Triple Gem V.2 on Nostr: มันก็จริง ...

มันก็จริง คนเราแค่ต้องการให้ชีวิตเรานั้น ดีกว่ามาตราฐาน นิดๆ ก็ถือว่าโอเครแล้ว
คนทั่วไปส่วนใหญ่เป็นหนี้ ส่วนเราไม่เป็นหนี้ ก็ถือว่าดีแล้ว
คนส่วนใหญ่ไปโรงพยาบาลเพื่อทำการรักษา ส่วนเราสุขภาพร่างกายแข็งแรง
ก็ถือโอเครแล้ว คนส่วนใหญ่นำเวลาเกือบทั้งชีวิตเพื่อทำงานแลกเงิน ส่วนเราพอใจ
ในเงินที่เรามีแล้ว เลยเอาเวลาที่เหลือไปหาอะไรที่สนุกๆทำ ก็ถือโอเครแล้ว
#siamstr

quoting note163x…5mj0

ความสำเร็จที่ยั่งยืนเป็นแบบไหน ?
┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈
คำตอบที่ได้จากการขบคิดส่วนตัวของผมเองมาจากการพาสุนัขไปเดินเล่น
┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈
แล้วสุนัขของผมไปเกี่ยวอะไรกับความสำเร็จด้วย เรื่องมันเริ่มจากการคิดนิยาม
คำว่าสำเร็จก่อน ว่ามันคืออะไรกัน สิ่งที่แน่นอนที่สุดคือ มันไม่ได้มีสถานะ
" สถิต (static) " ไม่มีสิ่งใดบนโลกนี้นอกจากกฎทางวิทยาศาสตร์
(ที่ยังไม่ถูกค้านจากงานวิจัยใหม่) ที่มีลักษณะสถิต ณ ช่วงเวลานี้
┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈
หมายความว่าอะไร ? ถ้าความสำเร็จมีลักษณะคงที่ อยู่ตัว ไม่เปลี่ยนแปลง
การรับสิ่งใหม่ หรือขาดส่วนประกอบนึงจะเป็นไปไม่ได้เลย มันจะกลายเป็น
" ระบบเปราะบาง " แสดงว่ามันควรมีลักษณะยืดหยุ่นมากกว่า
┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈
คำถามต่อมาคือ นานเท่าไหร่ ? ถ้าสำเร็จชั่วครู่แปลว่ามันเป็นเหตุการณ์ไม่ต่อเนื่อง
เช่น การจบโปรเจคหนึ่ง การเรียนจนจบ การปั้นพอร์ตหุ้น การได้ตอบรับเข้าทำงาน
การได้ไปเดินเล่นในสวน ส่วนตัวแล้วผมอยากให้มันมีลักษณะต่อเนื่องมากกว่านี้
┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈
ก็เลยนึกถึงระบบสุริยะโมเดล ที่มันสามารถเคลื่อนไปได้อย่างต่อเนื่องในกรอบเวลา
นานมาก ทำได้อย่างสม่ำเสมอเพราะทุกอย่างอยู่ในระยะห่างที่พอดีกัน ไม่ชิดเกินไป
ไม่ห่างเกินไป ส่งผลต่อกันและกันอย่างพอดีเหมาะสม แต่ระยะเวลาเป็นร้อยล้านปี
ก็ยาวเกินไปสำหรับมนุษย์คนหนึ่งอีก
┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈
สุนัขผมคงอยู่ได้ไม่เกิน 20 ปี แล้วชีวิตมันต้องการความสำเร็จยั่งยืนขนาดระบบสุริยะ
หรือเปล่า ไม่หรอก ชีวิตมันไม่ได้ยืนยาวเพื่อเฝ้ามองดูการเปลี่ยนแปลงอื่นๆ ขนาดนั้น
มันแค่มีข้าวกิน มีคนพาไปเดินเล่น ต่อสู้กับมัน มีพัดลมเปิดให้ตอนอากาศร้อน
น้ำดื่มสะอาดกินได้ รับวัคซีนป้องกันโรค
┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈
ความสำเร็จของสุนัขผมคือการที่ มันสามารถใช้ชีวิตได้
"เกินกว่าความต้องการขั้นต่ำเพียงเล็กน้อย" แล้วใช้ชีวิตผ่านความทุกข์กับอากาศร้อน
ทุกข์กับมนุษย์ที่ไม่ยอมให้ซาลาเปาหมูสับกิน ทุกข์กับสุนัขตัวอื่นที่ไม่ค่อยชอบขี้หน้ากัน
สุขกับการได้เล่นกับตุ๊กตา สุขกับการได้นอนเป่าพัดลมหลังอาบน้ำ สุขกับการได้กินขนม
ก่อนมนุษย์ออกไปทำงาน แค่ในกรอบช่วงชีวิตของมันก็พอ
┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈
งั้นความสำเร็จของคนก็ไม่ควรต่างกัน เราเลี่ยงความทุกข์ไม่ได้ การเป็นทุกข์ไม่ได้
หมายความว่าเราล้มเหลว มันแค่เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต
┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈
สรุปว่าความสำเร็จที่ยั่งยืนของผมก็คือ ความสามารถในการใช้ชีวิตให้เกินกว่า
ความต้องการขั้นต่ำเล็กน้อย ผ่านช่วงความทุกข์ได้โดยไม่กลายเป็นคนล้มเหลว
(หลีกหนีจากความจริง) ในระหว่างมีชีวิต
┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈
นี่คือคำตอบของผม ส่วนของคุณต้องไปหาคำตอบกันเอาเอง
┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈
จากนักแปล Principles Your Guided Journal หลักการใหม่
Page : Work Life Principles #Siamstr