Jakk Goodday on Nostr: # **สนุกสุด Max และ Jakk ...
# **สนุกสุด Max และ Jakk ที่พูดจาน้อยลง**
#BitcoinHalvingParty2024 #รีวิวย่อย #siamstr
"วันหนึ่งพี่คงจะไม่ทำอะไรมากมายอย่างที่เห็นแล้ว.. พี่อยากจะถอยออกไปตรงมุมห้อง นั่งลงบนเก้าอี้นุ่มๆ จิบน้ำอะไรสักอย่างแล้วยิ้มให้กับทุกสิ่งทุกอย่างที่กำลังดำเนินไปอย่างมีความสุข.."
มันเกิดขึ้นเร็วกว่าที่คิด.. ผมที่ขยับแข้งขยับขาน้อยลง ผมที่มีภาพจำสำหรับใครหลายๆ คนว่าเป็นตัวโจ๊กเกอร์ของทุกๆ งาน ที่กลายมาเป็นเพียงผู้ชม นั่งนิ่งๆ ยิ้มแล้วมองดูสิ่งต่างๆ อย่างสงบเสงี่ยมเจียมตัว
ถึงแม้ตอนต้นผมจะพยายามบิ้วอัพบรรยากาศด้วยการร้องแลกแหกกระเชอ เต้นแรงเต้นกา พยายามจะเป็นแบบอย่างของความบันเทิง แต่สุดท้ายผมก็หนีตัวตนในตอนนี้ไม่ได้.. ผมก็แค่อยากเห็นว่าสิ่งต่างๆ ที่เพียรอุตส่าห์ทำมานั้น ในวันที่ผมไม่อยากออกแรงอะไรมากแล้วมันจะเป็นต่อไปยังไง..
ในช่วงท้ายๆ ของงานปาร์ตี้ที่มีบรรยากาศสุดอบอ้าว ผมนั่งแช่นิ่งอยู่บนโต๊ะด้านนอก พูดคุยเล็กๆ น้อยๆ กับสมาชิกที่อยู่ตรงหน้ารวมถึงเมียตัวเอง สนุกสนานเฮฮากันพอหอมปากหอมคอ ผมมองไปรอบๆ ยิ้มแค่มุมปากให้กับทุกสิ่งต่างๆ ที่ได้มองเห็นรอบตัว ความสุขที่ไม่จำเป็นต้องมีใครไปแทรกแซง ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นกันเองตามธรรมชาติ ความประทับใจที่ต่างคนต่างก็พยายามออกแบบกันเอง ..มันงดงามมากๆ นะสำหรับผม
งานปาร์ตี้อย่างเป็นทางการครั้งแรกในไทยของเหตุการณ์ที่ 4 ปีจะมีครั้ง 300 กว่าชีวิต ณ ที่แห่งนั้น เป็นกลุ่มคนที่มีความหลากหลาย ความสนใจของพวกเขา กลุ่มก้อนของพวกเขา บางคนเราก็คุ้นหน้าคุ่นตากันดี บางคนน่าจะเป็นมือใหม่ซึ่งเราไม่เคยเห็นมาก่อน.. แต่พวกเขาก็สู้อุตส่าห์มาเฉลิมฉลองให้กับสิ่งเดียวกัน สิ่งที่พวกเขาศรัทธาและเชื่อมั่น
นี่คือผลลัพธ์ของคุณค่าที่พวกเราพยายามร่วมกันสร้างมาใช่หรือเปล่า?
มีคีย์โมเม้นมากมายเกิดขึ้นในคืนๆ เดียว ผมจะเรียกมันว่า "1 คืนหมื่นเหตุการณ์" ก็คงไม่ต้องเคอะเขินแต่อย่างใด มันเยอะจนผมจะเขียนตรงนี้ได้ไม่หมด เอาเป็นว่าแต่ละคนที่ได้เป็นสักขีพยานเมื่อคืนนี้ก็คงจะมีเหตุการณ์ประทับใจบางอย่างติดอยู่ในหัวกลับไปอย่างแน่นอน
พวกคุณรู้กันไหมว่าพี่ต้นไม่เคยไปงานปาร์ตี้ bitcoin ที่ไหนมาก่อน?
ทั้งที่พี่เค้าน่าจะเป็นคนกลุ่มแรกๆ ในไทยอยู่กับ bitcoin มาอย่างยาวนาน พิเศษกว่านั้นก็คือพี่ต้นแกยอมคว้าไมค์ขึ้นมาพูดให้พวกเราได้ฟังกันด้วย ทั้งๆ ที่สภาพร่างกายของแกกำลังอ่อนแอต่อสภาพอากาศร้อนๆ ในคืนนั้นมาก.. ใช่.. มันไม่ได้เกิดขึ้นง่ายๆ แถมยังมีซีนที่พี่จิม, พิชิต, อาจารย์พิริยะ ได้ลองปุจฉาวิสัชนากับพี่ต้นอีกด้วย
คุณได้เห็นน้องๆ ในทีมของผมที่มันจะมีวุฒิภาวะเพิ่มขึ้น พวกเขาอาจจะดูแปลกตาไปบ้างสำหรับใครหลายๆ คน เพราะพวกเขากำลังอยู่ในงานในฐานะแขกไม่ใช่ผู้จัดงาน ฉันก็เป็นหนึ่งในความตั้งใจของผมที่อยากจะให้สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นด้วยพลังของคนอื่นๆ ที่มีความสามารถในคอมมูฯ ที่ไม่ใช่เพียงแค่พวกเรา งานเมื่อคืนผมจึงอยากยกเครดิตให้กับทีมของดีเจต้าและทีมชิตเบียร์ของพี่ชิต
"ทำยังไงก็ได้ต้าให้ทุกคนสนุกและมีความสุขกันมากที่สุดกับงานนี้.."
นี่คือหนึ่งในประโยคสุดสำคัญที่ผมได้ส่งมอบความรับผิดชอบให้กับ DJ Tar ไม่แน่นอนว่าน้องก็ไม่ได้ทำให้ผมผิดหวัง
ก่อนงานเริ่มผมถูกพี่ป้ำ ปณัย ยิงคำถามทำนองว่า.. ใครบางคนที่อาจจะใหม่กับงานแบบนี้ ใครบางคนที่เป็นพวกพูดน้อยต่อยหอยไม่เป็น ใครบางคนที่ขี้อายไม่กล้าทักทายคนอื่น เราจะช่วยเขาได้ไหมหรือผมคิดว่าพวกเขาจะมี feedback กันยังไงกับงานแบบนี้?
ซึ่งสำหรับผม ผมก็ตอบไปว่า.. ผมอยากให้ชุมชนของเราเติบโตไปในแบบของหลักการตลาดเสรี ผมไม่อยากแทรกแซงมันมากจนเกินไป ผมอยากจะหยุดดู นั่งนิ่งๆ เพื่อจะได้เห็นพฤติกรรมของชุมชน เห็นธรรมชาติของผู้คนใน network ของเราจริงๆ จากนั้นเราค่อยมาดูกันว่าจะมีอะไรที่เราจะเสริมให้พวกเขากันได้บ้าง
ดูเหมือนทุกคนบนโต๊ะกาแฟยามเช้าจะยอมรับในแนวคิดนี้ แล้วพวกเขาก็ตื่นเต้นที่จะได้เห็นผลลัพธ์ของมัน และพวกเราทุกคนในคืนนั้นก็คงจะได้เห็นกันแล้วว่ามันมีหน้าตาออกมาอย่างไร..
จริงอยู่ว่าเมื่อคืนวานผมอาจจะพูดมากกว่าใครหลายๆ คน แต่ถ้าเทียบกับมาตรฐานเดิมของผมแล้วมันก็ถือว่าผมพูดน้อยลงไปมาก ถ้าถามว่าในตอนนั้นผมรู้สึกอะไรอยู่? ผมก็แค่มีความสุขและภาคภูมิใจกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้น เวลาที่คุณได้เห็นรอยยิ้มของผู้คนที่คุณรักคุณจะรู้สึกอะไรได้อีกล่ะ?
ในขณะที่ความสุขของคนหลายร้อยชีวิตกำลังอบอวลอยู่ที่เมืองทอง ห่างออกไปหลายร้อยกิโล ก็มีเพื่อนอีกกลุ่มหนึ่งของเรากำลังสวดเสียงเฮฮากันอยู่ที่นครพนม ที่นั่นก็มีฮาล์ฟวิ่งปาร์ตี้เช่นกัน..
ฝันของผมเริ่มค่อยๆ กลายเป็นจริงแล้ว..
ความแข็งแกร่งขั้นสุดของ bitcoin ก็คือเน็ตเวิร์คที่กระจายตัวไม่กระจุกอยู่ที่เดียว Bitcoin circle ที่เริ่มเกิดขึ้นเองอย่างออแกนิค.. best case scenario ที่ผมหวังจะได้เห็น ก็คือถ้าวันหนึ่งมีใครสักคนอยากจะทำร้ายกลุ่มก้อนชาวบิทคอยน์เนอร์ คงต้องใช้ขีปนาวุธมากกว่า 20 ลูก เพื่อยิงไปตามที่ต่างๆ ที่กระจายกันอยู่ในพื้นที่ประเทศไทย หรือไม่ก็ต้องกด nuke เพื่อทำลายประเทศนี้ทิ้งไปเสียเลย..
คำถามก็คือ..
มีใครเคยทำลาย Mycelium network ได้ด้วยหรอ?
1 วันก่อนที่งานปาร์ตี้ฮาล์ฟวิ่งจะเกิดขึ้น มีหลายคีย์เวิร์ดที่ผมได้บ้วนไว้ให้นายจิงโจ้ลองสดับรับฟัง.. ณ ร้านปิ้งย่างแห่งหนึ่งที่พวกเราเหมาเนื้อจนแทบจะหมดร้าน
การส่งต่อมรดกฐานความรู้ไปสู่รุ่นถัดไป, การสร้างและสนับสนุนให้เกิด provider จำนวนมากที่มีการกระจายกันออกไปยังพื้นที่ต่างๆ ตามความถนัดและความชอบของพวกเขา, ชุมชน bitcoiner ที่ไม่มีจุดตายเพียงแห่งเดียว, การผลักดันความเข้าใจที่ไม่จำเป็นต้องมีใครแบก, ไม่มีมิตรหรือศัตรูที่แท้จริงสำหรับพวกเราชาวบิตคอยเนอร์ เพราะเมื่อไหร่ก็ตามที่วาสนาเวียนมาถึง ใครๆ ล้วนก็มีศักยภาพที่จะเป็นแบบเรา สามารถเข้าร่วมกับพวกเราได้, สังคมแห่งคุณค่า, สังคมที่มอบโอกาสหน้าเวทีให้กับคนที่มีความสามารถ, กลุ่มผู้บุกเบิกที่กำลังนั่งยิ้มอยู่สนามหญ้าหน้าบ้านกับกาแฟสักแก้วของเขา ฯลฯ
เราทุกคนต่างมีความฝัน.. สิ่งต่างๆ เหล่านี้ก็เป็นหนึ่งในฝันเล็กๆของผม ผมไม่รู้เหมือนกันว่ามันจะเกิดขึ้นได้เมื่อใด แต่เมื่อเลือกที่จะฝันแล้ว.. ผมก็มักจะหาทางให้มันกลายเป็นจริงได้เสมอ
แน่นอนว่าผมคงทำมันเองด้วยตัวคนเดียวไม่ได้.. ถ้าไม่ได้รับความร่วมมือร่วมใจจากเพื่อนๆ ทุกๆ คน ไม่ใช่เพียงแค่ 300 กว่าคนจากในคืนสุขสันต์วันวานที่พึ่งผ่านมา...
ออกมาเข้าร่วมกับเรา ออกมาทำสิ่งที่มีคุณค่าแล้วมีความสุขไปด้วยกันครับ..
#BitcoinHalvingParty2024 #รีวิวย่อย #siamstr
"วันหนึ่งพี่คงจะไม่ทำอะไรมากมายอย่างที่เห็นแล้ว.. พี่อยากจะถอยออกไปตรงมุมห้อง นั่งลงบนเก้าอี้นุ่มๆ จิบน้ำอะไรสักอย่างแล้วยิ้มให้กับทุกสิ่งทุกอย่างที่กำลังดำเนินไปอย่างมีความสุข.."
มันเกิดขึ้นเร็วกว่าที่คิด.. ผมที่ขยับแข้งขยับขาน้อยลง ผมที่มีภาพจำสำหรับใครหลายๆ คนว่าเป็นตัวโจ๊กเกอร์ของทุกๆ งาน ที่กลายมาเป็นเพียงผู้ชม นั่งนิ่งๆ ยิ้มแล้วมองดูสิ่งต่างๆ อย่างสงบเสงี่ยมเจียมตัว
ถึงแม้ตอนต้นผมจะพยายามบิ้วอัพบรรยากาศด้วยการร้องแลกแหกกระเชอ เต้นแรงเต้นกา พยายามจะเป็นแบบอย่างของความบันเทิง แต่สุดท้ายผมก็หนีตัวตนในตอนนี้ไม่ได้.. ผมก็แค่อยากเห็นว่าสิ่งต่างๆ ที่เพียรอุตส่าห์ทำมานั้น ในวันที่ผมไม่อยากออกแรงอะไรมากแล้วมันจะเป็นต่อไปยังไง..
ในช่วงท้ายๆ ของงานปาร์ตี้ที่มีบรรยากาศสุดอบอ้าว ผมนั่งแช่นิ่งอยู่บนโต๊ะด้านนอก พูดคุยเล็กๆ น้อยๆ กับสมาชิกที่อยู่ตรงหน้ารวมถึงเมียตัวเอง สนุกสนานเฮฮากันพอหอมปากหอมคอ ผมมองไปรอบๆ ยิ้มแค่มุมปากให้กับทุกสิ่งต่างๆ ที่ได้มองเห็นรอบตัว ความสุขที่ไม่จำเป็นต้องมีใครไปแทรกแซง ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นกันเองตามธรรมชาติ ความประทับใจที่ต่างคนต่างก็พยายามออกแบบกันเอง ..มันงดงามมากๆ นะสำหรับผม
งานปาร์ตี้อย่างเป็นทางการครั้งแรกในไทยของเหตุการณ์ที่ 4 ปีจะมีครั้ง 300 กว่าชีวิต ณ ที่แห่งนั้น เป็นกลุ่มคนที่มีความหลากหลาย ความสนใจของพวกเขา กลุ่มก้อนของพวกเขา บางคนเราก็คุ้นหน้าคุ่นตากันดี บางคนน่าจะเป็นมือใหม่ซึ่งเราไม่เคยเห็นมาก่อน.. แต่พวกเขาก็สู้อุตส่าห์มาเฉลิมฉลองให้กับสิ่งเดียวกัน สิ่งที่พวกเขาศรัทธาและเชื่อมั่น
นี่คือผลลัพธ์ของคุณค่าที่พวกเราพยายามร่วมกันสร้างมาใช่หรือเปล่า?
มีคีย์โมเม้นมากมายเกิดขึ้นในคืนๆ เดียว ผมจะเรียกมันว่า "1 คืนหมื่นเหตุการณ์" ก็คงไม่ต้องเคอะเขินแต่อย่างใด มันเยอะจนผมจะเขียนตรงนี้ได้ไม่หมด เอาเป็นว่าแต่ละคนที่ได้เป็นสักขีพยานเมื่อคืนนี้ก็คงจะมีเหตุการณ์ประทับใจบางอย่างติดอยู่ในหัวกลับไปอย่างแน่นอน
พวกคุณรู้กันไหมว่าพี่ต้นไม่เคยไปงานปาร์ตี้ bitcoin ที่ไหนมาก่อน?
ทั้งที่พี่เค้าน่าจะเป็นคนกลุ่มแรกๆ ในไทยอยู่กับ bitcoin มาอย่างยาวนาน พิเศษกว่านั้นก็คือพี่ต้นแกยอมคว้าไมค์ขึ้นมาพูดให้พวกเราได้ฟังกันด้วย ทั้งๆ ที่สภาพร่างกายของแกกำลังอ่อนแอต่อสภาพอากาศร้อนๆ ในคืนนั้นมาก.. ใช่.. มันไม่ได้เกิดขึ้นง่ายๆ แถมยังมีซีนที่พี่จิม, พิชิต, อาจารย์พิริยะ ได้ลองปุจฉาวิสัชนากับพี่ต้นอีกด้วย
คุณได้เห็นน้องๆ ในทีมของผมที่มันจะมีวุฒิภาวะเพิ่มขึ้น พวกเขาอาจจะดูแปลกตาไปบ้างสำหรับใครหลายๆ คน เพราะพวกเขากำลังอยู่ในงานในฐานะแขกไม่ใช่ผู้จัดงาน ฉันก็เป็นหนึ่งในความตั้งใจของผมที่อยากจะให้สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นด้วยพลังของคนอื่นๆ ที่มีความสามารถในคอมมูฯ ที่ไม่ใช่เพียงแค่พวกเรา งานเมื่อคืนผมจึงอยากยกเครดิตให้กับทีมของดีเจต้าและทีมชิตเบียร์ของพี่ชิต
"ทำยังไงก็ได้ต้าให้ทุกคนสนุกและมีความสุขกันมากที่สุดกับงานนี้.."
นี่คือหนึ่งในประโยคสุดสำคัญที่ผมได้ส่งมอบความรับผิดชอบให้กับ DJ Tar ไม่แน่นอนว่าน้องก็ไม่ได้ทำให้ผมผิดหวัง
ก่อนงานเริ่มผมถูกพี่ป้ำ ปณัย ยิงคำถามทำนองว่า.. ใครบางคนที่อาจจะใหม่กับงานแบบนี้ ใครบางคนที่เป็นพวกพูดน้อยต่อยหอยไม่เป็น ใครบางคนที่ขี้อายไม่กล้าทักทายคนอื่น เราจะช่วยเขาได้ไหมหรือผมคิดว่าพวกเขาจะมี feedback กันยังไงกับงานแบบนี้?
ซึ่งสำหรับผม ผมก็ตอบไปว่า.. ผมอยากให้ชุมชนของเราเติบโตไปในแบบของหลักการตลาดเสรี ผมไม่อยากแทรกแซงมันมากจนเกินไป ผมอยากจะหยุดดู นั่งนิ่งๆ เพื่อจะได้เห็นพฤติกรรมของชุมชน เห็นธรรมชาติของผู้คนใน network ของเราจริงๆ จากนั้นเราค่อยมาดูกันว่าจะมีอะไรที่เราจะเสริมให้พวกเขากันได้บ้าง
ดูเหมือนทุกคนบนโต๊ะกาแฟยามเช้าจะยอมรับในแนวคิดนี้ แล้วพวกเขาก็ตื่นเต้นที่จะได้เห็นผลลัพธ์ของมัน และพวกเราทุกคนในคืนนั้นก็คงจะได้เห็นกันแล้วว่ามันมีหน้าตาออกมาอย่างไร..
จริงอยู่ว่าเมื่อคืนวานผมอาจจะพูดมากกว่าใครหลายๆ คน แต่ถ้าเทียบกับมาตรฐานเดิมของผมแล้วมันก็ถือว่าผมพูดน้อยลงไปมาก ถ้าถามว่าในตอนนั้นผมรู้สึกอะไรอยู่? ผมก็แค่มีความสุขและภาคภูมิใจกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้น เวลาที่คุณได้เห็นรอยยิ้มของผู้คนที่คุณรักคุณจะรู้สึกอะไรได้อีกล่ะ?
ในขณะที่ความสุขของคนหลายร้อยชีวิตกำลังอบอวลอยู่ที่เมืองทอง ห่างออกไปหลายร้อยกิโล ก็มีเพื่อนอีกกลุ่มหนึ่งของเรากำลังสวดเสียงเฮฮากันอยู่ที่นครพนม ที่นั่นก็มีฮาล์ฟวิ่งปาร์ตี้เช่นกัน..
ฝันของผมเริ่มค่อยๆ กลายเป็นจริงแล้ว..
ความแข็งแกร่งขั้นสุดของ bitcoin ก็คือเน็ตเวิร์คที่กระจายตัวไม่กระจุกอยู่ที่เดียว Bitcoin circle ที่เริ่มเกิดขึ้นเองอย่างออแกนิค.. best case scenario ที่ผมหวังจะได้เห็น ก็คือถ้าวันหนึ่งมีใครสักคนอยากจะทำร้ายกลุ่มก้อนชาวบิทคอยน์เนอร์ คงต้องใช้ขีปนาวุธมากกว่า 20 ลูก เพื่อยิงไปตามที่ต่างๆ ที่กระจายกันอยู่ในพื้นที่ประเทศไทย หรือไม่ก็ต้องกด nuke เพื่อทำลายประเทศนี้ทิ้งไปเสียเลย..
คำถามก็คือ..
มีใครเคยทำลาย Mycelium network ได้ด้วยหรอ?
1 วันก่อนที่งานปาร์ตี้ฮาล์ฟวิ่งจะเกิดขึ้น มีหลายคีย์เวิร์ดที่ผมได้บ้วนไว้ให้นายจิงโจ้ลองสดับรับฟัง.. ณ ร้านปิ้งย่างแห่งหนึ่งที่พวกเราเหมาเนื้อจนแทบจะหมดร้าน
การส่งต่อมรดกฐานความรู้ไปสู่รุ่นถัดไป, การสร้างและสนับสนุนให้เกิด provider จำนวนมากที่มีการกระจายกันออกไปยังพื้นที่ต่างๆ ตามความถนัดและความชอบของพวกเขา, ชุมชน bitcoiner ที่ไม่มีจุดตายเพียงแห่งเดียว, การผลักดันความเข้าใจที่ไม่จำเป็นต้องมีใครแบก, ไม่มีมิตรหรือศัตรูที่แท้จริงสำหรับพวกเราชาวบิตคอยเนอร์ เพราะเมื่อไหร่ก็ตามที่วาสนาเวียนมาถึง ใครๆ ล้วนก็มีศักยภาพที่จะเป็นแบบเรา สามารถเข้าร่วมกับพวกเราได้, สังคมแห่งคุณค่า, สังคมที่มอบโอกาสหน้าเวทีให้กับคนที่มีความสามารถ, กลุ่มผู้บุกเบิกที่กำลังนั่งยิ้มอยู่สนามหญ้าหน้าบ้านกับกาแฟสักแก้วของเขา ฯลฯ
เราทุกคนต่างมีความฝัน.. สิ่งต่างๆ เหล่านี้ก็เป็นหนึ่งในฝันเล็กๆของผม ผมไม่รู้เหมือนกันว่ามันจะเกิดขึ้นได้เมื่อใด แต่เมื่อเลือกที่จะฝันแล้ว.. ผมก็มักจะหาทางให้มันกลายเป็นจริงได้เสมอ
แน่นอนว่าผมคงทำมันเองด้วยตัวคนเดียวไม่ได้.. ถ้าไม่ได้รับความร่วมมือร่วมใจจากเพื่อนๆ ทุกๆ คน ไม่ใช่เพียงแค่ 300 กว่าคนจากในคืนสุขสันต์วันวานที่พึ่งผ่านมา...
ออกมาเข้าร่วมกับเรา ออกมาทำสิ่งที่มีคุณค่าแล้วมีความสุขไปด้วยกันครับ..