journaling_our_journey on Nostr: ...

เวลาที่เราพูดถึงคนที่เป็นโรคซึมเศร้า
หลายคนจะนึกถึงภาพของคนที่ inactive ในการใช้ชีวิต
.
.
.
ยกตัวอย่างเช่น
คนที่นอนอยู่บนเตียงทั้งวัน
ไม่มีแรงแม้แต่จะลุกออกจากเตียงเพื่อไปอาบน้ำ
เป็นต้น
.
.
.
ภาพดังกล่าวสะท้อนความเป็นจริงของหลายคนที่เป็นโรคซึมเศร้าก็จริง
แต่ภาพดังกล่าวไม่ใช่ “ทั้งหมด” ของคนที่เป็นโรคซึมเศร้า
.
.
.
หลายคนที่ผมได้มีโอกาสพูดคุยด้วย…มีชีวิตที่ active มากๆครับ
.
.
.
พวกเขาตื่นตั้งแต่เช้ามืดเพื่อมาออกกำลังกาย
พวกเขาทำงานไม่ต่ำกว่า 8-9 ชั่วโมง
พวกเขาเล่นกับลูกหลังจากที่ลูกกลับมาจากโรงเรียน
พวกเขาทำอาหารและทานข้าวกับคนในครอบครัว
ฯลฯ
.
.
.
พวกเขา active ในการใช้ชีวิตแต่ละวันมากๆ
แต่พวกเขาก็เป็นโรคซึมเศร้าด้วยเช่นกัน
.
.
.
ผมคิดว่านี่คือ “ความน่ากลัว” อย่างหนึ่งของโรคซึมเศร้าครับ
.
.
.
กล่าวคือ
โรคซึมเศร้ามี “หน้าตา” ที่หลากหลายมาก
.
.
.
ตั้งแต่ “หน้าตา” ของคนที่นอนซึมอยู่บนเตียงทั้งวัน
ไปจนถึง “หน้าตา” ของคนที่ใช้ชีวิตในแต่ละวันได้อย่าง ‘productive’ สุดๆ
.
.
.
หลายคนอาจจะรู้สึก “เอะใจ” ขึ้นมา
หากคนใกล้ตัวมี “หน้าตา” แบบแรก
ส่งผลให้คนใกล้ตัวได้รับการดูแลโดยผู้เชี่ยวชาญ (เช่น นักจิตวิทยา จิตแพทย์) อย่างทันท่วงที
.
.
.
แต่ถ้าหากคนใกล้ตัวมี “หน้าตา” แบบหลังล่ะก็
เราอาจจะไม่ได้รู้สึก “เอะใจ” เลยแม้แต่นิดเดียว
.
.
.
จนกระทั่ง…มัน “สายเกินไป” แล้วครับ

#จิตวิทยา #siamstr