Bob on Nostr: งานเต้นรำอันไม่อาจหวนคืน เวลา ...
งานเต้นรำอันไม่อาจหวนคืน
เวลา เป็นสิ่งที่ทุกคนต่างรู้ความหมายโดยไม่ต้องขยายความเพิ่ม
เวลา เป็นข้อจำกัดของมนุษย์ที่ไม่อาจเลี่ยง
ไม่ว่าจะไม้บรรทัดขนาดเท่าใด วินาที ชั่วโมง เดือน ทศวรรษ
ทุกคนล้วนมีเวลาบนโลกอย่างจำกัด...
และเวลาของทุกคน ไหลไปอย่างเท่าเทียม
แม้จะมีหน่วยวัดที่ชัดเจน และอัตราไหลที่เท่าเทียม
แล้วไซร้ การรับรู้เวลาของผู้คนถึงแตกต่างกัน
คนหนึ่งจดจ่ออยู่กับอนาคต คนหนึ่งใช้ชีวิตอยู่ในปัจจุบัน
ในขณะที่อีกคนหยุดยิ่ง และปล่อยให้เวลาไหลผ่านไป
เวลาของคนเหล่านั้น ไหลไปอย่างไม่เท่าเทียม อย่างนั้นหรือ
การจมอยู่กับอดีต เป็นเพียงการขวาง กระแสเวลาอันไม่หวนกลับ
การกังวลกับอนาคต เปรียบเสมือนภาพลวงของปัจจุบัน ที่ไม่อาจมาถึง
การยอมรับตนในกาลปัจจุบัน หาใช่หยุดการรับรู้กระแสของเวลา
แต่เป็นการรับรู้ธรรมชาติ ของสิ่งที่ไม่อาจหวนคืน
ในโลกอันเต็มไปด้วยข้อมูล เต็มไปด้วยอารยธรรมทางเทคโนโลยี
ที่พร้อมจะกระตุ้นความ อยากได้ อยากมี อยากเป็น ของผู้คนอยู่ทุกชั่วขณะ
และพร้อมจะขโมยเวลาของคนขาดสติ อย่างไม่ใยดี
การขจัดสิ่งรบกวนภายนอก และอยู่ในกาลในปัจจุบัน
คือการจัดสรรท่วงท่า และเต้นรำไปตามจังหวะของกระแสเวลา
ทุกคนล้วนมีข้อบกพร่อง ชีวิตล้วนไม่สมบูรณ์แบบ
ท่วงท่าและลีลาการเต้นของคนรอบข้าง อาจไม่เหมาะสมสำหรับคนอื่น
การยอมรับ ในความไม่สมบูรณ์แบบ ในความผิดพลาด และในการแตกสลาย
คือจุดเริ่มต้น ของการค้นหาท่วงท่าที่เหมาะสมแก่ตน
ภายใต้กระแสเวลาที่มีจังหวะของตัวเอง และรับรู้ได้ทั่วกัน
หลายคนหยุดเต้น หลายคนเต้นนำ
และอีกมากมายเต้นตามท่วงท่าของผู้อื่น
โอบกอดในสิ่งที่ตนเป็น ดื่มด่ำไปกับปัจจุบัน
ยอมรับในกระแสและจังหวะของเวลา
ค้นหาท่วงท่า และตัดชุดเต้นรำที่เหมาะสมแก่ตนเอง
เพื่อเต้นไปอย่างภาคภูมิ ในงานเต้นรำอันไม่อาจหวนคืน
ที่เรียกว่า "ชีวิต"
Bob, the red panda
#siamstr
เวลา เป็นสิ่งที่ทุกคนต่างรู้ความหมายโดยไม่ต้องขยายความเพิ่ม
เวลา เป็นข้อจำกัดของมนุษย์ที่ไม่อาจเลี่ยง
ไม่ว่าจะไม้บรรทัดขนาดเท่าใด วินาที ชั่วโมง เดือน ทศวรรษ
ทุกคนล้วนมีเวลาบนโลกอย่างจำกัด...
และเวลาของทุกคน ไหลไปอย่างเท่าเทียม
แม้จะมีหน่วยวัดที่ชัดเจน และอัตราไหลที่เท่าเทียม
แล้วไซร้ การรับรู้เวลาของผู้คนถึงแตกต่างกัน
คนหนึ่งจดจ่ออยู่กับอนาคต คนหนึ่งใช้ชีวิตอยู่ในปัจจุบัน
ในขณะที่อีกคนหยุดยิ่ง และปล่อยให้เวลาไหลผ่านไป
เวลาของคนเหล่านั้น ไหลไปอย่างไม่เท่าเทียม อย่างนั้นหรือ
การจมอยู่กับอดีต เป็นเพียงการขวาง กระแสเวลาอันไม่หวนกลับ
การกังวลกับอนาคต เปรียบเสมือนภาพลวงของปัจจุบัน ที่ไม่อาจมาถึง
การยอมรับตนในกาลปัจจุบัน หาใช่หยุดการรับรู้กระแสของเวลา
แต่เป็นการรับรู้ธรรมชาติ ของสิ่งที่ไม่อาจหวนคืน
ในโลกอันเต็มไปด้วยข้อมูล เต็มไปด้วยอารยธรรมทางเทคโนโลยี
ที่พร้อมจะกระตุ้นความ อยากได้ อยากมี อยากเป็น ของผู้คนอยู่ทุกชั่วขณะ
และพร้อมจะขโมยเวลาของคนขาดสติ อย่างไม่ใยดี
การขจัดสิ่งรบกวนภายนอก และอยู่ในกาลในปัจจุบัน
คือการจัดสรรท่วงท่า และเต้นรำไปตามจังหวะของกระแสเวลา
ทุกคนล้วนมีข้อบกพร่อง ชีวิตล้วนไม่สมบูรณ์แบบ
ท่วงท่าและลีลาการเต้นของคนรอบข้าง อาจไม่เหมาะสมสำหรับคนอื่น
การยอมรับ ในความไม่สมบูรณ์แบบ ในความผิดพลาด และในการแตกสลาย
คือจุดเริ่มต้น ของการค้นหาท่วงท่าที่เหมาะสมแก่ตน
ภายใต้กระแสเวลาที่มีจังหวะของตัวเอง และรับรู้ได้ทั่วกัน
หลายคนหยุดเต้น หลายคนเต้นนำ
และอีกมากมายเต้นตามท่วงท่าของผู้อื่น
โอบกอดในสิ่งที่ตนเป็น ดื่มด่ำไปกับปัจจุบัน
ยอมรับในกระแสและจังหวะของเวลา
ค้นหาท่วงท่า และตัดชุดเต้นรำที่เหมาะสมแก่ตนเอง
เพื่อเต้นไปอย่างภาคภูมิ ในงานเต้นรำอันไม่อาจหวนคืน
ที่เรียกว่า "ชีวิต"
Bob, the red panda
#siamstr