Somnuke on Nostr: ...
รัฐสวัสดิการคือทางออกของคุณภาพชีวิตที่ดีของประชาชน?
อาจจะใช่ ถ้าเราวัดผลมันแค่ปีสองปี เพราะมันจะดีแค่ระยะสั้นเท่านั้น และระยะยาวมันจะนำพามาซึ่งปัญหาใหญ่
.
ค่าใช้จ่ายมันไม่มีวันพอ ถ้าประชาชนไม่ร่วมแรงร่วมใจกันลุกขึ้นมาสร้างรายได้
.
ผลพวงจากระบบเฟียตที่ครองโลกมายาวนาน ทำให้ความมั่งคั่งของประชาชนถูกผ่องถ่ายไปออกไปโดยที่เขาไม่รู้ตัว ผู้คนจะค่อยๆ พึ่งพาตัวเองไม่ได้ ไม่สามารถอยู่รอดถ้าไม่ได้รับการช่วยเหลือจาก "ฮีโร่"
ประชาชนจะไม่มีทางเลือกนอกจากรอรับการช่วยเหลือไปเรื่อยๆ และรัฐก็ไม่สามารถหยุดอุดหนุนสวัสดิการได้ แม้ว่าอยากจะลดบางส่วนก็ตาม เพราะหยุดเมื่อไร ผู้คนส่วนใหญ่จะอดอยากและตกระกำลำบากทันที
.
เฟียตแทรกแซงกลไกธรรมชาติ จากที่มนุษย์ต้องดิ้นรนและแข่งขันเพื่อการเอาตัวรอด บิดเบี้ยวมาสู่การที่มนุษย์จำเป็นต้อง "พึ่งพา" ผู้ปกครองเพื่อความอยู่รอด และมันวิวัฒนาการ
.
ผู้คนจะต้องการมันมากขึ้น มากขึ้น มากขึ้น มากขึ้น
.
เป็นวงจรอุบาทว์ไร้ที่สิ้นสุด เงินที่เสกหรือกู้มาใส่ มันค่อยๆ ร่อยหรอลง แถมยังสร้างเงินเฟ้อ ราคาข้าวของแพงขึ้นตามเม็ดเงินที่อัดฉีดเข้ามา เพราะมูลค่าทางเศรษฐกิจของประเทศมันไม่ได้เพิ่มตาม
.
เมื่อผู้คนเสพติดการช่วยเหลือ สัญชาตญานการเอาตัวรอดก็ลดลง เขาจะเรียกร้องมันมากขึ้น เป็นไปได้ขอให้มีเงินอุดหนุนจากรัฐในทุกๆ ส่วนของชีวิต
.
ทุกการกระทำมีราคาต้องจ่าย ประชาชนไม่รู้ตัวเลยว่าอนาคต มีนรกบนดินรออยู่ เพราะเงินที่หามาได้มันไม่พอ มันต้องดึงมาจากในอนาคต ยังไม่นับการจัดสรรงบประมาณที่ไร้ประสิทธภาพ
.
งบทั้งหมดกว่าครึ่งถูกใช้เป็นค่าจ้างผู้ปฏิบัติงาน และ 30% ไหลไปกองอยู่กับกลุ่มคนใกล้ที่ใกล้ชิดกับผู้ถืออำนาจ อาจจะแค่ 10-20% ที่ไหลไปถึงมือคนยากจนหรืออาจจะน้อยกว่านั้น..
.
ช่วงแรกมันก็ดี ไม่เห็นมีปัญหาอะไร ก็มันจะไม่ดีได้ไง ลองนึกภาพว่ามันเสมือนการใช้บัตรเครดิต ตอนรูดซื้อนั่นซื้อนี่ เอาเงินไปใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่าย ซื้อความสุขความสบายระยะสั้น ทุกอย่างมันแฮปปี้ แต่ตอนใช้คืนล่ะมึงเอ้ยยย ยิ่ง Leverage สูงๆ สร้างหนี้เกินตัวมากๆ ยิ่งไม่อยากจะคิด รู้ตัวอีกทีเป็นหนี้บัตร 10 ใบเต็มวงเงิน เอาบัตรนั้นมาโปะบัตรนี้ พอกหนี้มากขึ้นทุกวัน สุดท้ายก็พังพินาศ
.
มันมีคนบางกลุ่มที่ได้ประโยชน์มากกว่าคนอื่น อิ่มหนำสำราญกับการเอาขันมารองเงิน ที่รั่วออกมาจากกะละมังที่ใช้ใส่สิ่งที่เรียกว่างบประมาณแผ่นดิน
.
และทิ้งขี้กองยิ่งใหญ่ ที่มาพร้อมความบรรลัยที่ใหญ่ยิ่ง โดยไม่ต้องรับผิดชอบอะไร
.
ความจริงแม่งช้า! กว่าทุกคนจะโดนลงโทษจากการกระทำนี้ มันก็อาจจะผ่านไปหลายปี ผ่านไปนานจนเราไม่รู้ว่า ความพังพินาศที่เกิดขึ้นมันมาจากใคร มันมาจากนโยบายอะไร
.
เมื่อไรก็ตามที่วงจรนี้ถูกปิดลง ปิรามิดบู้บี้รูปทรงน่าเกลียดแห่งการอยู่รอดนี้ จะพังทลายลงอย่างรวดเร็ว ผู้คนส่วนใหญ่ของโลกจะอดอยากและประสบความยากลำบากอย่างที่สุด เพราะเขาไม่สามารถพึ่งพาตัวเองได้เลย
.
คนที่ไม่ยอมอดตาย พวกเขาก็จะดิ้นรนมีชีวิตรอดทุกวิถีทาง โดยไม่สนวิธีการ คุณธรรม จริยธรรม จิตสำนึกใดๆ บ้านเมืองเกิดความโกลาหลวุ่นวายไปทั่วทุกสารทิศ
.
คุณจะยอมอดตายวันนี้ หรือคุณจะปล้นคนอื่นเพื่อให้ตัวเองมีชีวิตรอดไปอีกวัน
.
ณ วันนี้ โลกเราจึงอยู่ในสถานะ กลืนไม่เข้า คายไม่ออก เพราะอำนาจในการควบคุมเงินมันดันไปอยู่ในมือมนุษย์ และมนุษย์ผู้นั้นก็ทำเพื่อผลประโยชน์ตัวเอง แต่คนที่รับผิดชอบคือประชาชน
.
คนส่วนใหญ่ อาจจะไม่ต้องรอรับการช่วยเหลืออย่างทุกวันนี้ก็ได้ ถ้าเขาไม่ถูกสูบความมั่งคั่งออกไปจากเงินที่มันเสื่อมค่า ที่เรียกชื่อทางการน่ารักๆ ว่า "เงินเฟ้อ"
#Siamstr
อาจจะใช่ ถ้าเราวัดผลมันแค่ปีสองปี เพราะมันจะดีแค่ระยะสั้นเท่านั้น และระยะยาวมันจะนำพามาซึ่งปัญหาใหญ่
.
ค่าใช้จ่ายมันไม่มีวันพอ ถ้าประชาชนไม่ร่วมแรงร่วมใจกันลุกขึ้นมาสร้างรายได้
.
ผลพวงจากระบบเฟียตที่ครองโลกมายาวนาน ทำให้ความมั่งคั่งของประชาชนถูกผ่องถ่ายไปออกไปโดยที่เขาไม่รู้ตัว ผู้คนจะค่อยๆ พึ่งพาตัวเองไม่ได้ ไม่สามารถอยู่รอดถ้าไม่ได้รับการช่วยเหลือจาก "ฮีโร่"
ประชาชนจะไม่มีทางเลือกนอกจากรอรับการช่วยเหลือไปเรื่อยๆ และรัฐก็ไม่สามารถหยุดอุดหนุนสวัสดิการได้ แม้ว่าอยากจะลดบางส่วนก็ตาม เพราะหยุดเมื่อไร ผู้คนส่วนใหญ่จะอดอยากและตกระกำลำบากทันที
.
เฟียตแทรกแซงกลไกธรรมชาติ จากที่มนุษย์ต้องดิ้นรนและแข่งขันเพื่อการเอาตัวรอด บิดเบี้ยวมาสู่การที่มนุษย์จำเป็นต้อง "พึ่งพา" ผู้ปกครองเพื่อความอยู่รอด และมันวิวัฒนาการ
.
ผู้คนจะต้องการมันมากขึ้น มากขึ้น มากขึ้น มากขึ้น
.
เป็นวงจรอุบาทว์ไร้ที่สิ้นสุด เงินที่เสกหรือกู้มาใส่ มันค่อยๆ ร่อยหรอลง แถมยังสร้างเงินเฟ้อ ราคาข้าวของแพงขึ้นตามเม็ดเงินที่อัดฉีดเข้ามา เพราะมูลค่าทางเศรษฐกิจของประเทศมันไม่ได้เพิ่มตาม
.
เมื่อผู้คนเสพติดการช่วยเหลือ สัญชาตญานการเอาตัวรอดก็ลดลง เขาจะเรียกร้องมันมากขึ้น เป็นไปได้ขอให้มีเงินอุดหนุนจากรัฐในทุกๆ ส่วนของชีวิต
.
ทุกการกระทำมีราคาต้องจ่าย ประชาชนไม่รู้ตัวเลยว่าอนาคต มีนรกบนดินรออยู่ เพราะเงินที่หามาได้มันไม่พอ มันต้องดึงมาจากในอนาคต ยังไม่นับการจัดสรรงบประมาณที่ไร้ประสิทธภาพ
.
งบทั้งหมดกว่าครึ่งถูกใช้เป็นค่าจ้างผู้ปฏิบัติงาน และ 30% ไหลไปกองอยู่กับกลุ่มคนใกล้ที่ใกล้ชิดกับผู้ถืออำนาจ อาจจะแค่ 10-20% ที่ไหลไปถึงมือคนยากจนหรืออาจจะน้อยกว่านั้น..
.
ช่วงแรกมันก็ดี ไม่เห็นมีปัญหาอะไร ก็มันจะไม่ดีได้ไง ลองนึกภาพว่ามันเสมือนการใช้บัตรเครดิต ตอนรูดซื้อนั่นซื้อนี่ เอาเงินไปใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่าย ซื้อความสุขความสบายระยะสั้น ทุกอย่างมันแฮปปี้ แต่ตอนใช้คืนล่ะมึงเอ้ยยย ยิ่ง Leverage สูงๆ สร้างหนี้เกินตัวมากๆ ยิ่งไม่อยากจะคิด รู้ตัวอีกทีเป็นหนี้บัตร 10 ใบเต็มวงเงิน เอาบัตรนั้นมาโปะบัตรนี้ พอกหนี้มากขึ้นทุกวัน สุดท้ายก็พังพินาศ
.
มันมีคนบางกลุ่มที่ได้ประโยชน์มากกว่าคนอื่น อิ่มหนำสำราญกับการเอาขันมารองเงิน ที่รั่วออกมาจากกะละมังที่ใช้ใส่สิ่งที่เรียกว่างบประมาณแผ่นดิน
.
และทิ้งขี้กองยิ่งใหญ่ ที่มาพร้อมความบรรลัยที่ใหญ่ยิ่ง โดยไม่ต้องรับผิดชอบอะไร
.
ความจริงแม่งช้า! กว่าทุกคนจะโดนลงโทษจากการกระทำนี้ มันก็อาจจะผ่านไปหลายปี ผ่านไปนานจนเราไม่รู้ว่า ความพังพินาศที่เกิดขึ้นมันมาจากใคร มันมาจากนโยบายอะไร
.
เมื่อไรก็ตามที่วงจรนี้ถูกปิดลง ปิรามิดบู้บี้รูปทรงน่าเกลียดแห่งการอยู่รอดนี้ จะพังทลายลงอย่างรวดเร็ว ผู้คนส่วนใหญ่ของโลกจะอดอยากและประสบความยากลำบากอย่างที่สุด เพราะเขาไม่สามารถพึ่งพาตัวเองได้เลย
.
คนที่ไม่ยอมอดตาย พวกเขาก็จะดิ้นรนมีชีวิตรอดทุกวิถีทาง โดยไม่สนวิธีการ คุณธรรม จริยธรรม จิตสำนึกใดๆ บ้านเมืองเกิดความโกลาหลวุ่นวายไปทั่วทุกสารทิศ
.
คุณจะยอมอดตายวันนี้ หรือคุณจะปล้นคนอื่นเพื่อให้ตัวเองมีชีวิตรอดไปอีกวัน
.
ณ วันนี้ โลกเราจึงอยู่ในสถานะ กลืนไม่เข้า คายไม่ออก เพราะอำนาจในการควบคุมเงินมันดันไปอยู่ในมือมนุษย์ และมนุษย์ผู้นั้นก็ทำเพื่อผลประโยชน์ตัวเอง แต่คนที่รับผิดชอบคือประชาชน
.
คนส่วนใหญ่ อาจจะไม่ต้องรอรับการช่วยเหลืออย่างทุกวันนี้ก็ได้ ถ้าเขาไม่ถูกสูบความมั่งคั่งออกไปจากเงินที่มันเสื่อมค่า ที่เรียกชื่อทางการน่ารักๆ ว่า "เงินเฟ้อ"
#Siamstr