Mint TK on Nostr: 24/12/24 ช่วงวัยรุ่น - วัยทำงานแรก ๆ ...
24/12/24
ช่วงวัยรุ่น - วัยทำงานแรก ๆ เราไม่เข้าใจว่าทำไมการนอนดูดาวหรือนับดาวนั้นมันโรแมนติคยังไง มันเป็นกิจกรรมที่เสียเวลาชีวิตและน่าเบื่อมาก หากจะมีเพลงไหนที่บ่งบอกถึงความเป็นเรา นอกเหนือจากเพลง ‘ปากเสีย’ ของแอม เสาวลักษณ์แล้ว ก็คงเป็นเพลง ‘แค่เข้าใจ’ ของลานนา คัมมินส์ละมั้ง (ยกเว้นพาร์ทสมองนะ) จนกระทั่งเมื่อกี๊
หลังกินข้าวแถวบ้านเสร็จก็เปิดประตูเข้าบ้านมา ได้ยินเสียงญาติเราร้องเพลงให้ตามคีย์ (เข้าใจว่าเป็นภารกิจในพวกแอพ Social มั้ง) แล้วอยู่ ๆ ก็เงยหน้าขึ้น
หืมม นั่นดาวอะไรหว่า เป็นกระจุกคล้ายดอกไม้ไฟตอนแตกใหม่ ๆ ทำไมฟ้ามันไม่ใส ดาวน้อยลง? ดาวลูกไก่ ดาสพระศุกร์ กลุ่มดาวหมีที่เราเคยท่องตอนเรียนกับดูกับพ่อตอนเด็กมันหน้าตาเป็นยังไงนะ? บลา ๆ
อีกเรื่องนึงคือตระหนักรู้ได้ว่า สายตาเราตอนนี้แย่มากจนมองดาวไม่ชัดเลย แม้ใส่แว่น (หลายปีละยังไม่ได้ตัดใหม่เลย)
การดูดาวครั้งนี้ ทำให้เราฉุกคิดได้ว่าสายตาเราแย่จากการเพ่งเล็งสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวอย่างจอคอมและมือถือกว่าค่อนวัน ทำลายวิสัยทัศน์ในการมองการณ์ไกล มองสิ่งที่อยู่ไกลอย่างท้องฟ้า ดวงดาว ก้อนเมฆได้ไม่ชัดเท่าที่เราเคยเห็นตอนเรายังเด็ก
คิดถึงเมื่อก่อน ต้องรอดูดาวที่ข่าวออกว่าคืนนี่จะมีดาว... กี่ทุ่ม... กี่ปีมีครั้งนึง ต้องลากพ่อมาดูเป็นเพื่อน พ่อก็มาดูด้วยอย่างเต็มใจและชอบเล่าข้อมูลให้ฟังว่าดาวนี้เป็นอย่างนี้ (ถูกรึเปล่าอีกเรื่อง) ดูเสร็จก็ต้องมาเล่าให้แม่ฟังอย่างตื่นเต้น เดี๋ยวนี้หรอ เห็นข่าวงี้ อืมม มันก็แค่ดาวตก ดาวชัดขึ้นพระจันทร์เต็มดวง ก็แค่นี้หนิ
เรากังวลและรีบเร่งกับภาระหน้าที่จนลืมความสุขในการเห็นสิ่งรอบตัว ไม่สังเกตความงดงามของสรรพสิ่งที่รายล้อมเราในแต่ละวัน
พอมาตอนนี้ เราพอจะตอบตัวเองได้บ้างแล้วว่าอะไรคือกิจกรรมที่เสียเวลาชีวิตอย่างแท้จริง
ไม่รู้ว่ายืนมองแล้วนึกย้อนอยู่นานแค่ไหน รู้ตัวอีกทีหมาขาวเดินเอาจมูกเย็น ๆ มาจิ้มมือพร้อมร้องกรี๊ดตอนที่มองแล้วเอามือจัดทรงขนรุงรังไร้น้ำหนักของมันให้เป็นทรงโมฮว็อก
เราเข้าใจแล้วว่าทำไมอ.วิชิตเคยให้สัมภาษณ์ว่าเกษียณแล้วว่านอนดูดาว จิบเบียร์ที่ต้มเอง มันโรแมนติคแบบนี้เองสินะ ความสุขที่ไม่ต้องใช้เงิน ควาทเพลินเพฃิดต้นทุนต่ำ แต่ return สูง
“พ่อแม่แก่ลงไปทุกวัน เราเองก็เติบโตขึ้นทุกวินาที คนหนึ่งรู้สึกว่าโลกยังมีอะไรให้เรียนรู้อีกเยอะ อีกคนหนึ่งรู้สึกว่ทโลกนี้ค่อย ๆ เอ่ยคำลา” - เพจ บันทึกนึกขึ้นได้
#Siamstr
ช่วงวัยรุ่น - วัยทำงานแรก ๆ เราไม่เข้าใจว่าทำไมการนอนดูดาวหรือนับดาวนั้นมันโรแมนติคยังไง มันเป็นกิจกรรมที่เสียเวลาชีวิตและน่าเบื่อมาก หากจะมีเพลงไหนที่บ่งบอกถึงความเป็นเรา นอกเหนือจากเพลง ‘ปากเสีย’ ของแอม เสาวลักษณ์แล้ว ก็คงเป็นเพลง ‘แค่เข้าใจ’ ของลานนา คัมมินส์ละมั้ง (ยกเว้นพาร์ทสมองนะ) จนกระทั่งเมื่อกี๊
หลังกินข้าวแถวบ้านเสร็จก็เปิดประตูเข้าบ้านมา ได้ยินเสียงญาติเราร้องเพลงให้ตามคีย์ (เข้าใจว่าเป็นภารกิจในพวกแอพ Social มั้ง) แล้วอยู่ ๆ ก็เงยหน้าขึ้น
หืมม นั่นดาวอะไรหว่า เป็นกระจุกคล้ายดอกไม้ไฟตอนแตกใหม่ ๆ ทำไมฟ้ามันไม่ใส ดาวน้อยลง? ดาวลูกไก่ ดาสพระศุกร์ กลุ่มดาวหมีที่เราเคยท่องตอนเรียนกับดูกับพ่อตอนเด็กมันหน้าตาเป็นยังไงนะ? บลา ๆ
อีกเรื่องนึงคือตระหนักรู้ได้ว่า สายตาเราตอนนี้แย่มากจนมองดาวไม่ชัดเลย แม้ใส่แว่น (หลายปีละยังไม่ได้ตัดใหม่เลย)
การดูดาวครั้งนี้ ทำให้เราฉุกคิดได้ว่าสายตาเราแย่จากการเพ่งเล็งสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวอย่างจอคอมและมือถือกว่าค่อนวัน ทำลายวิสัยทัศน์ในการมองการณ์ไกล มองสิ่งที่อยู่ไกลอย่างท้องฟ้า ดวงดาว ก้อนเมฆได้ไม่ชัดเท่าที่เราเคยเห็นตอนเรายังเด็ก
คิดถึงเมื่อก่อน ต้องรอดูดาวที่ข่าวออกว่าคืนนี่จะมีดาว... กี่ทุ่ม... กี่ปีมีครั้งนึง ต้องลากพ่อมาดูเป็นเพื่อน พ่อก็มาดูด้วยอย่างเต็มใจและชอบเล่าข้อมูลให้ฟังว่าดาวนี้เป็นอย่างนี้ (ถูกรึเปล่าอีกเรื่อง) ดูเสร็จก็ต้องมาเล่าให้แม่ฟังอย่างตื่นเต้น เดี๋ยวนี้หรอ เห็นข่าวงี้ อืมม มันก็แค่ดาวตก ดาวชัดขึ้นพระจันทร์เต็มดวง ก็แค่นี้หนิ
เรากังวลและรีบเร่งกับภาระหน้าที่จนลืมความสุขในการเห็นสิ่งรอบตัว ไม่สังเกตความงดงามของสรรพสิ่งที่รายล้อมเราในแต่ละวัน
พอมาตอนนี้ เราพอจะตอบตัวเองได้บ้างแล้วว่าอะไรคือกิจกรรมที่เสียเวลาชีวิตอย่างแท้จริง
ไม่รู้ว่ายืนมองแล้วนึกย้อนอยู่นานแค่ไหน รู้ตัวอีกทีหมาขาวเดินเอาจมูกเย็น ๆ มาจิ้มมือพร้อมร้องกรี๊ดตอนที่มองแล้วเอามือจัดทรงขนรุงรังไร้น้ำหนักของมันให้เป็นทรงโมฮว็อก
เราเข้าใจแล้วว่าทำไมอ.วิชิตเคยให้สัมภาษณ์ว่าเกษียณแล้วว่านอนดูดาว จิบเบียร์ที่ต้มเอง มันโรแมนติคแบบนี้เองสินะ ความสุขที่ไม่ต้องใช้เงิน ควาทเพลินเพฃิดต้นทุนต่ำ แต่ return สูง
“พ่อแม่แก่ลงไปทุกวัน เราเองก็เติบโตขึ้นทุกวินาที คนหนึ่งรู้สึกว่าโลกยังมีอะไรให้เรียนรู้อีกเยอะ อีกคนหนึ่งรู้สึกว่ทโลกนี้ค่อย ๆ เอ่ยคำลา” - เพจ บันทึกนึกขึ้นได้
#Siamstr