lvlick on Nostr: 863383/10:18PM/093024/วันที่ 7 ณ ห้วยผึ้ง ...
863383/10:18PM/093024/วันที่ 7 ณ ห้วยผึ้ง เหลือเวลา 1,820 วัน
ผมรู้สึกดีที่ร่างกายสามารถปลุกตัวเองได้เมื่อนอนเพียงพอแล้ว ความคิดของเช้าวันอาทิตย์ เป็นที่ผมค่อนข้างชอบเมื่อได้อยู่ร้าน เพราะว่าร้านป้ายจะหยุดงาน และไม่มีเสียงเพลงที่เปิดเผื่อมาให้ผม 7.00 น. ระบบร่างกายปลุกตัวเองโดยอัตโนมัติ เคลียร์ตัวเองและเสียเวลาไปกับการไถมือถือขณะเข้าห้องน้ำไป 30 นาที พ่อยังไม่ตื่นรึเปล่านะ ยังไม่ได้ยินเสียงภายในบ้าน แต่เมื่อกำลังเตรียมตัวออกไปก็เห็นพ่อ ถอดเสื้อทำนู้นนี่นั่นแถวบ่อซีเมนต์เลี้ยงปลาของแก นึกขึ้นได้ว่าแกไปดักกุ้งกับปลาซิวเพื่อมาให้ปลาบู่ที่แกเลี้ยงกิน ผมเข็นจักรยานกำลังจะออกจากบ้าน ไม่ลืมที่จะบอกพ่อว่า ถอดรองเท้าด้วยเวลาตากแดดจะได้ครบๆ และพ่อพูดกับผมว่า วันนี้จะไปกินอยู่นะกาแฟ(สุดท้ายก็ไม่ได้มา) ถึงร้านเกือบจะแปดโมง พร้อมกับความอิหยังวะ ความเงียบที่ควรจะมี กลายเป็นเสียงเพลงที่เปิดดังแต่เช้า แต่ก็เอาล่ะ ทำงานของเราไปเช็ดโต้ะ เตรียมอุปกรณ์ แปดโมงกว่า บ้านข้างๆ สั่งกาแฟร้อย 3 แก้ว และโกโก้ร้อน 1 ปกติบ้านนี้ทุกเช้าที่ผมมา จะมีแค่ดรอปร้อนของพี่ซู แต่วันนี้ลูกสาวคนโตกับสามีแกมา ทุกครั้งที่มาถ้าผมอยู่แกก็จะสั่งกาแฟผมไปดื่ม ผมคิดราคา 4 แก้ว 170฿ แต่พี่อิ๋วแกโอนให้ 200฿ แกบอกว่าให้ทิป (ในรูปนั่นคืออุ่นนมนะทำลาเต้กับโกโก้ร้อน)
เคลียร์ออเดอร์บ้านนั้นเสร็จแล้วผ่านไปราวชั่วโมงกว่า พี่บิ๋มเจ้าของร้านป้ายก็ขับมอไซต์มาจอดหน้าร้าน แล้วทักทายผมว่า วันนี้มาเปิดเช้าจัง เช้าอะไรล่ะพี่ 9 โมงกว่าแล้ว ซึ่งแกก็สั่ง เหมือนเดิม 2 แก้ว เหมือนเดิมของแกคือ ลาเต้เย็นใส่น้ำผึ้ง ความจริงผมขึ้นราคาเมนูนมเป็น 60฿ นานแล้ว แต่ไม่ได้บอกแก ยังคงคิด 50฿ เหมือนเดิม เออแฮะไม่ได้ถ่ายรูปไว้ พอเดินไปส่งก็เลยถามน้องที่กำลังทำงานอยู่ว่างานด่วนหรอทำไมได้มาทำวันนี้ ใช่พี่งานด่วน พี่อีกคนก็จอดรถแล้วก็พูดให้ฟังว่า เมื่อคืนมีลูกค้ารองานถึงเที่ยงคืน อืมมมในใจคิดว่าดีละที่กลับไปนอนบ้าน หลังจากลาเต้ 2 แก้วผมก็ว่างละ เขียนผนังต่อหน่อยดีกว่า
นั่งอ่านหนังสืออยู่พักหนึ่ง คิดขึ้นมาได้ว่า เริ่มงานของเราได้ละ เลยนั่งเขียนโพสต์ลงเพจ และแชร์ไปที่กลุ่มอำเภอ ดีหน่อยมีน้องเป็นแอดมินเพจ และขอให้มันปักหมุดโพสต์ไว้สัก 1 อาทิตย์
ช่วงเกือบเที่ยงผมเริ่มมีอาการง่วงนอน แอบงีบไปนิดนึงด้วย ก็เลยลุกขึ้นมาเตรียมดริปกาแฟดื่ม จังหวะนั้น พี่ตร มาพอดี และถือแก้วเก็บความเย็นมา ผมเลยยกกสแฟเสิร์ฟนั้นให้แก พร้อมกับถามความต้องการว่าจะดื่มเย็นรึร้อน ผมจะได้ปรับสัดส่วนในการสกัด นั่งคุยกับแกพักนึง วันนี้แกเล่าให้ฟังว่าเมื่อวานไปกินอาหารกับนายอำเภอมา แล้วก็รู้ว่านายอำเภอเป็นเก๊า แต่ก็เริ่มทำ if ด้วยตัวเอง ซึ่งแกก็มาปรึกษาว่า เราควรให้คำแนะนำเพิ่มเติมมั้ย รึว่าปล่อยให้เขาทำไป ผมเลยเสริมว่า ต้องไปดูอาหารที่แกกินทั้งหมดครับ ถ้ามีพวกผลไม้ด้วย แนะนำให้แกงดไปก่อนก็ได้ครับ คุยไม่นานพี่แกก็ขอตัวไปทำธุระต่อ ส่วนผมก็ไปหยิบกาแฟตัวเดียวกันที่ยกให้พี่แกไป มาดริปดื่มเอง ปรากฏว่า เห้ยยยย กลิ่นดี รสชาติดี มันคือกาแฟหมายเลข 1 ในงาน tbc นั่นแหละ ซึ่งผมไม่คิดว่ามันจะดีขนาดนี้ เพราะครั้งแรกที่เทสก่อนแพคเข้าซองมันก็ so so เอาล่ะหายง่วง
บ่าย 2 ลุงสมศรีก็โทรมาถามว่าวันนี้ปิดร้านกี่โมง ปูนที่เฉียบไว้แห้งแล้ว ถ้าว่างวันนี้มาทาสีกัน ได้ครับบ่าย 3 เดี๋ยวไป แต่ไม่นานหลังจากวางสาย ลุงแกมาซื้อของและแวะขอดื่มกาแฟ เพราะแกบอกวันนี้ยังไม่ได้ดื่ม
ทำกาแฟดริปให้แกไป เรโชต่ำหน่อย เพื่อความเข้มข้น
บ่าย 3 ผมปิดร้านแล้วก็ปั่นจักรยานไปช่วยแกทาสี
2 ชั่วโมงกว่าๆ ก็เสร็จไป 1 ห้อง พรุ่งนี้น่าจะต้องไปทาอีกห้อง พอลงมาจากด้านบนจ๋อมแจ๋มกลับมาจากเมืองพอดี นางไปเลาะมากับเพื่อนสมัยป.ตรี นางก็เลยชวนกินข้าวเย็น และลุงก็บอกให้นั่งพักกินน้ำ กินผลไม้ไปก่อนกละบ โอเครก็ได้ไม่ปฏิเสธ ระหว่างรอนางก็จัดแจงแอปเปิ้ล กีวี่ บลูเบอรี่ เค้กกล้วยหอมมาให้กิน เอ่ออออเบรกฟาสติ้งด้วยคาร์บล้วนๆ ข้าวเหนียวเบิ้มๆ แล้วมื้อเย็นก็ตามภาพเลย ตอนนี้หนังตาจะปิดแล้วและคิดว่า พรุ่งนี้อาจจะโหยโปรตีนแน่นอน
ก่อนกลับลุงให้ค่าแรง 200฿ แล้วก็บอกว่าแผ่นฝ้ามีคนเอาไปแล้วนะ ไม่ว่าอะไรใช่มั้ย ไม่เป็นไรครับ^^
ปั่นจักรยานกลับ ผ่านพี่ๆร้านมอไซต์กับร้านแว่น นั่งคุยกันอยู่เลยแวะทักทายสวัสดี ผ่านมาอีกหน่อย เจอคู่สามีภรรยา ที่รู้จัก(รุ่นๆเดียวกัน) นั่งคุยกันอยู่ก็เลยแวะคุยกันนิดนึง แล้วก็ขอตัวกลับบ้าน วันนี้ก็นอนบ้านอีกวัน
วันนี้ขายไป 8 แก้ว เป็นเงิน 420฿ แล้วก็ค่าทาสีอีก 200฿ สรุปรายรับ 620฿ ไม่มีรายจ่าย
#siamstr #สุญญไม่ใช่ร้านกาแฟ #slowlife #lowtime #stayhumble #local #thailand #diary #บันทึกพ่อออกมิค
ผมรู้สึกดีที่ร่างกายสามารถปลุกตัวเองได้เมื่อนอนเพียงพอแล้ว ความคิดของเช้าวันอาทิตย์ เป็นที่ผมค่อนข้างชอบเมื่อได้อยู่ร้าน เพราะว่าร้านป้ายจะหยุดงาน และไม่มีเสียงเพลงที่เปิดเผื่อมาให้ผม 7.00 น. ระบบร่างกายปลุกตัวเองโดยอัตโนมัติ เคลียร์ตัวเองและเสียเวลาไปกับการไถมือถือขณะเข้าห้องน้ำไป 30 นาที พ่อยังไม่ตื่นรึเปล่านะ ยังไม่ได้ยินเสียงภายในบ้าน แต่เมื่อกำลังเตรียมตัวออกไปก็เห็นพ่อ ถอดเสื้อทำนู้นนี่นั่นแถวบ่อซีเมนต์เลี้ยงปลาของแก นึกขึ้นได้ว่าแกไปดักกุ้งกับปลาซิวเพื่อมาให้ปลาบู่ที่แกเลี้ยงกิน ผมเข็นจักรยานกำลังจะออกจากบ้าน ไม่ลืมที่จะบอกพ่อว่า ถอดรองเท้าด้วยเวลาตากแดดจะได้ครบๆ และพ่อพูดกับผมว่า วันนี้จะไปกินอยู่นะกาแฟ(สุดท้ายก็ไม่ได้มา) ถึงร้านเกือบจะแปดโมง พร้อมกับความอิหยังวะ ความเงียบที่ควรจะมี กลายเป็นเสียงเพลงที่เปิดดังแต่เช้า แต่ก็เอาล่ะ ทำงานของเราไปเช็ดโต้ะ เตรียมอุปกรณ์ แปดโมงกว่า บ้านข้างๆ สั่งกาแฟร้อย 3 แก้ว และโกโก้ร้อน 1 ปกติบ้านนี้ทุกเช้าที่ผมมา จะมีแค่ดรอปร้อนของพี่ซู แต่วันนี้ลูกสาวคนโตกับสามีแกมา ทุกครั้งที่มาถ้าผมอยู่แกก็จะสั่งกาแฟผมไปดื่ม ผมคิดราคา 4 แก้ว 170฿ แต่พี่อิ๋วแกโอนให้ 200฿ แกบอกว่าให้ทิป (ในรูปนั่นคืออุ่นนมนะทำลาเต้กับโกโก้ร้อน)
เคลียร์ออเดอร์บ้านนั้นเสร็จแล้วผ่านไปราวชั่วโมงกว่า พี่บิ๋มเจ้าของร้านป้ายก็ขับมอไซต์มาจอดหน้าร้าน แล้วทักทายผมว่า วันนี้มาเปิดเช้าจัง เช้าอะไรล่ะพี่ 9 โมงกว่าแล้ว ซึ่งแกก็สั่ง เหมือนเดิม 2 แก้ว เหมือนเดิมของแกคือ ลาเต้เย็นใส่น้ำผึ้ง ความจริงผมขึ้นราคาเมนูนมเป็น 60฿ นานแล้ว แต่ไม่ได้บอกแก ยังคงคิด 50฿ เหมือนเดิม เออแฮะไม่ได้ถ่ายรูปไว้ พอเดินไปส่งก็เลยถามน้องที่กำลังทำงานอยู่ว่างานด่วนหรอทำไมได้มาทำวันนี้ ใช่พี่งานด่วน พี่อีกคนก็จอดรถแล้วก็พูดให้ฟังว่า เมื่อคืนมีลูกค้ารองานถึงเที่ยงคืน อืมมมในใจคิดว่าดีละที่กลับไปนอนบ้าน หลังจากลาเต้ 2 แก้วผมก็ว่างละ เขียนผนังต่อหน่อยดีกว่า
นั่งอ่านหนังสืออยู่พักหนึ่ง คิดขึ้นมาได้ว่า เริ่มงานของเราได้ละ เลยนั่งเขียนโพสต์ลงเพจ และแชร์ไปที่กลุ่มอำเภอ ดีหน่อยมีน้องเป็นแอดมินเพจ และขอให้มันปักหมุดโพสต์ไว้สัก 1 อาทิตย์
ช่วงเกือบเที่ยงผมเริ่มมีอาการง่วงนอน แอบงีบไปนิดนึงด้วย ก็เลยลุกขึ้นมาเตรียมดริปกาแฟดื่ม จังหวะนั้น พี่ตร มาพอดี และถือแก้วเก็บความเย็นมา ผมเลยยกกสแฟเสิร์ฟนั้นให้แก พร้อมกับถามความต้องการว่าจะดื่มเย็นรึร้อน ผมจะได้ปรับสัดส่วนในการสกัด นั่งคุยกับแกพักนึง วันนี้แกเล่าให้ฟังว่าเมื่อวานไปกินอาหารกับนายอำเภอมา แล้วก็รู้ว่านายอำเภอเป็นเก๊า แต่ก็เริ่มทำ if ด้วยตัวเอง ซึ่งแกก็มาปรึกษาว่า เราควรให้คำแนะนำเพิ่มเติมมั้ย รึว่าปล่อยให้เขาทำไป ผมเลยเสริมว่า ต้องไปดูอาหารที่แกกินทั้งหมดครับ ถ้ามีพวกผลไม้ด้วย แนะนำให้แกงดไปก่อนก็ได้ครับ คุยไม่นานพี่แกก็ขอตัวไปทำธุระต่อ ส่วนผมก็ไปหยิบกาแฟตัวเดียวกันที่ยกให้พี่แกไป มาดริปดื่มเอง ปรากฏว่า เห้ยยยย กลิ่นดี รสชาติดี มันคือกาแฟหมายเลข 1 ในงาน tbc นั่นแหละ ซึ่งผมไม่คิดว่ามันจะดีขนาดนี้ เพราะครั้งแรกที่เทสก่อนแพคเข้าซองมันก็ so so เอาล่ะหายง่วง
บ่าย 2 ลุงสมศรีก็โทรมาถามว่าวันนี้ปิดร้านกี่โมง ปูนที่เฉียบไว้แห้งแล้ว ถ้าว่างวันนี้มาทาสีกัน ได้ครับบ่าย 3 เดี๋ยวไป แต่ไม่นานหลังจากวางสาย ลุงแกมาซื้อของและแวะขอดื่มกาแฟ เพราะแกบอกวันนี้ยังไม่ได้ดื่ม
ทำกาแฟดริปให้แกไป เรโชต่ำหน่อย เพื่อความเข้มข้น
บ่าย 3 ผมปิดร้านแล้วก็ปั่นจักรยานไปช่วยแกทาสี
2 ชั่วโมงกว่าๆ ก็เสร็จไป 1 ห้อง พรุ่งนี้น่าจะต้องไปทาอีกห้อง พอลงมาจากด้านบนจ๋อมแจ๋มกลับมาจากเมืองพอดี นางไปเลาะมากับเพื่อนสมัยป.ตรี นางก็เลยชวนกินข้าวเย็น และลุงก็บอกให้นั่งพักกินน้ำ กินผลไม้ไปก่อนกละบ โอเครก็ได้ไม่ปฏิเสธ ระหว่างรอนางก็จัดแจงแอปเปิ้ล กีวี่ บลูเบอรี่ เค้กกล้วยหอมมาให้กิน เอ่ออออเบรกฟาสติ้งด้วยคาร์บล้วนๆ ข้าวเหนียวเบิ้มๆ แล้วมื้อเย็นก็ตามภาพเลย ตอนนี้หนังตาจะปิดแล้วและคิดว่า พรุ่งนี้อาจจะโหยโปรตีนแน่นอน
ก่อนกลับลุงให้ค่าแรง 200฿ แล้วก็บอกว่าแผ่นฝ้ามีคนเอาไปแล้วนะ ไม่ว่าอะไรใช่มั้ย ไม่เป็นไรครับ^^
ปั่นจักรยานกลับ ผ่านพี่ๆร้านมอไซต์กับร้านแว่น นั่งคุยกันอยู่เลยแวะทักทายสวัสดี ผ่านมาอีกหน่อย เจอคู่สามีภรรยา ที่รู้จัก(รุ่นๆเดียวกัน) นั่งคุยกันอยู่ก็เลยแวะคุยกันนิดนึง แล้วก็ขอตัวกลับบ้าน วันนี้ก็นอนบ้านอีกวัน
วันนี้ขายไป 8 แก้ว เป็นเงิน 420฿ แล้วก็ค่าทาสีอีก 200฿ สรุปรายรับ 620฿ ไม่มีรายจ่าย
#siamstr #สุญญไม่ใช่ร้านกาแฟ #slowlife #lowtime #stayhumble #local #thailand #diary #บันทึกพ่อออกมิค