PIGROCK on Nostr: โอ้ยอ่านต่อจากบทแรกมา ...
โอ้ยอ่านต่อจากบทแรกมา สนุกมากเลย
ชอบๆ
ขอบคุณที่พาไปเล่นหนังด้วยครับพรี่ชายสุดหล่อ แจ็กจุ๊กกรู้ ^3^
ชอบๆ
ขอบคุณที่พาไปเล่นหนังด้วยครับพรี่ชายสุดหล่อ แจ็กจุ๊กกรู้ ^3^
quoting nevent1q…qnd9## ตอนพิเศษ 2.5
Jakk Goodday (nprofile…q0l6) เริ่มต้นวันด้วยกาแฟดำแก้วโตตรงมุมร้านกาแฟในโกดังดัดแปลง—ที่ที่เขาเรียกติดปากว่า “อาณาจักรชั่วคราว” สำหรับวางเครื่อง ASIC ขุดบิตคอยน์เสียงดังหึ่ง ๆ ตลอดเวลา
โกดังนี้เดิมทีใช้เก็บสินค้าอุตสาหกรรมแต่ถูกเขาดัดแปลงเป็นพื้นที่เล่นแร่แปรธาตุบล็อกเชน ไม่ใช่สายเวทมนตร์แต่เป็นสายเทคโนโลยีที่ดูแฟนตาซีพอกัน
ในมุมหนึ่งมีโต๊ะยาวที่คล้ายโต๊ะแลปวิทย์—เต็มไปด้วยเมนบอร์ด สายไฟระโยงระยาง พัดลมระบายความร้อนสะบัดปีกจนเสียงดังกึกก้อง
“ชีวิตผมก็เหมือนระบบบล็อกเชน…” แจ๊กบ่นกับตัวเองพลางเท้าคางบนสมุดโน้ต
“โปร่งใส แต่ใครก็แก้ยากนะครับ” เขาหัวเราะแห้ง ๆ เหมือนคนที่ไม่ค่อยชอบให้ใครมาแก้ไขชีวิตตัวเอง เหมือนนักพัฒนาที่เป็นเจ้าของโค้ดดื้อ ๆ
ทันใดนั้น แชมป์ PIGROCK (nprofile…tpte) เพื่อนซี้ต่างวัยของเขาก็เปิดประตูโกดังโครมใหญ่พร้อมรอยยิ้มประหม่า
“พี่แจ็ก! ผมขอรบกวนเวลาหน่อยพี่” เสียงแชมป์สั่นเล็กน้อย แต่แววตาบอกว่าตื่นเต้น
“ขอร้อง.. อย่าแซวผมเหมือนครั้งก่อนนะ ผมมีคำถามเยอะมากเกี่ยวกับเจ้าพวกเครื่องขุดกับ SegWit มันเกี่ยวกันยังไงก็ไม่รู้”
แจ๊กมองหน้าแชมป์แล้วก็ขมวดคิ้ว “อื่อหือ เจ้าน้องชาย ใจคอจะไม่ให้พี่พักเลยเหรอวะ งานประจำในโรงพยาบาลก็จะกินเวลากูตายอยู่แล้วเนี่ยไหนยังต้องมาเลี้ยง ASIC ย่อม ๆ นี่อีก แต่เอาเถอะ เห็นแก่ความน่ารักของมึง..” ว่าแล้วเขาก็พยักหน้าเรียกให้แชมป์ย้ายกองกระเป๋า สาย USB และกาแฟไปนั่งมุมเดียวกัน
“อ้อ.. ห้ามเอาน้ำวางใกล้เครื่องนะ เดี๋ยวช็อต!”
แจ๊กกระโดดโหนบันไดเหล็กไปหยุดใกล้เครื่องขุดตัวใหญ่ที่ตั้งแถวหลัง “เราต้องระวังทุกอย่าง นี่มันเป็นเหมือนทารกที่หิวนมตลอดเวลา ถ้ามองเป็นเงินก็แน่นะ แต่มึงลืมไม่ได้ว่ามันดูดไฟเหมือนแวมไพร์เลบล่ะ” เขาพูดพลางมองกลับมาที่แชมป์ด้วยสายตากึ่งจริงจัง กึ่งฮา
“พี่พูดอย่างกับว่ามันมีชีวิตยังงั้นแหละ” แชมป์อดหัวเราะไม่ได้ เขาไล่สายตามองสภาพโกดัง ก่อนจะตัดสินใจถามอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ
“ตกลง SegWit นี่…มันคืออะไรกันแน่พี่ เห็นในฟอรัมมีคนเถียงกันยับ ส่วน Blocksize นี่เกี่ยวกันยังไง ผมได้ยินว่าพวก Core กลัว Node รายเล็กจะสู้ไม่ไหว แต่ก็นะ นักขุดบอกค่าธรรมเนียมสูงใครจะยอม?”
“ถ้านายรอดจาก ‘สับสนตอนแรก’ ไปได้ พี่จะพาชม ‘โซนงงระดับสอง’ ต่อเลย”
แจ๊กแซวได้อย่างน่าหมั่นไส้ แต่รอยยิ้มบนปากก็บอกว่าเขายินดีอธิบาย
“SegWit จริง ๆ มันเหมือนกระเป๋าเสริมในกระเป๋าหลัก—เราย้ายพวกลายเซ็นธุรกรรมไปเก็บนอกบล็อกหลัก ทำให้ในบล็อกมีที่ว่างเพิ่มโดยไม่ต้องขยายขนาดจริง ๆ เข้าใจไหม?"
"เหมือนไปซุกของไว้กระเป๋าเสื้อด้านข้าง เหลือพื้นที่กระเป๋าเสื้อหลักใส่ของได้อีกนิดน่ะ"
"ขณะเดียวกันมันช่วยแก้ Transaction Malleability ด้วยนะ เพราะลายเซ็นที่ถูกย้ายออก ถ้าใครจะแก้ มันก็ไม่กระเทือน TXID หลักแล้ว”
“อ้อ…” แชมป์หรี่ตา “ก็เหมือนเอาของที่แก้ไขง่ายออกไปเก็บอีกช่อง แก้กลับก็ทำอะไรเราไม่ได้ใช่ป่ะ?”
“ใช่แล้ว ไอ้น้อง มึงเข้าใจเร็วขึ้นนะเนี่ย” แจ๊กส่ายหัวนิด ๆ ชื่นชมแปลก ๆ
“แต่ยังมีอีกนะ... สาย Big Block เขาไม่แฮปปี้ เชื่อว่าขยาย Blocksize ตรง ๆ จะดีกว่า จะได้จุธุรกรรมเยอะ ๆ ค่าธรรมเนียมไม่โหด ไม่ต้องมาเล่นท่ายาก แต่ทีม Core กลัว Node รายเล็กไม่มีทุนหรืออุปกรณ์รันไหว นี่ล่ะจึงกลายเป็นสงคราม Blocksize ส่วนพี่ก็ทำตัวเป็นพระเอกหนังกลางเรื่อง คอยสังเกตและหาโอกาสตอดมุกฮา”
“มุกพี่ไม่เคยขำเลยสักครั้งนะ” แชมป์ตอบอย่างจงใจหยอก
แจ๊กทำหน้าเหมือนจะดีดหน้าผากน้องชายแต่ก็เปลี่ยนใจ “เอาล่ะ งั้นเตรียมตัวเจอมุกตลกร้ายเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสมเหอะ”
เขาว่าแล้วปรายตาไปทางเครื่องขุดหมายเลขสองเหมือนมีแผนจะหยิบเสาเหล็กไปปาใส่แชมป์
เสียงพัดลมเครื่อง ASIC ยังคงดังเร้าอารมณ์เหมือนอยู่ในสนามแข่งรถ แชมป์จิบกาแฟ พลางมองแจ๊กด้วยสีหน้ารอคำอธิบายต่อ เขารู้ดีว่าถ้าไม่รีบทิ้งโอกาสไป จะไม่มีใครอธิบายเรื่องบิตคอยน์ได้ดีไปกว่า “Jakk Goodday” อีกแล้ว แม้จะต้องแลกกับมุกเสียดสีนิดหน่อยก็เถอะ
---
…แจ๊กเท้าคางเหมือนครูหนุ่มผู้มีนิสัยขี้กวน ๆ จ้องมองแชมป์พลางถอนใจ “ไหน ๆ ก็ไหน ๆ ต่อกันเลย—ยังมีเรื่องที่นายสงสัยไม่ใช่เหรอ? เกี่ยวกับ BCH บ้าง หรือเรื่องขุดกับรันโหนด อะไรแบบนั้น?”
แชมป์พยักหน้าแรง ๆ เหมือนเด็กกำลังตั้งใจเรียน “อ้อ ใช่พี่ ผมอ่านในฟอรัม Bitcointalk มีคนด่าทีม Core ว่า ‘เจ้า SegWit ทำให้แบ่งสาย!’ ส่วนอีกกลุ่มบอก ‘ไม่ใช่ Blocksize เหรอที่เป็นตัวจุดชนวน?’ สรุปแล้วมันยังไงกันแน่” น้ำเสียงเขาฟังดูสับสนจริงจัง
“ฮึ!” แจ๊กแค่นยิ้มแล้วเลิกคิ้วขึ้น
“หากมองเผิน ๆ ก็เหมือน SegWit คือชนวนให้พวก Big Block เกิดอาการเบื่อรอ แล้วแตกเครือข่ายไปทำ BCH แต่ความจริงหลัก ๆ มันก็คือความเห็นต่างเรื่อง ‘ขยาย Blocksize ตรง ๆ’ หรือ ‘ปรับซอฟต์แวร์แบบ SegWit’ ดีล่ะ นั่นแหละ” เขาเว้นจังหวะหนึ่งวินาที แล้วขยับเข้าหาแชมป์
“ทาง BCH เชื่อว่าบล็อกใหญ่เลยจะเคลียร์ธุรกรรมได้เยอะ ค่าธรรมเนียมถูก ส่วนทีม Core เชื่อว่าถ้าบล็อกใหญ่เกินไป Node รายเล็กจะอยู่ไม่ไหว สุดท้ายจะเหลือแต่นายทุนเหมืองใหญ่ ๆ คุมหมด…เข้าใจนะ?”
“งั้นก็ไม่ใช่แค่ SegWit ที่ทำให้ BCH แยกตัว?” แชมป์เอียงคอ
“เผลอ ๆ มันคือปรัชญาการสเกลล้วน ๆ เลย นายต้องแยกระหว่างเทคนิคกับมุมมองประชาธิปไตยในระบบ บางคนมอง ‘เพิ่ม Blocksize!’ ก็จบ บางคนมอง ‘Nodes เล็กต้องรอด’ ก็อ้อมผ่าน SegWit สู้กันสนุก”
แจ๊กหัวเราะขึ้นจมูก แต่ทันใดนั้นก็ลดเสียงลงเหมือนคิดอะไรในใจ
“แล้ว…แล้วพี่กำลังทำเหมืองขุดอยู่ หมายความว่าพี่อยู่ฝั่งนักขุดใช่ไหม?” แชมป์ยิงคำถามต่อทันที
“อย่างนั้นก็ไม่เชิง, พี่แค่... อยากลองขุด ASIC แบบสนุก ๆ แล้วก็ ‘เผื่อ’ ได้ผลตอบแทนบ้าง” แจ๊กชี้ไปที่เครื่องขุดที่ตั้งเรียงสี่ห้าตัว
“แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าพี่จะเออออไปทุกอย่างกับฝ่าย Big Block หรือใครหรอกนะ นักขุดเป็นแค่คนแก้ Puzzle อัปบล็อกแล้วได้เงิน แต่มีอีกบทบาทใน Bitcoin ที่สำคัญไม่แพ้กัน…คือ ‘การเป็นโหนด’”
แชมป์เริ่มทำหน้าบื้ออีกรอบ “อ้าว แล้วมันต่างกันยังไง?”
“ฮึ่ม… นี่แหละคำถามระดับเหรียญทอง” แจ๊กยกนิ้วกดสวิตช์พัดลมตัวหนึ่งให้ความดังของห้องลดลง แล้วเชิญแชมป์เข้าไปนั่งตรงเก้าอี้ว่างข้างโต๊ะคอม
“นักขุดเป็นเหมือนคนค้นทอง เอ็งแข่งแก้ปริศนา ใส่บล็อกลงเชนได้ก็รับเหรียญ"
"แต่ ‘โหนด’ เป็นเหมือนคนตรวจสอบกฎ"
"พี่ไม่สนหรอกว่านายขุดได้บล็อกยังไง ถ้าบล็อกแกขัดกฎ พี่ก็ปฏิเสธ! ซึ่ง UASF น่ะ มันก็คือกลุ่มโหนดที่ประกาศว่า ‘ถ้าแกไม่รองรับ SegWit ฉันไม่รับบล็อกแกนะ!’ เห็นภาพไหม?”
“อ๋อ… แบบนี้นักขุดก็ขุดไป แต่ถ้าโหนดไม่เอาด้วย บล็อกนั้นก็คือศูนย์” แชมป์พูดจบก็ทำหน้าตกใจนิดหน่อยเหมือนค้นพบความจริง
“ตกลงโหนดนี่ก็มีพลังไม่น้อยนะพี่!?”
“แม่นแล้ว, ที่ซาโตชิออกแบบนี่มันเหมือนเกมที่ทุกฝ่ายต้องร่วมมือกัน ถ้านักขุดหัวรั้น โหนดก็ไม่รับ ถ้าโหนดเยอะไม่รับ บล็อกนั้นก็จะไร้ราคาในตลาด"
"ยิ่งถ้าผู้ใช้ส่วนใหญ่เทโหนดสายหลักไปอีก ก็จบ…ค่านิยมก็ควบคุมราคา” แจ๊กพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังกึ่งยียวน
“ยิ่งกว่านั้น ถ้าใครสักฝ่ายเน้นแต่กำไรระยะสั้นจนละเลยฉันทามติระยะยาว มันก็เหมือนตบหน้าตัวเอง ปกติแล้วไม่มีใครอยากทำลายระบบหรอก, เพราะมันคือแหล่งรายได้ของทุกฝ่าย จริงไหมล่ะ?”
แชมป์นิ่งอึ้งไป เหมือนสมองกำลังเรียบเรียงสิ่งที่ได้ยิน...
“เจ๋งอ่ะพี่ นี่มันเหมือนทฤษฎีเกม มหาศึกที่ไม่มีใครถือไพ่เหนือใครแบบเบ็ดเสร็จ ทั้งนักขุด ทั้งโหนด ทั้งผู้ใช้… ว้าว”
“โธ่ มันก็แค่ส่วนนึงน่ะนะ” แจ๊กยิ้มแปลก ๆ ก่อนจะเสริมด้วยน้ำเสียงลึกลับ
“อีกหน่อย นายจะเห็น Lightning Network หรือ LN เนี่ยขึ้นมาเป็นเลเยอร์สอง ช่วยให้ทำธุรกรรมเร็วไม่ต้องแย่งพื้นที่บล็อก—แต่…เอาเถอะ ปี 2017 คงพูดเยอะไม่ได้ เดี๋ยวทิ้งสปอยล์มากไป เดี๋ยวน้องช็อกอีก” เขาแกล้งยักไหล่ ทำท่ามีลับลมคมใน
แชมป์เลิกคิ้วสูง “สปอยล์? พี่หมายถึงอนาคตเหรอ?”
“โอย ไม่มีอะไร ไม่มีอะไร” แจ๊กโบกมือปัด
“ก็แค่ความฝันของคนอยากสร้างเครือข่ายธุรกรรมนอกบล็อกหลักนั่นแหละ อย่าเพิ่งจินตนาการไกล เดี๋ยวปวดหัวนะน้อง"
"เอาเรื่องจริงก่อนว่า…ตอนนี้น่ะ ถ้า BCH เกิดแล้ว นักขุดบางส่วนแยกไปสนับสนุนบล็อกใหญ่ แต่ BTC ก็อยู่ได้ด้วย SegWit ค่อย ๆ ดำเนินไป เราจะเห็นการแยกสายเป็นสองเส้นทางอันชัดเจน"
"และพี่ก็กำลังขุดบนสาย BTC สายหลักนี่แหละ ถึงแม้จะตามน้ำ Big Block ไม่ได้แปลว่าเราต้องเป็นศัตรูกัน ไม่ใช่เกมชนะแพ้ขาดลอย”
“ผมเข้าใจละ พี่แจ็กเป็นคนกลางที่หยอกคนสองฝ่ายได้ใช่ไหม” แชมป์หัวเราะแหย ๆ
“เหมือนพี่เคยบอกว่าเป็นผู้สังเกตการณ์สงครามยังไงล่ะ เห็นทุกอย่างแต่ไม่ปักหมุดข้างใดข้างหนึ่ง”
“รู้ตัวตนของพี่ก็ไม่เลว, นายนี่โตขึ้นบ้างนะ”
แจ๊กจิบกาแฟดำแล้วทำหน้าราวกับแบดบอยสายเทคโนโลยี ใบหน้าคมคายกับคิ้วไม่ค่อยเข้มเท่าไหร่ ชวนให้นึกถึงอัจฉริยะกวนโอ๊ยในภาพยนตร์สักเรื่อง
“ต่อให้นักขุดเจ๋งแค่ไหน ถ้าโหนดพูดไม่เอา บล็อกก็ออกไม่ได้ สิ่งนี้ซาโตชิออกแบบไว้ฉลาด—ใคร ๆ ก็ Fork ได้ แต่ไม่ใช่ทุก Fork จะมีคนตาม ปล่อยให้ตลาดและเครือข่ายเป็นตัวตัดสินกันเอง ว้าว เด็ดมาก…นายไม่ว่ามันคูลเหรอ?”
“มันคูลสิพี๊!! เจ๋งชะมัด” แชมป์พูดพลางลุกขึ้นตบมือเบา ๆ
“อะไรกัน, ผมรู้สึกเหมือนดูหนังที่พระเอกมีหลายฝ่าย ไม่มีใครเป็นจอมมารซะทีเดียว แล้วก็ไม่มีใครเป็นเทวดา ร่วมมือกันแบบมีผลประโยชน์ลึก ๆ ซ่อนอยู่"
"ก็โอเคนะ... ผมเริ่มเห็นภาพละว่า SegWit มันช่วยเรื่องในบล็อก, BCH แยกไปเพราะอยากบล็อกใหญ่, Node ก็ควบคุมเครือข่ายทางกฎ, นักขุดก็คุมแรงขุด—ทุกคนมีบทบาทเจ๋งหมด” เขาหยุดไปครู่หนึ่ง ทำท่าก้มดูเครื่องขุด
“แหม่, แล้วที่พี่ตั้งเหมืองเนี่ย จะให้ผมช่วยอะไรไหม?”
“โธ่ เจ้าแชมป์” แจ๊กยิ้มบาง ๆ ส่ายหน้าช้า ๆ ก่อนจะเอามือสางผมที่เรียบเป๊ะ
“เหมืองขุดนี้นะ มันต้องใช้ทุนไม่น้อยเลย ไหนจ่ายค่าไฟ ไหนค่าดูแล…พี่ทำเล่น ๆ เพราะอยากเข้าใจระบบจริง ๆ และ…ก็แอบหวังฟลุ๊กรวยนิดหน่อยน่ะ ฮ่า ๆ” เขาหัวเราะ
“แต่นายถนัดวาดรูปไม่ใช่เหรอ? ยังไงก็เอาค่าสติ๊กเกอร์มาขายออม BTC ไว่หน่อยก็ดี แล้วถือไว้ยาว ๆ อีกสัก—อืม สักแปดปีเถอะ…”
“แปดปี? อะไรอีกแล้วเนี่ยพี่” แชมป์ขมวดคิ้ว แต่ก่อนจะถามต่อ แจ๊กก็ยกแก้วกาแฟขึ้นทำท่า ‘เงียบก่อน’ บอกเป็นนัยว่าคำถามนั้นควรเก็บไว้คราวหน้า
"ถ้าพี่ไม่สปอยล์แปลกๆ ผมว่าจะเอากำไรไปลงอ่างซะหน่อย.."
"อ่าง—อบ—นวด?" แจ๊กเลิกคิ้วสูง
"มุก พี่ ผมมุก ฮ่าๆๆ" แชมป์รีบกลบเกลื่อนแก้เขินทันที
เสียงเครื่อง ASIC กลับมาเป็นพระเอกอีกครั้ง ดังกังวานสะท้อนผนังโกดังเหมือนฉากไคลแมกซ์ในภาพยนตร์ไซไฟ
แชมป์ลุกขึ้นยืดเส้นยืดสาย มือข้างหนึ่งยังถือแก้วกาแฟที่เย็นไปกว่าครึ่ง เขาหันไปมองแจ๊กที่กำลังเช็กอุณหภูมิการ์ดขุดแล้วอดอมยิ้มไม่ได้
“พี่แจ็กนี่เหมือนคนที่รู้ทุกอย่าง แต่ก็ไม่ยอมบอกทั้งหมด” เขาพึมพำกับตัวเองเบา ๆ
“ก็เพราะพี่—” แจ๊กเหลือบตาขึ้นมา รอยยิ้มมุมปากยียวนแบบคนมั่นใจสุดขีด
“พี่เป็น Jakk Goodday ยังไงล่ะ" นี่แค่ Warm-up เดี๋ยวถ้านายผ่าน ‘บททดสอบ’ นี้ได้ คราวหน้าเราค่อยมาคุยเรื่องปฏิวัติด้วยโหนดอย่าง UASF และอนาคตอันแสนหวือหวาของ Lightning Network ที่ปี 2017 นี่นะ… พี่บอกไม่ได้มากหรอก เดี๋ยวเป็นสปอยล์ อ้าาา!” เขาทำท่ากลัวจะหลุดคำพูดอะไรออกไปอีก
แชมป์ส่ายหัวปนขำ
“โอเคพี่ งั้นผมขอทำความเข้าใจเรื่องที่พี่สอนไปก่อนนะ SegWit บล็อกใหญ่ BCH โหนดขุด เกมทฤษฎี—โอ้โห ข้อมูลเต็มสมองไปหมด แต่ผมก็รู้สึกว่ามันสนุกดีนะ เหมือนดูซีรีส์สงครามที่ไม่มีใครเป็นผู้ชนะขาดในตอนนี้ เพราะยังต้องแย่งผู้ใช้งานกัน”
“นั่นไง นายเข้าใจถูกแล้ว”
แจ๊กว่าพร้อมวางแก้วกาแฟลงบนโต๊ะ มืออีกข้างล้วงกระเป๋าเสื้อหยิบสมุดโน้ตมาเคาะเล่น
“เพราะ Bitcoin ไม่มี ‘ราชาสูงสุด’ ไม่เคยมีใครสั่งใครได้เบ็ดเสร็จ ใครอยากฟอร์กก็ฟอร์ก ใครอยากตามก็ได้ ใครไม่อยากตามก็ไม่ตาม—มันมีเสน่ห์อยู่ตรงนี้ล่ะ"
"แล้วถ้าจะถามว่าฝั่งไหนผิดหรือถูก คำตอบคือไม่มีหรอก ทุกคนคิดว่าตัวเองถูกเสมอ ขึ้นอยู่กับเจตนาและปรัชญาการสเกลของแต่ละคน”
ลมร้อนจากพัดลมระบายความร้อนของเครื่องขุดพัดผ่านหน้าทั้งคู่ แชมป์ยิ้มกว้างด้วยความซาบซึ้งใจกึ่งทึ่ง “อืม… นี่มันมากกว่าการลงทุนสินะ มันคือการประลองปรัชญาและอุดมการณ์ไปพร้อม ๆ กันเลยพี่!”
“ใช่ แต่บอกเลยนะว่าไม่ต้องซีเรียสไป พี่เองก็มีกาแฟดำเป็นเชื้อเพลิงพร้อมปรัชญากึ่งบ้าอยู่ตลอด” แจ๊กกระตุกยิ้มราวกับนักแสดงที่รู้ว่ายังมีฉากต่อไปอีก
“ถ้านายอยากรู้มากกว่านี้ คราวหน้าจัดหนักเรื่อง UASF บ้างดีไหมล่ะ? พี่จะแนะนำให้รู้จัก ‘การปฏิวัติด้วยโหนด’ ที่นี่ล่ะ โกดังแห่งนี้จะกลายเป็นเวที… อะแฮ่ม… เอาเป็นว่าติดตามตอนต่อไป ถ้ามันไม่เป็นการสปอยล์อนาคตมากไปนะ”
"ไม่เป็นไรพี่... ผมอ่านบทความตอนที่ 2 ของพี่แล้วล่ะ.." แชมป์รีบปัดทันควัน
เสียงกังวานของเครื่องขุดยังคงดังกึกก้อง ตัดกับแสงไฟนวล ๆ ในช่วงเย็น บทสนทนาเบาสมองปนเทคนิคเข้มข้นก็ถึงบทเฉลยชั่วคราว ว่าโลกคริปโตฯ มันทั้งตื่นเต้นและแอบวุ่นวายจนใครก็เดาไม่ถูก
ทว่าสำหรับแจ๊ก กู้ดเดย์และแชมป์ ‘PIGROCK’ สองเพื่อนต่างบุคลิก—สิ่งสำคัญสุดไม่ใช่ว่าฝั่งไหนจะชนะ แต่คือสนุกไปกับการเรียนรู้เส้นทางของ Bitcoin ที่ยังอีกยาวไกล…
และอย่าเผลอวางแก้วกาแฟใกล้เครื่อง ASIC เด็ดขาด!
#Siamstr