T21 on Nostr: Lv0 (สถานะพื้นฐาน): ไม่มีรัฐ ...
Lv0 (สถานะพื้นฐาน): ไม่มีรัฐ ทุกคนมีสิทธิเหนือร่างกายและทรัพย์สินของตัวเองเต็มที่ รวมไปถึงสิทธิในการใช้ความรุนแรงเพื่อปกป้องสิทธิของตัวเองได้ในกรณีที่มีไอ้ชั่วหรือไอ้บ้าบางคน(ซึ่งเป็นส่วนน้อยในสังคม) พยายามจะใช้ความสามารถในการใช้ความรุนแรงของมันมาคุกคามสิทธิของเรา
Lv1: ประชากรทุกคนในพื้นที่นั้นยินยอมยกสิทธิและความสามารถในการใช้ความรุนแรงให้แก่องค์กรที่เรียกว่ารัฐ ซึ่งทำให้รัฐกลายเป็นผู้ผูกขาดการใช้ความรุนแรงเพียงหนึ่งเดียวในพื้นที่นั้น โดยคาดหวังว่าจะเป็นการลดความเป็นไปได้ที่จะเกิดการสูญเสียชีวิตหรือทรัพย์สินจากการมีไอ้ชั่วหรือไอ้บ้าคนไหนใช้ความรุนแรงมาละเมิดสิทธิเหนือร่างกายและทรัพย์สินของเรา รวมไปถึงการให้รัฐเป็นผู้ใช้ความรุนแรงแก้ไขปัญหาเพื่อประชาชนในกรณีที่มีความจำเป็นต้องใช้ความรุนแรงแก้ไขปัญหานั้น เช่น การไกล่เกลี่ยข้อพิพาท หรือการปกป้องประชาชนจากการรุกรานโดยรัฐอื่น (+มีการเก็บภาษีเท่าที่จำเป็นสำหรับค่าใช้จ่ายของการปฏิบัติหน้าที่นี้ของรัฐ)
Lv2: ประชาชนของรัฐยอมยกสิทธิเหนือทรัพย์สินของตนให้แก่รัฐ ผ่านการมอบอำนาจให้รัฐสามารถเรียกเก็บภาษี เวนคืนทรัพย์สิน หรือจำกัดเสรีภาพในการซื้อ ถือ ขาย ทรัพย์สินของประชาชนตามดุลยพินิจของตัวรัฐเอง ซึ่งอีกนัยหนึ่งก็คือ การยอมละทิ้งเสรีภาพในการเลือกใช้ทรัพยากรของตัวเองในการแก้ไขปัญหา เปลี่ยนเป็นการคาดหวังให้รัฐแก้ปัญหาโดยทั่วไปให้กับประชาชนภายใต้วาทกรรม "นโยบายรัฐ" หรือ "การจัดสรรทรัพยากรโดยรัฐ"
Lv3: ประชาชนยอมยกสิทธิและเสรีภาพเหนือร่างกายตนเองให้รัฐอย่างสมบูรณ์ มนุษย์มีคุณค่าแค่เพียงทรัพยากรของรัฐ ที่ถูกบงการจัดสรรตามความเห็นของผู้กุมอำนาจรัฐ ไม่ต่างจากมดงานหรือปลวกงานแต่อย่างใด
#Siamstr
Lv1: ประชากรทุกคนในพื้นที่นั้นยินยอมยกสิทธิและความสามารถในการใช้ความรุนแรงให้แก่องค์กรที่เรียกว่ารัฐ ซึ่งทำให้รัฐกลายเป็นผู้ผูกขาดการใช้ความรุนแรงเพียงหนึ่งเดียวในพื้นที่นั้น โดยคาดหวังว่าจะเป็นการลดความเป็นไปได้ที่จะเกิดการสูญเสียชีวิตหรือทรัพย์สินจากการมีไอ้ชั่วหรือไอ้บ้าคนไหนใช้ความรุนแรงมาละเมิดสิทธิเหนือร่างกายและทรัพย์สินของเรา รวมไปถึงการให้รัฐเป็นผู้ใช้ความรุนแรงแก้ไขปัญหาเพื่อประชาชนในกรณีที่มีความจำเป็นต้องใช้ความรุนแรงแก้ไขปัญหานั้น เช่น การไกล่เกลี่ยข้อพิพาท หรือการปกป้องประชาชนจากการรุกรานโดยรัฐอื่น (+มีการเก็บภาษีเท่าที่จำเป็นสำหรับค่าใช้จ่ายของการปฏิบัติหน้าที่นี้ของรัฐ)
Lv2: ประชาชนของรัฐยอมยกสิทธิเหนือทรัพย์สินของตนให้แก่รัฐ ผ่านการมอบอำนาจให้รัฐสามารถเรียกเก็บภาษี เวนคืนทรัพย์สิน หรือจำกัดเสรีภาพในการซื้อ ถือ ขาย ทรัพย์สินของประชาชนตามดุลยพินิจของตัวรัฐเอง ซึ่งอีกนัยหนึ่งก็คือ การยอมละทิ้งเสรีภาพในการเลือกใช้ทรัพยากรของตัวเองในการแก้ไขปัญหา เปลี่ยนเป็นการคาดหวังให้รัฐแก้ปัญหาโดยทั่วไปให้กับประชาชนภายใต้วาทกรรม "นโยบายรัฐ" หรือ "การจัดสรรทรัพยากรโดยรัฐ"
Lv3: ประชาชนยอมยกสิทธิและเสรีภาพเหนือร่างกายตนเองให้รัฐอย่างสมบูรณ์ มนุษย์มีคุณค่าแค่เพียงทรัพยากรของรัฐ ที่ถูกบงการจัดสรรตามความเห็นของผู้กุมอำนาจรัฐ ไม่ต่างจากมดงานหรือปลวกงานแต่อย่างใด
#Siamstr