Right Shift on Nostr: “ทำงานให้หนัก กินให้น้อย ...
“ทำงานให้หนัก กินให้น้อย เหลือเท่าไหร่เก็บบิตคอยน์”
วลีสุดลุ่มลึกจากบราเธอร์วิชิตในรายการแบไต๋
ที่กินใจบราเธอร์พิริยะและเหล่าบิตคอยเนอร์อย่างแรง
.
หลังจากได้ฟังแนวคิดการออมบิตคอยน์ของบราเธอร์วิชิต
บราเธอร์หนุ่ยก็ได้ยิงคำถามที่หลายคนเองก็สงสัย
.
“เก็บเป็นบิตคอยน์จนหมดแล้วจะเอาที่ไหนกิน?”
.
คำตอบของบราเธอร์วิชิต
มันช่างเรียบง่ายและลุ่มลึกในเวลาเดียวกัน
.
“พี่ชิตแดกก่อนเก็บไง พี่จะไปแดกอะไรกับบิตคอยน์อีกล่ะ?
บิตคอยน์มันเป็นเรื่องของอนาคต มันทำให้พี่รู้สึก secure
มันทำให้พี่ Low Time (Preference)
และทำให้เรากลับมาปรับปรุง ‘เกียรติ’ ของตัวเองได้
ถ้าวันนี้ยังแดกมากกว่าหา อย่าเพิ่งพูดถึงบิตคอยน์เลย
ไปจัดระเบียบชีวิตตัวเองก่อน!!”
.
อาจฟังดูดุดันและแข็งกระด้าง แต่สำหรับบิตคอยเนอร์
ล้วนแฝงไปด้วยแง่คิดในทุก ๆ คำ
.
โดยเฉพาะประโยคที่สื่อความหมายว่า “การเก็บออม
มันทำให้เรากลับมาปรับปรุง ‘เกียรติ’ ของตัวเองได้”
.
เป็นหนึ่งโควทที่บิตคอยเนอร์หลายคนประทับใจ
และถูกรีโควตอย่างคึกคักในสังคมนอสเตอร์
.
ไม่นานนัก บราเธอร์พิริยะก็ได้นำมาขยายความต่อ
ประกอบกับบทความของ จิมมี่ ซอง ใจความว่า
.
ผู้คนกำลังเจอกับปราการสุดโหดในการเก็บออม
.
ปราการแรก วินัยในการบริหารเงินให้เหลือเก็บ
ในสังคมที่กระตุ้นให้เราบริโภคอย่างฟุ่มเฟือย
.
ผู้คนมักจะใช้เทคนิคการกันเงินออมก่อนใช้
แต่มันก็ไม่เคยพอเพราะค่าใช้จ่ายสูงขึ้นทุกเดือน
.
ปราการสอง “เงินเฟียต” ที่ถูกผลิตเพิ่มตลอดเวลาทำให้
อำนาจในการจับจ่ายใช้สอยของเงินในมือเราลดลง
.
เงินออมที่ผู้คนสะสมมาอย่างยากลำบาก
มูลค่าของมันกำลังระเหยอยู่ตลอดเวลา
.
หลายคนที่มีเงินออมก็ต้องจำใจดึงเอาเงินส่วนนี้
มาใช้เพราะชีวิตที่แพงขึ้นทุกวัน
.
ซ้ำร้าย...บางคนต้องยอมเป็น “หนี้”
ไม่ใช่เพื่อการลงทุนแต่เพื่อการเอาชีวิตรอดไปวัน ๆ
.
เราค่อย ๆ ลืมความฝัน ลืมความหวัง เพราะในหัวมีแต่
การเอาชีวิตรอดในวันต่อวันอย่างไร้จุดหมาย
.
คนที่ทำดีไม่ได้ดี คนที่ทำชั่วกลับได้ดี
กลายเป็นสังคมด้านได้อายอด กลับตาลปัดกันไปหมด
.
มันสอนให้คุณต้องกล้าเป็นหนี้ก้อนโต แล้วด้านพอที่จะ
ฉวยโอกาสให้มากที่สุดพร้อมขยี้ทุกคนที่ขวางทาง
.
“โอกาสที่เราจะใช้ชีวิตได้อย่างมีเกียรติมันถูกขโมยไป”
.
นี่คือสิ่งที่บราเธอร์พิริยะได้รวบตึง
ให้พวกเราได้ฟังกันเต็ม ๆ ใน Bitcoin Talk 172
.
และพวกเราเราเองก็มีความตั้งใจอันแรงกล้าที่จะ
สื่อสารไปยังคนอื่น ๆ ที่ต้องเผชิญหน้ากับปัญหาเหล่านี้
.
เราต้องการโลกแบบนี้จริงหรือ?
.
เราต้องการชีวิตแบบนี้จริงหรือ?
.
เราต้องการ “เงิน” แบบนี้จริงหรือ?
.
หรือแท้จริง แล้วสิ่งที่เราต้องการตอนนี้
คือเงินที่สามารถทำหน้าที่เป็นเงิน
.
เงินที่เก็บรักษาความมั่งคั่ง เก็บรักษาพลังงานและเวลา
ของผู้คนที่ตรากตรำทำงานเพื่อให้ได้มันมา
.
เงินที่ไม่ถูกทำลายมูลค่า ไม่ถูกควบคุมแทรกแซง
จากผู้มีอำนาจและชนชั้นปกครองใด ๆ
.
เงินที่นำเอาความสามารถในการเก็บออม
กลับคืนสู่มือประชาชนคนเดินดินอย่างเรา ๆ
.
และเงินที่ว่า…
ก็ได้อยู่ในย่อหน้าแรกของบทความนี้เรียบร้อยแล้ว
#Siamstr
วลีสุดลุ่มลึกจากบราเธอร์วิชิตในรายการแบไต๋
ที่กินใจบราเธอร์พิริยะและเหล่าบิตคอยเนอร์อย่างแรง
.
หลังจากได้ฟังแนวคิดการออมบิตคอยน์ของบราเธอร์วิชิต
บราเธอร์หนุ่ยก็ได้ยิงคำถามที่หลายคนเองก็สงสัย
.
“เก็บเป็นบิตคอยน์จนหมดแล้วจะเอาที่ไหนกิน?”
.
คำตอบของบราเธอร์วิชิต
มันช่างเรียบง่ายและลุ่มลึกในเวลาเดียวกัน
.
“พี่ชิตแดกก่อนเก็บไง พี่จะไปแดกอะไรกับบิตคอยน์อีกล่ะ?
บิตคอยน์มันเป็นเรื่องของอนาคต มันทำให้พี่รู้สึก secure
มันทำให้พี่ Low Time (Preference)
และทำให้เรากลับมาปรับปรุง ‘เกียรติ’ ของตัวเองได้
ถ้าวันนี้ยังแดกมากกว่าหา อย่าเพิ่งพูดถึงบิตคอยน์เลย
ไปจัดระเบียบชีวิตตัวเองก่อน!!”
.
อาจฟังดูดุดันและแข็งกระด้าง แต่สำหรับบิตคอยเนอร์
ล้วนแฝงไปด้วยแง่คิดในทุก ๆ คำ
.
โดยเฉพาะประโยคที่สื่อความหมายว่า “การเก็บออม
มันทำให้เรากลับมาปรับปรุง ‘เกียรติ’ ของตัวเองได้”
.
เป็นหนึ่งโควทที่บิตคอยเนอร์หลายคนประทับใจ
และถูกรีโควตอย่างคึกคักในสังคมนอสเตอร์
.
ไม่นานนัก บราเธอร์พิริยะก็ได้นำมาขยายความต่อ
ประกอบกับบทความของ จิมมี่ ซอง ใจความว่า
.
ผู้คนกำลังเจอกับปราการสุดโหดในการเก็บออม
.
ปราการแรก วินัยในการบริหารเงินให้เหลือเก็บ
ในสังคมที่กระตุ้นให้เราบริโภคอย่างฟุ่มเฟือย
.
ผู้คนมักจะใช้เทคนิคการกันเงินออมก่อนใช้
แต่มันก็ไม่เคยพอเพราะค่าใช้จ่ายสูงขึ้นทุกเดือน
.
ปราการสอง “เงินเฟียต” ที่ถูกผลิตเพิ่มตลอดเวลาทำให้
อำนาจในการจับจ่ายใช้สอยของเงินในมือเราลดลง
.
เงินออมที่ผู้คนสะสมมาอย่างยากลำบาก
มูลค่าของมันกำลังระเหยอยู่ตลอดเวลา
.
หลายคนที่มีเงินออมก็ต้องจำใจดึงเอาเงินส่วนนี้
มาใช้เพราะชีวิตที่แพงขึ้นทุกวัน
.
ซ้ำร้าย...บางคนต้องยอมเป็น “หนี้”
ไม่ใช่เพื่อการลงทุนแต่เพื่อการเอาชีวิตรอดไปวัน ๆ
.
เราค่อย ๆ ลืมความฝัน ลืมความหวัง เพราะในหัวมีแต่
การเอาชีวิตรอดในวันต่อวันอย่างไร้จุดหมาย
.
คนที่ทำดีไม่ได้ดี คนที่ทำชั่วกลับได้ดี
กลายเป็นสังคมด้านได้อายอด กลับตาลปัดกันไปหมด
.
มันสอนให้คุณต้องกล้าเป็นหนี้ก้อนโต แล้วด้านพอที่จะ
ฉวยโอกาสให้มากที่สุดพร้อมขยี้ทุกคนที่ขวางทาง
.
“โอกาสที่เราจะใช้ชีวิตได้อย่างมีเกียรติมันถูกขโมยไป”
.
นี่คือสิ่งที่บราเธอร์พิริยะได้รวบตึง
ให้พวกเราได้ฟังกันเต็ม ๆ ใน Bitcoin Talk 172
.
และพวกเราเราเองก็มีความตั้งใจอันแรงกล้าที่จะ
สื่อสารไปยังคนอื่น ๆ ที่ต้องเผชิญหน้ากับปัญหาเหล่านี้
.
เราต้องการโลกแบบนี้จริงหรือ?
.
เราต้องการชีวิตแบบนี้จริงหรือ?
.
เราต้องการ “เงิน” แบบนี้จริงหรือ?
.
หรือแท้จริง แล้วสิ่งที่เราต้องการตอนนี้
คือเงินที่สามารถทำหน้าที่เป็นเงิน
.
เงินที่เก็บรักษาความมั่งคั่ง เก็บรักษาพลังงานและเวลา
ของผู้คนที่ตรากตรำทำงานเพื่อให้ได้มันมา
.
เงินที่ไม่ถูกทำลายมูลค่า ไม่ถูกควบคุมแทรกแซง
จากผู้มีอำนาจและชนชั้นปกครองใด ๆ
.
เงินที่นำเอาความสามารถในการเก็บออม
กลับคืนสู่มือประชาชนคนเดินดินอย่างเรา ๆ
.
และเงินที่ว่า…
ก็ได้อยู่ในย่อหน้าแรกของบทความนี้เรียบร้อยแล้ว
#Siamstr