Tanachart on Nostr: ๗๒. เนื่องในความงาม ...
๗๒. เนื่องในความงาม
แรงจูงใจและแรงบันดาลใจ (๙)
ความพยายามที่จะบรรลุถึงสัจจะ อาจจะเป็นสิ่งแปลกปลอม เป็นความพยายามที่เกินจริง เป็นแฟนซีไปก็ได้ ความพยายามที่จะถึงความจริง เป็นสิ่งแตกต่างมากจากความพยายามที่จะรู้แจ้งต่อความจริงที่มีอยู่แล้วเช่นไร การดิ้นรนนั้นเป็นการสร้างทุกข์ไม่รู้จักจบสิ้น
พระเยซูคริสต์ท่านได้แสดงวาทะที่ว่า พระบิดาอยู่ในเรา เราอยู่ในพระบิดา และคำว่า “เรา” ในที่นี้ ผมคิดว่ามันหมายถึงทุกคน เหมือนพระพุทธเจ้าใช้คำว่า “ตถาคต” เราก็คือทุก ๆ ชีวิต
ข้อความในพระสูตรว่า สัตว์ทั้งหลายคือพระตถาคต แท้ที่จริงสัตว์ทั้งหลายคือตถาคต การกลับสู่ภาวะธรรมดาในตัวเองแล้วก็ยอมรับมันอย่างสิ้นเชิง เช่น กลัวอะไรอยู่ เรากับความกลัวเป็นอันเดียวกัน ความพยายามที่จะขจัดความกลัวเป็นความกลัวอีกรูปแบบหนึ่ง ความพยายามที่จะขจัดความทุกข์ ไม่รู้จักมัน ความทุกข์อันหนึ่งเกิดขึ้นแล้ว ก็เกิดตัวตนตัวหนึ่งที่มุ่งขจัดความทุกข์ ความต้องการขจัดความทุกข์ก็เป็นทุกข์ เป็นทุกข์ซ้อนทุกข์
ความพยายามที่จะบรรลุถึงความหลุดพ้นนั่นเป็นความทุกข์ทรมาน เนื่องจากพยายามที่จะหนีทุกข์ ความพยายามหนีทุกข์นี่เอง เมื่อเรานั่งสมาธิอย่างอยากได้ สมาธินั้นคือทางที่ไล่สมาธิออกจากตัว
ทันใดที่ความทุกข์เกิด ผมกับความทุกข์เป็นอันเดียวกัน ความทุกข์กับผมไม่ใช่ของสองสิ่ง ดังนั้นการเข้าแนบสนิทกับความจริงที่เป็นอยู่จริง ก็คือความหมายของการดำรงอยู่ ไม่ว่ามันจะสุขหรือทุกข์ ไม่ว่ามันจะฟุ้งซ่านหรือเป็นสมาธิ ผมกับสมาธิเป็นอันเดียวกัน ผมไม่เคยตกหล่นจากสมาธิ เมื่อความฟุ้งซ่านเกิด ผมก็คือความฟุ้งซ่าน ด้วยกรรมกิริยาอันนี้ แรงเสียดทานจะไม่มี ชีวิตจะกระโดดโลดเต้นไปตามท่วงทำนองของมัน เราจะเป็นสุขฝ่ายเดียวไม่ได้อยู่แล้ว ทุกข์ตลอดเวลาก็ไม่ได้ ความเป็นเรานั้นมันไม่ได้จำกัดอยู่อันหนึ่งอันใด มันจำกัด แต่เปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ
“เนื่องในความงาม” เป็นผลงานที่รวบรวมบทสนทนาและบทสัมภาษณ์ของท่านเขมานันทะ ในประเด็นเกี่ยวกับสุนทรียศาสตร์-ศิลปะและความงาม ซึ่งมีมุมมองในมิติทางศาสนาไว้อย่างหนักแน่นลึกซึ้ง อันมีที่มาจากการภาวนาและขัดเกลาชีวิตด้านใน (บางมุมมองท่านได้นำเสนอเปรียบเทียบความงามระหว่างโลกตะวันออกกับโลกตะวันตก)
“เนื่องในความงาม” พิมพ์ครั้งแรก พฤษภาคม ๒๕๔๖ โดย สนพ.อมรินทร์
#siamstr
แรงจูงใจและแรงบันดาลใจ (๙)
ความพยายามที่จะบรรลุถึงสัจจะ อาจจะเป็นสิ่งแปลกปลอม เป็นความพยายามที่เกินจริง เป็นแฟนซีไปก็ได้ ความพยายามที่จะถึงความจริง เป็นสิ่งแตกต่างมากจากความพยายามที่จะรู้แจ้งต่อความจริงที่มีอยู่แล้วเช่นไร การดิ้นรนนั้นเป็นการสร้างทุกข์ไม่รู้จักจบสิ้น
พระเยซูคริสต์ท่านได้แสดงวาทะที่ว่า พระบิดาอยู่ในเรา เราอยู่ในพระบิดา และคำว่า “เรา” ในที่นี้ ผมคิดว่ามันหมายถึงทุกคน เหมือนพระพุทธเจ้าใช้คำว่า “ตถาคต” เราก็คือทุก ๆ ชีวิต
ข้อความในพระสูตรว่า สัตว์ทั้งหลายคือพระตถาคต แท้ที่จริงสัตว์ทั้งหลายคือตถาคต การกลับสู่ภาวะธรรมดาในตัวเองแล้วก็ยอมรับมันอย่างสิ้นเชิง เช่น กลัวอะไรอยู่ เรากับความกลัวเป็นอันเดียวกัน ความพยายามที่จะขจัดความกลัวเป็นความกลัวอีกรูปแบบหนึ่ง ความพยายามที่จะขจัดความทุกข์ ไม่รู้จักมัน ความทุกข์อันหนึ่งเกิดขึ้นแล้ว ก็เกิดตัวตนตัวหนึ่งที่มุ่งขจัดความทุกข์ ความต้องการขจัดความทุกข์ก็เป็นทุกข์ เป็นทุกข์ซ้อนทุกข์
ความพยายามที่จะบรรลุถึงความหลุดพ้นนั่นเป็นความทุกข์ทรมาน เนื่องจากพยายามที่จะหนีทุกข์ ความพยายามหนีทุกข์นี่เอง เมื่อเรานั่งสมาธิอย่างอยากได้ สมาธินั้นคือทางที่ไล่สมาธิออกจากตัว
ทันใดที่ความทุกข์เกิด ผมกับความทุกข์เป็นอันเดียวกัน ความทุกข์กับผมไม่ใช่ของสองสิ่ง ดังนั้นการเข้าแนบสนิทกับความจริงที่เป็นอยู่จริง ก็คือความหมายของการดำรงอยู่ ไม่ว่ามันจะสุขหรือทุกข์ ไม่ว่ามันจะฟุ้งซ่านหรือเป็นสมาธิ ผมกับสมาธิเป็นอันเดียวกัน ผมไม่เคยตกหล่นจากสมาธิ เมื่อความฟุ้งซ่านเกิด ผมก็คือความฟุ้งซ่าน ด้วยกรรมกิริยาอันนี้ แรงเสียดทานจะไม่มี ชีวิตจะกระโดดโลดเต้นไปตามท่วงทำนองของมัน เราจะเป็นสุขฝ่ายเดียวไม่ได้อยู่แล้ว ทุกข์ตลอดเวลาก็ไม่ได้ ความเป็นเรานั้นมันไม่ได้จำกัดอยู่อันหนึ่งอันใด มันจำกัด แต่เปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ
“เนื่องในความงาม” เป็นผลงานที่รวบรวมบทสนทนาและบทสัมภาษณ์ของท่านเขมานันทะ ในประเด็นเกี่ยวกับสุนทรียศาสตร์-ศิลปะและความงาม ซึ่งมีมุมมองในมิติทางศาสนาไว้อย่างหนักแน่นลึกซึ้ง อันมีที่มาจากการภาวนาและขัดเกลาชีวิตด้านใน (บางมุมมองท่านได้นำเสนอเปรียบเทียบความงามระหว่างโลกตะวันออกกับโลกตะวันตก)
“เนื่องในความงาม” พิมพ์ครั้งแรก พฤษภาคม ๒๕๔๖ โดย สนพ.อมรินทร์
#siamstr