Somnuke on Nostr: ...
ต้องมองอีกมุมว่าหากมันล้มเหลวไม่เป็นไปอย่างที่คิดล่ะ ถ้า "เงินที่เดี๋ยวก็ได้มาจ่ายหนี้" มันหามาไม่ได้เราจะทำยังไง?
ต้องหาเงินก้อนใหม่จากการกู้เพิ่มมาสร้างผลกำไรเพื่อเอาไปจ่ายหนี้เก่าพร้อมกับหนี้ใหม่ไหม? แล้วถ้าไม่เป็นไปตามที่วางแผนไว้อีกล่ะทำยังไงดี วนบูปอีกสักรอบไหมเผื่อรอบหน้าฟลุ๊ก
การเติบโตจากการสร้างหนี้มันใช้การได้ และโลกเราก็ใช้มันมานานหลายทศวรรษ เพียงแต่มันไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ไม่ใช่ทุกบริบทที่จะใช้หนี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ
บริบทการเติบโตด้วยหนี้นี้ประเทศที่ร่ำรวยจะตักตวงผลประโยชน์จากมันได้เต็มเม็ดเต็มหน่วยเพราะหลักๆ มันใช้ไปกับการวางโครงสร้างการสูบทรัพยากรและความมั่งคั่งจากประเทศที่ด้อยกว่า มันแทบไม่เสี่ยง มันควบคุมได้ แทบจะเรียกได้ว่าเสือนอนกิน
แต่วิธีการนี้มันสร้างความเสี่ยงมหาศาลให้กับประเทศยากจนหรือกำลังพัฒนา ประเทศเหล่านี้มักโดนล่อให้ลงทุนเพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับการโดนสูบทรัพยากร ที่สุดท้ายแล้วผลประโยชน์ส่วนใหญ่จะไปตกอยู่ที่ประเทศร่ำรวย แม้จะกู้มากเท่าไรก็ไม่สามารถยกระดับประเทศตัวเองให้ร่ำรวยได้ ติดหล่มกับดักกำลังพัฒนาตลอดไป
ถึงมันทำแล้วเวิร์ก สิ่งที่ต้องเจอไม่ว่าจะเป็นประเทศกำลังพัฒนาหรือประเทศร่ำรวยก็ตาม
คือการอัดฉีดหนี้มูลค่าเท่าเดิมมันจะกระตุ้นการเติบโตได้น้อยลงเรื่อยๆ จาก 1 ดอลดันเศรษฐกิจได้ 10 ดอล จะเหลือ 5 เหลือ 1 จนท้ายที่สุดจะขาดทุน การเติบโตจะต่ำเม็ดเงินที่ลงทุน เพราะมันไม่ได้สร้าง productivity ที่แท้จริง แต่ความมั่งคั่งของประชาชนถูกทำลายไปเรียบร้อยแล้วจากการอัดเงินเข้ามาในระบบ
ถ้าได้อ่าน Structural Adjustment of IMF & World Bank ที่ไรท์ชิฟท์ได้แชร์ไปจะเห็นภาพมากขึ้นครับ
ต้องหาเงินก้อนใหม่จากการกู้เพิ่มมาสร้างผลกำไรเพื่อเอาไปจ่ายหนี้เก่าพร้อมกับหนี้ใหม่ไหม? แล้วถ้าไม่เป็นไปตามที่วางแผนไว้อีกล่ะทำยังไงดี วนบูปอีกสักรอบไหมเผื่อรอบหน้าฟลุ๊ก
การเติบโตจากการสร้างหนี้มันใช้การได้ และโลกเราก็ใช้มันมานานหลายทศวรรษ เพียงแต่มันไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ไม่ใช่ทุกบริบทที่จะใช้หนี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ
บริบทการเติบโตด้วยหนี้นี้ประเทศที่ร่ำรวยจะตักตวงผลประโยชน์จากมันได้เต็มเม็ดเต็มหน่วยเพราะหลักๆ มันใช้ไปกับการวางโครงสร้างการสูบทรัพยากรและความมั่งคั่งจากประเทศที่ด้อยกว่า มันแทบไม่เสี่ยง มันควบคุมได้ แทบจะเรียกได้ว่าเสือนอนกิน
แต่วิธีการนี้มันสร้างความเสี่ยงมหาศาลให้กับประเทศยากจนหรือกำลังพัฒนา ประเทศเหล่านี้มักโดนล่อให้ลงทุนเพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับการโดนสูบทรัพยากร ที่สุดท้ายแล้วผลประโยชน์ส่วนใหญ่จะไปตกอยู่ที่ประเทศร่ำรวย แม้จะกู้มากเท่าไรก็ไม่สามารถยกระดับประเทศตัวเองให้ร่ำรวยได้ ติดหล่มกับดักกำลังพัฒนาตลอดไป
ถึงมันทำแล้วเวิร์ก สิ่งที่ต้องเจอไม่ว่าจะเป็นประเทศกำลังพัฒนาหรือประเทศร่ำรวยก็ตาม
คือการอัดฉีดหนี้มูลค่าเท่าเดิมมันจะกระตุ้นการเติบโตได้น้อยลงเรื่อยๆ จาก 1 ดอลดันเศรษฐกิจได้ 10 ดอล จะเหลือ 5 เหลือ 1 จนท้ายที่สุดจะขาดทุน การเติบโตจะต่ำเม็ดเงินที่ลงทุน เพราะมันไม่ได้สร้าง productivity ที่แท้จริง แต่ความมั่งคั่งของประชาชนถูกทำลายไปเรียบร้อยแล้วจากการอัดเงินเข้ามาในระบบ
ถ้าได้อ่าน Structural Adjustment of IMF & World Bank ที่ไรท์ชิฟท์ได้แชร์ไปจะเห็นภาพมากขึ้นครับ