมชาติเป็น แล้วเต้นรำไปกับสายฝน
ความฝันเขาไม่บรรลุอย่างนั้นหรือ
หรือแท้จริงแล้วความฝันไม่ใช่สิ่งที่คนๆนึงต้องการ
ความฝันเป็นเหมือนปลายทางของการเดินทาง
แต่ละหลักกิโลเปรียบเสมือน สิ่งที่บอกว่ามนุษย์คนนี้ผ่านอะไรมา
นอกเหนือจากอายุที่เพิ่มขึ้นทุกรอบการเดินทางของดาวเคราะห์สีฟ้า
การที่คนๆนึง สามารถเต้นรำกลางสายฝนได้ เขาถึงจุดหมายนั้นแล้ว
หรือเขาเข้าใจเหตุของการเดินทาง
หลายคนเมื่อค้นพบเงินที่มั่นคง เงินสร้างยาก
มีเป้าหมายของการเดินทางเป็นตัวเลข ตัวเลขนึงในระบบคอมพิวเตอร์
เมื่อถึงหลักกิโลนั้น แล้วอย่างไรต่อ
สิ่งนั้นทำให้เขาสามารถเต้นรำกลางสายฝนได้อย่างสนุกสนานจริงหรือ
หลักกิโลสุดท้ายนั้น ไม่ได้มอบเหตุของการเดินทางแก่เขาหรือ
เหตุที่ทำให้มนุษย์คนนึงออกเดินในยามฝนตก ไปยังเส้นทางนึง ล้วนแตกต่าง
และเป็นสิ่งที่ทำให้เขา ดันตัวขึ้นจากที่นอนได้อย่างไม่ย่อท้อในยามอาทิตย์ส่อง
ผู้คนมากมายใช้เวลาทั้งชีวิตไปกับการแสวงหาสิ่งนั้น
สิ่งที่ทำให้เขาเข้าใจ และพูดออกมาได้อย่างเต็มเสียงว่านี่แหละ คือเหตุ
คือความหมาย ที่ทำให้มนุษย์ผู้นี้ เกิดมา คงอยู่ในกาลปัจจุบัน
เพื่อที่จะฝากบางอย่างไว้กับโลก
หลายคนไม่จำเป็นต้องฝากอะไรบางอย่างไว้ หรือบรรลุความฝันของตัวเอง
แต่ก็สามารถเต้นได้อย่างเริงร่าในยามฝนตก ยิ้มได้อย่างภาคภูมิในลมหายใจสุดท้าย หลับตาในยามดินกลบหน้า
เขาเต็มใจที่จะผลักดันผู้อื่น ให้ออกเดินทางไปยังเส้นทางแห่งชีวิต
เพื่อตามหาความฝัน บรรลุมัน เพื่อตามหา "ความหมายของชีวิต"
หาใช่เขาไม่มีความฝัน หรือหมุดหมายการเดินทาง
เพียงแต่เขาได้ทราบแล้วว่า
"ภารกิจชีวิต"
ของมนุษย์ผู้นี้คือสิ่งใด
จงออกเดินทางตามหามัน ในยามที่เวลายังอยู่กับคุณ
Bob, the red panda
#siamstr
ขอขอบคุณ
เพลง "เร่ขายฝัน", เฉลียง
หนังสือการบรรยาย "The last lecture, Randy Pausch"
เป็นคำง่ายๆที่ทุกคนมี แต่แตกต่างกันไปตามแต่บุคคลปรับเปลี่ยนไปตามช่วงวัย
ในวัยเด็กอาจเคยฝันว่าอยากสอบได้ที่ 1
วัยรุ่นอาจฝันว่าอยากได้รับการยอมรับจากคนรอบข้าง
วัยกำลังใช้ชีวิตอาจฝันว่าอยากมีชีวิตที่มั่นคง มีบ้าน มีรถ มีทรัพย์สิน ฯลฯ
วัยชราอาจฝันว่าจะได้อยู่ถึงวันที่ลูก หลาน เติบโต
ในแต่ละช่วงวัย, มนุษย์คนนึงสร้างความฝันขึ้นมามากมาย และทำหล่นระหว่างทางอีกนับรัอยพัน
หลายคนใช้ชีวิตจนสิ้นอายุขัย ยังคงค้างคาอะไรบางอย่าง เสมือนไม่ได้ใช้ชีวิต
ในขณะที่คนอีกมากมาย เข้าใจในสิ่งที่ธรรมชาติเป็น แล้วเต้นรำไปกับสายฝน
ความฝันเขาไม่บรรลุอย่างนั้นหรือ
หรือแท้จริงแล้วความฝันไม่ใช่สิ่งที่คนๆนึงต้องการ
ความฝันเป็นเหมือนปลายทางของการเดินทาง
แต่ละหลักกิโลเปรียบเสมือน สิ่งที่บอกว่ามนุษย์คนนี้ผ่านอะไรมา
นอกเหนือจากอายุที่เพิ่มขึ้นทุกรอบการเดินทางของดาวเคราะห์สีฟ้า
การที่คนๆนึง สามารถเต้นรำกลางสายฝนได้ เขาถึงจุดหมายนั้นแล้ว
หรือเขาเข้าใจเหตุของการเดินทาง
หลายคนเมื่อค้นพบเงินที่มั่นคง เงินสร้างยาก
มีเป้าหมายของการเดินทางเป็นตัวเลข ตัวเลขนึงในระบบคอมพิวเตอร์
เมื่อถึงหลักกิโลนั้น แล้วอย่างไรต่อ
สิ่งนั้นทำให้เขาสามารถเต้นรำกลางสายฝนได้อย่างสนุกสนานจริงหรือ
หลักกิโลสุดท้ายนั้น ไม่ได้มอบเหตุของการเดินทางแก่เขาหรือ
เหตุที่ทำให้มนุษย์คนนึงออกเดินในยามฝนตก ไปยังเส้นทางนึง ล้วนแตกต่าง
และเป็นสิ่งที่ทำให้เขา ดันตัวขึ้นจากที่นอนได้อย่างไม่ย่อท้อในยามอาทิตย์ส่อง
ผู้คนมากมายใช้เวลาทั้งชีวิตไปกับการแสวงหาสิ่งนั้น
สิ่งที่ทำให้เขาเข้าใจ และพูดออกมาได้อย่างเต็มเสียงว่านี่แหละ คือเหตุ
คือความหมาย ที่ทำให้มนุษย์ผู้นี้ เกิดมา คงอยู่ในกาลปัจจุบัน
เพื่อที่จะฝากบางอย่างไว้กับโลก
หลายคนไม่จำเป็นต้องฝากอะไรบางอย่างไว้ หรือบรรลุความฝันของตัวเอง
แต่ก็สามารถเต้นได้อย่างเริงร่าในยามฝนตก ยิ้มได้อย่างภาคภูมิในลมหายใจสุดท้าย หลับตาในยามดินกลบหน้า
เขาเต็มใจที่จะผลักดันผู้อื่น ให้ออกเดินทางไปยังเส้นทางแห่งชีวิต
เพื่อตามหาความฝัน บรรลุมัน เพื่อตามหา "ความหมายของชีวิต"
หาใช่เขาไม่มีความฝัน หรือหมุดหมายการเดินทาง
เพียงแต่เขาได้ทราบแล้วว่า
"ภารกิจชีวิต"
ของมนุษย์ผู้นี้คือสิ่งใด
จงออกเดินทางตามหามัน ในยามที่เวลายังอยู่กับคุณ
Bob, the red panda
#siamstr
ขอขอบคุณ
เพลง "เร่ขายฝัน", เฉลียง
หนังสือการบรรยาย "The last lecture, Randy Pausch"