U on Nostr: GM #siamstr สมองหวานอยู่หลายวัน ...

GM #siamstr สมองหวานอยู่หลายวัน
วันนี้มีประเด็นนี้ผุดขึ้นมาในหัวอีกแล้ว
มันเป็นประเด็นที่เรายังเฝ้าถามตัวเองมาตลอด
.
ตลอดช่วงชีวิตของมนุษย์ เราอยู่ภายใต้การกฎเกณฑ์ การควบคุม ข้อจำกัดอยู่เสมอ
- ช่วงเวลาของแสงแดดที่มีจำกัดใน 1 วัน
- ช่วงอายุขัยของร่างกาย ที่แม้จะไม่เท่ากันในแต่ละคนด้วยปัจจัยภายนอกที่ได้รับ แต่สุดท้ายแล้วเราก็ต้องตาย เราหนีกฎนี้ไปไม่ได้
- ร่างกายเราอยู่ภายในการควบคุมของอากาศ อากาศสามารถทำให้เราอยู่รอดต่อไปได้ ในขณะเดียวกันมันก็ทำให้เราตายได้
.
การไม่ขอกลับมาเกิด ขอนิพพานเพื่อหลุดพ้นจากความทุกข์ของการเกิดนี้
เป็นเพราะต้องการหลุดออกจากการควบคุมหรือพันธนาการทั้งหมดทั้งปวงที่ผูกรั้งเราเอาไว้ในทุกๆช่วงเวลาหรือเปล่า
.
การเกิดในห้วงเวลาที่ต้องถูกบังคับด้วยกฎแห่งธรรมชาติที่ไม่อาจเลี่ยงได้แล้วยังถูกบังคับด้วยมนุษย์ด้วยกันเอง
มันคือความทุกข์ที่แสนสาหัสที่สุดแล้วของมนุษย์หรือยัง หรือ เรายังสามารถทุกข์ได้มากกว่านี้
.
การที่มนุษย์บางส่วนใช้ชีวิตภายใต้กฎการบังคับของธรรมชาติเพียงอย่างเดียว เพราะเขาอยู่เหนือกฎที่ใช้บังคับเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน นั้นเลยทำให้เรารู้สึกว่าชีวิตนี้มันมีความสุขเสียเหลือเกินหรือเปล่า
.
การเกิดเป็นมนุษย์มันคือรางวัลหรือการลงโทษกันแน่นะ