Tung Khempila on Nostr: ...
ผมอยากเล่าเรื่องราวมากมายผ่านทาง Note นี้
ความไม่แฟร์และไม่ยุติธรรมสำหรับธรรมชาติของโลกให้ทุกท่านได้อ่าน นี่คือความเจ็บปวดของผม ซึ่งมันเกี่ยวข้องกับหนังสือที่ผมได้อ่านพอดี Note From Underground
ผมชื่อตั๋งนะครับ นี่คือความจริงคือ ผมอยากเรียนให้จบมหาวิทยาลัย ตอนอยู่ภายใต้ระบบการศึกษาผมจบมาด้วยการเป็นที่หนึ่งของสายชั้นเรียน ไม่ผิดหรอกครับ ผมเก่งและเหนือกว่าทุกคนในหลายๆด้าน ผมรังเกียจเพื่อนร่วมชั้นของผม ผมมองพวกเค้าอย่างไม่น่าพิศวาส คนพวกนี้ไม่มีอะไรดี เป็นเพียงเด็กๆที่อ่อนแอ แม้แต่ภาษาอังกฤษพวกมันยังพูดกันไม่ได้เลย
ไอ้พวกเด็กน่าสมเพศพวกนี้โตมามันจะทำอะไรได้ แม้แต่ความสามารถพื้นฐานพวกมันยังไม่มีกันเลย พวกมันใช้ชีวิตแบบธรรมดาและแสดงความเป็นมนุษย์ซึ่งแม่งกัดกินหัวใจผม
พอผมเริ่มเข้ามหาลัยผมเริ่มเหินห่างจากพวกมัน ชีวิตผมลุ่มๆดอนๆ ขึ้นอยู่กับการเงินของที่บ้าน ผมตัดสินใจไม่เรียนต่อเพราะคิดว่าตัวเองเก่งพอ ใช่ครับ ผมเริ่มเป็นคนพูดจาโกหกหลอกลวง ใช้เงินอย่างฟุ่มเฟือย เพื่อจะแสดงอภินิหารแห่งการใช้จ่ายไปแบบไม่ได้สนใจผลลัพธ์ต่างๆ ผมลงทุนกับธุรกิจอาหารเสริม และ ชีวิตผมเริ่มไปไม่รอด ผมเริ่มติดหนี้ค่าหอพัก ในขณะที่ผมต้องใช้สัญชาติญาณดิบอยู่กับห้องร้อนๆ และไม่ออกไปไหนมาไหน กินข้าววันละ 50 บาท ส่วนพวกมันก็เริ่มเรียนจบมหาลัย บางคนได้เป็นเจ้าของโรงแรม บางคนกลายเป็น Top Sale ส่วนผมเริ่มกัดก้อนเกลือ
เมื่อช่วงโควิดเริ่มเข้ามา พวกเพื่อนสารเลวนั่นพากันเปิดธุรกิจที่แม่งก็ไม่ได้เก่งเท่ากับผม แต่ธุรกิจของมันกลับไปได้ดี พวกมันเริ่มมีบ้านมีรถ ส่วนผมนั้นต้องระหกระเหเลร่อนไปบ้านคนนู้นคนนี้ที ผมกลับมาอยู่กับพี่สาวและทำงานในร้านคาเฟ่แห่งหนึ่ง
แต่ผมก็รู้สึกยังไม่พอเพียงเพื่อจะแข่งกับพวกแม่ง พวกสาระเลว ที่วันๆ เอาแต่ใช้ชีวิตธรรมดา ชีวิตมึงแม่งฟลุ๊ค แต่กูศึกษาเองและทำเองทุกอย่าง กูเก่งกว่าพวกมึง แม้แต่ขณะที่ผมทำงานอยู่ร้านขายแว่นตากูก็เป็นที่สุดของร้าน
และชีวิตประจำวันทุกวันนี้ ผมกลับยืนล้างแก้วต้อนรับลูกค้า งกๆ พวกแม่ง นั่งงเป็นเจ้าของบริษัท ทำธุรกิจเป็นของตัวเอง และดูไม่ฉลาด มีชีวิตที่มีความสุข พร้อมทั้งลูกและภรรยา
แต่ผมกลับมาวนลูบอยู่กับงานประจำ…
อะไรคือความแฟร์อะไรคือความยุติธรรม พวกคุณว่าคนพวกนั่นเก่งกว่าผมหรอ ไม่มีทาง ให้ตายยังไงก็ไม่มีทาง พวกมันโกหกหลอกลวง ตอแหล เหมือนที่พวกมันลอกการบ้านผม พวกมันคือพวกสาระชั่วที่ใช้วิธีชั่วๆ อยู่วันยังค่ำ แต่ตอนนี้พวกมันกำลังได้ดิบได้ดี แต่ผมกับติดอยู่กับเรื่องงี่เง่า นี่ ผมถามคุณหน่อย คุณจะตอบผมได้ไหมว่า ความยุติธรรมมันจะเกิดขึ้นได้ยังไง ? และ นี่หรือ ความยุติธรรม ของธรรมชาติ
#siamstr
บทความนี้ได้รับแรงบันดาลใจมาจาก the note from underground ในการพูดความจริง รวมถึงความหยาบช้าหยาบกระด้าง และความจริงที่เป็นอยู่และที่เกิดขึ้นจากสายตาปัจเจก
เมื่อทุกคนอ่านถึงตรงนี้แล้วขอบ คุณครับ ผมอยากให้ทุกคนพิจารณาถึงความเป็นจริง
ความไม่แฟร์และไม่ยุติธรรมสำหรับธรรมชาติของโลกให้ทุกท่านได้อ่าน นี่คือความเจ็บปวดของผม ซึ่งมันเกี่ยวข้องกับหนังสือที่ผมได้อ่านพอดี Note From Underground
ผมชื่อตั๋งนะครับ นี่คือความจริงคือ ผมอยากเรียนให้จบมหาวิทยาลัย ตอนอยู่ภายใต้ระบบการศึกษาผมจบมาด้วยการเป็นที่หนึ่งของสายชั้นเรียน ไม่ผิดหรอกครับ ผมเก่งและเหนือกว่าทุกคนในหลายๆด้าน ผมรังเกียจเพื่อนร่วมชั้นของผม ผมมองพวกเค้าอย่างไม่น่าพิศวาส คนพวกนี้ไม่มีอะไรดี เป็นเพียงเด็กๆที่อ่อนแอ แม้แต่ภาษาอังกฤษพวกมันยังพูดกันไม่ได้เลย
ไอ้พวกเด็กน่าสมเพศพวกนี้โตมามันจะทำอะไรได้ แม้แต่ความสามารถพื้นฐานพวกมันยังไม่มีกันเลย พวกมันใช้ชีวิตแบบธรรมดาและแสดงความเป็นมนุษย์ซึ่งแม่งกัดกินหัวใจผม
พอผมเริ่มเข้ามหาลัยผมเริ่มเหินห่างจากพวกมัน ชีวิตผมลุ่มๆดอนๆ ขึ้นอยู่กับการเงินของที่บ้าน ผมตัดสินใจไม่เรียนต่อเพราะคิดว่าตัวเองเก่งพอ ใช่ครับ ผมเริ่มเป็นคนพูดจาโกหกหลอกลวง ใช้เงินอย่างฟุ่มเฟือย เพื่อจะแสดงอภินิหารแห่งการใช้จ่ายไปแบบไม่ได้สนใจผลลัพธ์ต่างๆ ผมลงทุนกับธุรกิจอาหารเสริม และ ชีวิตผมเริ่มไปไม่รอด ผมเริ่มติดหนี้ค่าหอพัก ในขณะที่ผมต้องใช้สัญชาติญาณดิบอยู่กับห้องร้อนๆ และไม่ออกไปไหนมาไหน กินข้าววันละ 50 บาท ส่วนพวกมันก็เริ่มเรียนจบมหาลัย บางคนได้เป็นเจ้าของโรงแรม บางคนกลายเป็น Top Sale ส่วนผมเริ่มกัดก้อนเกลือ
เมื่อช่วงโควิดเริ่มเข้ามา พวกเพื่อนสารเลวนั่นพากันเปิดธุรกิจที่แม่งก็ไม่ได้เก่งเท่ากับผม แต่ธุรกิจของมันกลับไปได้ดี พวกมันเริ่มมีบ้านมีรถ ส่วนผมนั้นต้องระหกระเหเลร่อนไปบ้านคนนู้นคนนี้ที ผมกลับมาอยู่กับพี่สาวและทำงานในร้านคาเฟ่แห่งหนึ่ง
แต่ผมก็รู้สึกยังไม่พอเพียงเพื่อจะแข่งกับพวกแม่ง พวกสาระเลว ที่วันๆ เอาแต่ใช้ชีวิตธรรมดา ชีวิตมึงแม่งฟลุ๊ค แต่กูศึกษาเองและทำเองทุกอย่าง กูเก่งกว่าพวกมึง แม้แต่ขณะที่ผมทำงานอยู่ร้านขายแว่นตากูก็เป็นที่สุดของร้าน
และชีวิตประจำวันทุกวันนี้ ผมกลับยืนล้างแก้วต้อนรับลูกค้า งกๆ พวกแม่ง นั่งงเป็นเจ้าของบริษัท ทำธุรกิจเป็นของตัวเอง และดูไม่ฉลาด มีชีวิตที่มีความสุข พร้อมทั้งลูกและภรรยา
แต่ผมกลับมาวนลูบอยู่กับงานประจำ…
อะไรคือความแฟร์อะไรคือความยุติธรรม พวกคุณว่าคนพวกนั่นเก่งกว่าผมหรอ ไม่มีทาง ให้ตายยังไงก็ไม่มีทาง พวกมันโกหกหลอกลวง ตอแหล เหมือนที่พวกมันลอกการบ้านผม พวกมันคือพวกสาระชั่วที่ใช้วิธีชั่วๆ อยู่วันยังค่ำ แต่ตอนนี้พวกมันกำลังได้ดิบได้ดี แต่ผมกับติดอยู่กับเรื่องงี่เง่า นี่ ผมถามคุณหน่อย คุณจะตอบผมได้ไหมว่า ความยุติธรรมมันจะเกิดขึ้นได้ยังไง ? และ นี่หรือ ความยุติธรรม ของธรรมชาติ
#siamstr
บทความนี้ได้รับแรงบันดาลใจมาจาก the note from underground ในการพูดความจริง รวมถึงความหยาบช้าหยาบกระด้าง และความจริงที่เป็นอยู่และที่เกิดขึ้นจากสายตาปัจเจก
เมื่อทุกคนอ่านถึงตรงนี้แล้วขอบ คุณครับ ผมอยากให้ทุกคนพิจารณาถึงความเป็นจริง