BKMiner on Nostr: สมัยเป็น degen level 1 ผมตาม prop trader คนนึง ...
สมัยเป็น degen level 1
ผมตาม prop trader คนนึง เขาเป็นคนนึงที่มีสไตล์สอน บริหารพอตด้วยสูตร return = alpha + beta + cash
Keyword ที่นักเทรดสายนี้ต้องพูดคำนึงคือคำว่า
“Close system” ที่แปลแบบง่ายๆได้ว่าระบบที่เตรียมเงินไว้เพียงพอสำหรับซื้อแล้วสินค้าที่ต้องการเทรด คือเน้นอยู่รอดมากกว่ารวยเร็ว
ซึ่งสายนี้มักเอามาคอมโบกับ “zone trading” หรือ “grid trading” ที่เน้นให้ความสำคัญกับการบริหารทรัพยากร มากกว่าการพยายาม identify สภาวะตลาด เช่นว่ามันกำลัง uptrend หรือ downtrend กำลังเวฟไหน มีแพทเทินอะไร
ประมาณว่า ในเมื่อเรา identify จุดราคาที่ optimal ที่สุดไม่ได้ เราก็จัดสรรทรัพยากรให้เทรดเป็น ช่วงราคา และใช้ close system ที่ทำให้สามารถอยู่รอดในระยะยาวได้
มีคนถามเขาว่า ถ้าเราพลาด เรากด buy แล้วตลาดเป็นขาลง ร่วงจนต่ำกว่าราคาที่เราซื้อ เราบริหารยังไงได้บ้าง
-การเอาทรัพยากรที่ยังเหลืออยู่ หรือแบ่งไว้แต่แรก มาเทรดในโซนราคาด้านล่าง เพื่อพยายามทำกำไรให้ cover การขาดทุนจาก position ที่ดอย และสามารถเอากำไรไปคัทไม้ที่ดอยได้โดยไม่เสียทุนเริ่มต้น
-waiting as a strategy การรอให้ราคามันกลับมา จนเราหลุดดอย ซึ่งการจะใช้กลยุทธ์นี้ได้ ผู้เทรดต้องเลือกสินค้าที่ตนศรัทธา ว่ามันจะไม่ไร้ค่า และกลับขึ้นมาได้ (remind: ศรัทธา คือ เชื่อ + ปัญญา) โดยเขาได้ให้ตัวอย่างสินค้าในตอนนั้นเป็น stock index, gold, oil
จริงๆมีอีกเยอะ แต่ผมจะโฟกัสที่ 2 อย่างนี้ คือ การมีแผนบริหารจัดการเงินทุนและการรอ
คือถ้า 2 สิ่งนี้ มันสามารถเป็นส่วนประกอบของระบบเทรด ระบบเก็งกำไรได้ มันก็ควรเอามาใช้กะระบบ “ออม” ได้นะ การบริหารความเสี่ยง, บริหารสภาพคล่อง และถ้าเราต้องรอ ก็รออย่างศรัทธา (และศรัทธาอย่างมีปัญญา คือ เข้าใจสินค้า)
คือไม่ใช่ไร เบื่อเวลาเจอนักเทรดสาย directional พอเห็น hodler ที่ถือไม่ขายแม้ราคาจะ -80% ก็มาแซะเขาว่าไม่บริหารความเสี่ยง คือการที่คนเราติดดอยเนี่ย มันไม่จำเป็นต้องเกิดจากการไม่บริหารความเสี่ยงไง ถ้ากูมีตัง 100,000 แล้วกูบริหาร capital มาซื้อ 1,000 ต่อให้มันลงไปถึง 0 กูก็ dd แค่ 1% แบบไม่โดนบังคับขายเฟ้ย ความเสี่ยงมันเป็นสิ่งที่เจ้าของบัญชีคุม ไม่ใช่สินทรัพย์คุม
#siamstr
ผมตาม prop trader คนนึง เขาเป็นคนนึงที่มีสไตล์สอน บริหารพอตด้วยสูตร return = alpha + beta + cash
Keyword ที่นักเทรดสายนี้ต้องพูดคำนึงคือคำว่า
“Close system” ที่แปลแบบง่ายๆได้ว่าระบบที่เตรียมเงินไว้เพียงพอสำหรับซื้อแล้วสินค้าที่ต้องการเทรด คือเน้นอยู่รอดมากกว่ารวยเร็ว
ซึ่งสายนี้มักเอามาคอมโบกับ “zone trading” หรือ “grid trading” ที่เน้นให้ความสำคัญกับการบริหารทรัพยากร มากกว่าการพยายาม identify สภาวะตลาด เช่นว่ามันกำลัง uptrend หรือ downtrend กำลังเวฟไหน มีแพทเทินอะไร
ประมาณว่า ในเมื่อเรา identify จุดราคาที่ optimal ที่สุดไม่ได้ เราก็จัดสรรทรัพยากรให้เทรดเป็น ช่วงราคา และใช้ close system ที่ทำให้สามารถอยู่รอดในระยะยาวได้
มีคนถามเขาว่า ถ้าเราพลาด เรากด buy แล้วตลาดเป็นขาลง ร่วงจนต่ำกว่าราคาที่เราซื้อ เราบริหารยังไงได้บ้าง
-การเอาทรัพยากรที่ยังเหลืออยู่ หรือแบ่งไว้แต่แรก มาเทรดในโซนราคาด้านล่าง เพื่อพยายามทำกำไรให้ cover การขาดทุนจาก position ที่ดอย และสามารถเอากำไรไปคัทไม้ที่ดอยได้โดยไม่เสียทุนเริ่มต้น
-waiting as a strategy การรอให้ราคามันกลับมา จนเราหลุดดอย ซึ่งการจะใช้กลยุทธ์นี้ได้ ผู้เทรดต้องเลือกสินค้าที่ตนศรัทธา ว่ามันจะไม่ไร้ค่า และกลับขึ้นมาได้ (remind: ศรัทธา คือ เชื่อ + ปัญญา) โดยเขาได้ให้ตัวอย่างสินค้าในตอนนั้นเป็น stock index, gold, oil
จริงๆมีอีกเยอะ แต่ผมจะโฟกัสที่ 2 อย่างนี้ คือ การมีแผนบริหารจัดการเงินทุนและการรอ
คือถ้า 2 สิ่งนี้ มันสามารถเป็นส่วนประกอบของระบบเทรด ระบบเก็งกำไรได้ มันก็ควรเอามาใช้กะระบบ “ออม” ได้นะ การบริหารความเสี่ยง, บริหารสภาพคล่อง และถ้าเราต้องรอ ก็รออย่างศรัทธา (และศรัทธาอย่างมีปัญญา คือ เข้าใจสินค้า)
คือไม่ใช่ไร เบื่อเวลาเจอนักเทรดสาย directional พอเห็น hodler ที่ถือไม่ขายแม้ราคาจะ -80% ก็มาแซะเขาว่าไม่บริหารความเสี่ยง คือการที่คนเราติดดอยเนี่ย มันไม่จำเป็นต้องเกิดจากการไม่บริหารความเสี่ยงไง ถ้ากูมีตัง 100,000 แล้วกูบริหาร capital มาซื้อ 1,000 ต่อให้มันลงไปถึง 0 กูก็ dd แค่ 1% แบบไม่โดนบังคับขายเฟ้ย ความเสี่ยงมันเป็นสิ่งที่เจ้าของบัญชีคุม ไม่ใช่สินทรัพย์คุม
#siamstr